Nadat je een maïsoogst hebt gekweekt en geoogst, blijft er genoeg over, inclusief de stengels, bladeren en schillen. Veel boeren vermalen deze om te gebruiken als veevoer - meestal voor runderen of varkens - of compost. Maar je vraagt je misschien af of je paard deze maiskolven kan eten.
Het simpele antwoord is ja, ze kunnen maïsschillen eten. Maar de echte vraag is of ze dat zouden moeten doen. Over het algemeen is er een grote verscheidenheid aan groenten die veilig zijn voor paarden om met mate te eten, en sommige hebben zelfs een aanzienlijke voedingswaarde. Paarden hebben echter een gevoelig spijsverteringsstelsel en te veel groenten kunnen koliek veroorzaken, een mogelijk levensbedreigende aandoening, vooral als de groenten veel vezels bevatten, zoals maïsschillen.
In dit artikelbekijken we de potentiële risico's van het voeren van maiskolven aan je paard en waarom ze waarschijnlijk beter van het menu kunnen worden weggelaten. Laten we beginnen!
Wat zijn maïsschillen?
Maïsschillen zijn gewoon de felgroene buitenlaag van een korenaar die de kolf beschermt tegen ongedierte en het milieu. Ze worden meestal op de composthoop gegooid of na een oogst aan dieren gevoerd, hoewel er smakelijke gerechten zijn waarin ze kunnen worden gebruikt. De schillen zijn sterk maar toch biologisch afbreekbaar en de zijde werd eeuwenlang als medicijn gebruikt in oude culturen.
Mogelijke risico's van het voeren van maiskolven aan je paard
Er zit weinig voedingswaarde in maïsschillen en ze worden zelfs vaak gebruikt als vulmiddel in commercieel voer voor huisdieren. Dus hoewel je paard misschien geniet van de smaak en textuur van het kauwen op een verse maiskolf, zal het hem weinig voedingswaarde geven.
De belangrijkste risico's waarmee u rekening moet houden, zijn de mycotoxinen die soms op maïskolven en maïskolven groeien. Wanneer ze in grote hoeveelheden worden geconsumeerd, kunnen deze gifstoffen mogelijk een neurologische aandoening veroorzaken die Equine Leukoencephalomalacie wordt genoemd, ook algemeen bekend als "schimmelziekte". Dit kan leiden tot blindheid of cognitieve stoornissen, en het kan zelfs dodelijk zijn. Deze gifstoffen komen vooral veel voor in warme, vochtige omgevingen en kunnen gemakkelijk onopgemerkt blijven - de smakelijkheid van de maïs en de schil wordt niet verminderd door de aanwezigheid van de schimmel.
Een ander potentieel risico zijn koliek en problemen met de spijsvertering. Maïskolven bevatten een grote hoeveelheid vezels en als je er teveel van eet, kunnen ze een pijnlijk en zelfs levensbedreigend opgeblazen gevoel bij je paard veroorzaken.
Hoe zit het met maïskorrels?
Maïs is een veelgebruikt ingrediënt in diervoeders vanwege de beschikbaarheid en betaalbaarheid. Op voorwaarde dat de tanden van je paard gezond zijn, zouden ze geen probleem moeten hebben om door de buitenste schil van maïskorrels te kauwen, hoewel deze meestal worden gegeven aan paarden gepeld, gerold of gebarsten.
Gemalen of geplette korrels mogen nooit aan paarden worden gegeven omdat ze te snel door de dunne darm gaan en koliek kunnen veroorzaken. Er is ook het risico van giftige schimmel, dus je moet ervoor zorgen dat de maïs die je ze geeft van een betrouwbare bron is. Maïskorrels bevatten ook veel suiker en koolhydraten, wat kan leiden tot gedragsproblemen. Matiging is de sleutel als het gaat om maïskorrels, en deze mogen ze slechts af en toe worden gevoerd. Ook mogen paarden met overgewicht of insulineresistentie helemaal geen maïskorrels gevoerd krijgen vanwege het hoge suikergeh alte.
Hoe zit het met maïskolven?
De maïskolf zelf bevat veel vezels, maar heeft geen echte voedingswaarde. Paarden vinden het vaak leuk om op de kolven te kauwen na het eten van pitten, maar de hoge vezel kan problemen veroorzaken als ze te veel eten. Bovendien bestaat er het risico van verstikking als je je paard een maïskolf geeft, en naar onze mening is het, gezien het gebrek aan voedingswaarde, het risico gewoon niet waard.
Conclusie
Hoewel maiskolven geen enorm risico vormen voor je paard, moet elke vorm van mais, inclusief de stengels, korrels en kolf, strikt met mate en met een waakzaam oog worden gegeven. Het grootste risico zijn mycotoxinen, omdat deze moeilijk te detecteren zijn. Omdat maïskolven weinig voedingswaarde hebben, raden we aan om ze helemaal niet op het menu te laten staan - er zijn genoeg andere lekkere traktaties om je paard te bieden!
