Zwart is een standaard vachtkleur van de Duitse dog. Met andere woorden, de zwarte variant wordt erkend en mag deelnemen aan de meeste hondenshows. Hoewel het enigszins zeldzaam is, is het niet zo zeldzaam dat het moeilijk te vinden puppy's zijn met deze vachtkleur. Veel fokkers produceren regelmatig zwarte Duitse doggen, en ze kosten meestal niet meer dan andere kleuringen.
Veel van deze honden hebben witte aftekeningen op hun borst. Dat betekent echter niet dat volledig zwarte Duitse Doggen niet bestaan.
Meestal gedragen deze honden zich net als alle andere Duitse Doggen die er zijn en verschillen ze niet veel van de gemiddelde Duitse Dog. Het enige verschil is hun kleuring.
De vroegste gegevens van zwarte Duitse doggen in de geschiedenis
Zwarte Duitse Doggen komen door de geschiedenis heen veel voor - vaak genoeg om vandaag in de rasstandaard te eindigen. De kleuring begon waarschijnlijk bij het ras, ook al was het nooit de meest voorkomende kleuring.
Dit ras verscheen voor het eerst in de 16e eeuw. Destijds waren er meldingen van langbenige honden die in Engeland werden gebruikt. Deze honden waren gemengde rassen die afstamden van Engelse Mastiffs en Ierse Wolfshonden. Er was op dat moment echter geen rasstandaard en alle honden varieerden nogal. Het zou veel langer duren voordat het ras het ras zou worden dat we nu kennen.
Hoe de zwarte Duitse dog populair werd
Oorspronkelijk werden deze honden gebruikt om op zwijnen, herten en beren te jagen. Meestal waren ze eigendom van de adel, omdat zij de enige individuen waren met het land om op deze dieren te jagen. Soms werden de favorieten uitgekozen om in de slaapkamer van hun heer te blijven (wat in die tijd zelden voorkwam). Deze honden werden "kamerhonden" genoemd en uitgerust met mooie halsbanden. Soms werden ze gemeld om hun slapende meesters te helpen beschermen.
Dit ras werd oorspronkelijk gebruikt om de beer, het hert of een ander dier op zijn plaats te houden terwijl de jager het doodde. Toen vuurwapens echter populair werden, raakte dit gebruik grotendeels in de vergetelheid. Daarom werd het bezitten van een van deze honden meer een luxe.
Formele erkenning van de zwarte Duitse dog
In de jaren 1880 werd het ras voor het eerst erkend als zijn eigen ras in Duitsland. Erkend werd dat het ras niet meer hetzelfde was als de Engelse Mastiff, die destijds nog in Duitsland werd geïmporteerd. De Duitse Dog werd beschreven als veel slanker en groter dan de Engelse Mastiffs waaruit het ras oorspronkelijk is voortgekomen. Langzaam begon Duitsland zich te concentreren op de Duitse Dog en stopte met het importeren van Engelse Mastiffs.
In Duitsland werd dit ras echter de "Duitse hond" genoemd. Kort daarna werd een rasvereniging opgericht en het ras verspreidde zich langzaam als "officieel" door heel Europa.
Toch werd de naam Duitse Dog aan het ras gegeven door een Franse natuuronderzoeker. De naam verspreidde zich door heel Europa en werd uiteindelijk de meest voorkomende naam voor het ras in Engelssprekende landen. De oorspronkelijke naam blijft echter nog steeds hangen in Duitsland, waar het ras gewoonlijk de "Duitse Mastiff" wordt genoemd.
Top 5 unieke feiten over de zwarte Duitse Dog
1. De Duitse Dog is niet ontwikkeld in Denemarken
Ondanks de naam had Denemarken niets te maken met de ontwikkeling van de Duitse Dog. In plaats daarvan werd het ras grotendeels in Duitsland ontwikkeld met behulp van enkele Engelse rassen, zoals de Engelse Mastiff. Deze naam begon als een vergissing die gewoon "vast bleef zitten".
2. Dit ras is erg oud
Dit ras is extreem oud. Het ontwikkelde zich waarschijnlijk ongeveer 400 jaar geleden als een onderscheidend type hond. Het duurde echter tot de jaren 1800 voordat het ras zich ontwikkelde tot de exacte hond die we vandaag kennen.
3. De Black Great Dane had oorspronkelijk veel verschillende namen
Omdat dit ras zo oud is, werd er door verschillende mensen naar verwezen met vele namen. Het werd bijvoorbeeld door mensen in Frankrijk gewoonlijk de "Duitse Mastiff" genoemd. Deze naam komt waarschijnlijk van de gelijkenis met de Engelse Mastiff, die waarschijnlijk een van de basisrassen van de Duitse dog was.
4. Dit ras dateert mogelijk uit 1121 v. Chr
Er is een beschrijving van een hond die lijkt op de Duitse dog die in 1121 voor Christus in de Chinese literatuur voorkomt. Omdat we echter niet precies weten wat deze hond is (en omdat de beschrijving helemaal in China is), kunnen we niet met zekerheid zeggen dat het een Deense dog is. Er werd echter beweerd dat het een Duitse Dog was door de Duitse Dog Club van Italië.
5. De Duitse Dog is ontwikkeld voor de jacht op zwijnen
Oorspronkelijk is dit ras ontwikkeld om op zwijnen te jagen. De zwijnen in Duitsland waren erg woest en moeilijk te doden. Daarom is dit grote hondenras speciaal ontwikkeld voor het werk. Dit gebruik viel echter al vrij vroeg uit de praktijk toen het vuurwapen werd uitgevonden en op grote schaal werd verspreid. Daarom is de Duitse dog al geruime tijd een gezelschapsdier.
Is de zwarte Duitse Dog een goed huisdier?
De Duitse Dog is al vele jaren een gezelschapsdier. Hoewel deze hond extreem groot is, zijn ze erg zachtaardig en zijn ze goede huisdieren. Veel mensen beschrijven ze als geweldig met kinderen. Vaak gedragen ze zich binnenshuis erg braaf en staan ze niet bekend als hyperactief.
Deze honden hebben echter een uitgebreide training nodig. Hun grote omvang betekent dat je ze niet zomaar kunt manipuleren om zich te gedragen. Als een Deense dog bijvoorbeeld aan de lijn trekt, ga je met hem mee. Daarom zijn lijntraining en andere basistrainingen absoluut noodzakelijk. Anders heb je misschien een oncontroleerbare hond aan je hand.
Natuurlijk, hoewel deze honden worden beschreven als zachtaardig, moet je ze wel socialiseren. Het is belangrijk dat ze op jonge leeftijd met veel andere honden omgaan. Anders kunnen ze bang worden voor anderen en nieuwe situaties.
Laat hun vriendelijkheid geen excuus zijn om training en socialisatie over te slaan. Als ze goed worden opgevoed, kunnen Duitse doggen geweldige huisdieren zijn. Zwarte Duitse Doggen gedragen zich precies zoals andere Duitse Doggen. Daarom is er geen temperamentreden om de ene kleur boven de andere te kiezen.
Conclusie
Zwarte Duitse doggen zijn een erkende kleuring van het ras. Deze kleurvariant bestaat waarschijnlijk al heel lang. In feite was het waarschijnlijk een van de basiskleuren van het ras. Het wordt niet geassocieerd met een verschil in agressie of temperament. Daarom gaat het bij het kiezen van een zwarte Duitse dog alleen om esthetiek.
Dit ras is extreem oud en heeft een lange geschiedenis. Hoewel het ras oorspronkelijk werd gefokt voor de jacht op zwijnen, is het al heel lang een gezelschapsdier. Tegenwoordig wordt het ras vaak als geweldig beschouwd met kinderen. Hun grote formaat geeft echter wel aan dat er behoefte is aan intensievere training.
