Rottweilers zijn middelgrote gespierde honden die bekend staan om hun standvastige loyaliteit en toewijding. Mannelijke rottweilers kunnen tot 135 pond wegen en 27 inch bij de schouders bereiken. Deze winterharde honden hebben de neiging om 9 tot 10 jaar te leven. Rottweilers zijn afstammelingen van Romeinse herdershonden die in Centraal-Europa verder selectief zijn gefokt.
Tijdens de Middeleeuwen werden deze honden gebruikt om vee te hoeden en als bescherming tegen aanvallen. Rottweilers, ook wel bekend als Rotties, waren de 8e meest populaire honden in de Verenigde Staten in 2021. Hoewel dit ras relatief gezond is, zijn Rottweilers vatbaar voor het ontwikkelen van bepaalde medische aandoeningen.
Lees verder voor meer informatie over 10 gezondheidsproblemen die veel voorkomen bij rottweilers en een paar tips om uw huisdier zo gezond mogelijk te houden.
De 10 veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij Rottweilers
1. Heupdysplasie
Heupdysplasie¹ is een pijnlijke aandoening waarbij het heupgewricht slap wordt, wat leidt tot pijn, instabiliteit en uiteindelijk erosie van het gewricht. Hoewel bijna elke hond het probleem kan krijgen, komt het vooral voor bij grotere rassen, waaronder rottweilers.
Dieren van alle groottes met overgewicht lopen ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van de slopende gewrichtsaandoening. Honden kunnen al vanaf 4 maanden tekenen van de ziekte beginnen te vertonen; anderen hebben pas problemen als ze hun laatste levensjaren hebben bereikt. Milde gevallen kunnen vaak worden behandeld met medicatie, gewichtsbeheersing, fysiotherapie en voedingssuppletie. Ernstigere gevallen vereisen vaak een operatie.
2. Aortastenose
Aortastenose is een erfelijke hartaandoening die wordt bepaald door de aanwezigheid van een abnormaal smalle aortaklep die het hart dwingt extra hard te werken om bloed door het lichaam te pompen. Het wordt vaak vrijwel onopgemerkt bij honden met milde symptomen. Deze aandoening is aangeboren, wat betekent dat uw hond ermee wordt geboren. Gezien de erfelijke aard ervan, is het belangrijk op te merken dat met aangetaste honden niet gefokt mag worden.
Vaak is het enige teken van de aandoening een hartgeruis. Soms wordt aortastenose-gerelateerd hartgeruis pas gedetecteerd als een hond 1 jaar oud is. Honden met ernstigere symptomen¹ vallen vaak flauw, hebben moeite met inspanning en hoesten. Medicatie wordt meestal voorgeschreven om de hartfunctie te verbeteren. Maar met medicatie en milde aanpassingen van de activiteit, leven veel honden met de diagnose van een milde vorm van dit hartprobleem een lang en gezond leven.
3. Elleboogdysplasie
Elleboogdysplasie, vergelijkbaar met heupdysplasie, betekent dat er een abnormale ontwikkeling van het ellebooggewricht is opgetreden. Het gevolg van deze abnormale ontwikkeling is dat de drie botten van het gewricht (de humerus, radius en ellepijp) niet perfect in elkaar passen, wat leidt tot gebieden met een abnormaal hoge contactdruk. Overal van 30% tot 50% van de Rottweilers kan worden getroffen door de aandoening, die puppy's van slechts 4 maanden oud kan treffen. Er lijkt een sterke genetische link met de ziekte te zijn, maar het is momenteel niet mogelijk om te bepalen of een dysplasie-vrij dier het verantwoordelijke gen draagt. Met aangetaste dieren mag niet worden gefokt.
Diagnose vereist meestal een lichamelijk onderzoek, diagnostische beeldvorming (röntgenfoto's en CT-scans) en artroscopie.2 Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar, medische en chirurgische, en uw dierenarts zal de beste voor uw hond aanbevelen. Helaas zijn Rottweilers een van de rassen die het meest waarschijnlijk deze pijnlijke aandoening zullen ontwikkelen die uiteindelijk artritis zal veroorzaken naarmate uw hond ouder wordt.
4. Entropion
Entropion is een pijnlijke aandoening waarbij het ooglid van een dier naar binnen krult, waardoor wimperhaar constant in contact komt met het hoornvlies, wat vaak resulteert in pijnlijke zweren. Als de aandoening lang genoeg onbehandeld blijft, kan dit leiden tot aanzienlijk verlies van het gezichtsvermogen als gevolg van hoornvliesveranderingen of zelfs hoornvliesperforatie.
Veelvoorkomende tekenen dat een hond de aandoening heeft, zijn loensen, verschillende soorten oculaire afscheiding en klauwen in het oog. Het wordt meestal gediagnosticeerd wanneer honden nog puppy's zijn en de enige echte behandeling is corrigerende chirurgie. Idealiter vindt deze operatie plaats zodra de hond volwassen is, maar een eerdere operatie kan nodig zijn, afhankelijk van de ernst van de entropion. Uw dierenarts zal waarschijnlijk glijmiddeldruppels aanbevelen om uw hond comfortabeler te maken. Andere ingrepen zijn ook mogelijk (aanbrengen van een verbandlens of plaatsen van hechtingen) totdat uw hond oud genoeg is om veilig geopereerd te worden.
5. Ectropion
Bij ectropion hangt het ooglid van een hond (meestal lager) naar buiten. Het delicate binnenste ooglidweefsel van de hond (het ooglidvlies) wordt blootgesteld aan de omgeving en tegelijkertijd is knipperen minder effectief omdat de oogleden hun normale perfecte pasvorm verliezen. In milde gevallen moet u misschien vaker voor de ogen van uw hond zorgen, ze uitspoelen en smerende druppels aanbrengen. In ernstige gevallen zijn de conjunctiva en het hoornvlies vatbaar voor uitdroging, wat uiteindelijk kan leiden tot chronische ontsteking, schaafwonden en zweren.
Beide ogen kunnen in gelijke mate worden aangetast, en de aandoening wordt over het algemeen gevonden wanneer honden nog puppy's zijn als het erfelijk is. Ziekten zoals hypothyreoïdie kunnen ook ectropion¹ veroorzaken. De behandeling omvat meestal de regelmatige toepassing van antibiotica en bevochtigende oogdruppels, hoewel een operatie kan worden aanbevolen in bijzonder ernstige gevallen.
6. Kruisbandrupturen
De kruisband bevindt zich in de knie van de hond en werkt samen met andere anatomische structuren om het gewricht te stabiliseren. Terwijl sommige honden door een ongeluk een gescheurde kruisband oplopen, hebben sommige rassen meer de neiging om een gescheurde kruisband op te lopen als gevolg van een langdurige gewrichtsontsteking.
Volgens een onderzoek hebben rottweilers 3 tot 7 keer meer kans op dit soort scheuren dan andere honden.3Mank lopen is het meest voorkomende symptoom. De aandoening wordt meestal behandeld met chirurgie, revalidatie en gewichtsbeheersing. Er is een genetische component aan de ziekte, maar tot nu toe is er geen manier om op de eigenschap te testen.
7. Osteochondritis Dissecans (OCS)
OCD treedt op wanneer het gewricht van een hond zich niet goed ontwikkelt als gevolg van een ontsteking. In plaats van in bot te veranderen, laten kraakbeenflappen bij OCS vaak los in het gewricht, waardoor pijn ontstaat en beweging wordt beperkt. Het is een erfelijke aandoening die het vaakst voorkomt bij grotere honden zoals massieven, Berner Sennenhonden en rottweilers en komt vaker voor bij reuen dan bij teven.
Symptomen zijn onder andere¹ mank lopen, kreupelheid en pijn. Zodra het ziekteproces begint, vordert de aandoening totdat deze wordt behandeld. De behandeling omvat gewichtsbeheersing, medicatie en bewegingsbeperkingen. Chirurgie is vaak geschikt voor ernstige gevallen. Werken met een gerenommeerde fokker die screent op erfelijke orthopedische aandoeningen kan de kans verkleinen dat je een hond met de ziekte krijgt.
8. Kanker
Rottweilers hebben ook meer kans dan andere rassen om kanker¹ te ontwikkelen, met name osteosarcoom en lymfoom. Honden die lijden aan osteosarcoom, een pijnlijke botkanker, worden vaak kreupel en lethargisch. Velen weigeren te spelen omdat beweging vaak extreme pijn veroorzaakt. Een operatie om het aangedane ledemaat te amputeren is de standaardbehandeling voor de aandoening.
Veelvoorkomende symptomen van lymfoom zijn lethargie, gewichtsverlies en koorts. De levensverwachting hangt af van het moment waarop de ziekte wordt ontdekt en het stadium waarin de behandeling begint. Behandeling resulteert vaak in remissie als ze vroeg genoeg wordt gestart. De kanker zal uiteindelijk echter weer actief worden. Grote rassen hebben meer kans dan hun kleinere broers om kanker te ontwikkelen. En er is ook een genetische component aan de aandoening.
9. Juveniele larynxverlamming en polyneuropathie (JLPP)
JLPP is een erfelijke aandoening die vooral voorkomt bij rottweilers en zwarte Russische terriërs. Het is een recessieve eigenschap, dus honden hebben twee exemplaren van het gen nodig, één van elke ouder, om daadwerkelijk tekenen van de aandoening te vertonen. Het goede nieuws is dat er genetische tests beschikbaar zijn waarmee fokkers hun honden kunnen identificeren als vrij, drager of aangetast. Dit helpt om te voorkomen dat puppy's worden aangetast terwijl de diversiteit van de genenpool behouden blijft. Honden met het syndroom¹ hebben vaak verzwakte of verlamde strottenhoofdspieren en hebben soms moeite om voldoende lucht te krijgen als ze gestrest zijn.
Sommige honden hebben ook zwakte in de achterpoten die zich in de loop van de tijd ontwikkelt naar de voorpoten. Aspiratiepneumonie is altijd een mogelijkheid bij deze aandoening en moet agressief worden behandeld wanneer deze zich voordoet. JLPP wordt meestal gediagnosticeerd bij puppy's. Het is vaak al te herkennen bij puppy's van slechts 3 maanden oud.
10. Allergieën
In een Britse studie waarbij 5.321 honden betrokken waren, bleken Rottweilers huidproblemen te hebben als hun tweede meest voorkomende gezondheidsprobleem. Het ras is over het algemeen vatbaar voor verschillende huidaandoeningen, zoals otitis externa, pyotraumatische dermatitis (hotspots) en overgevoeligheid voor vlooienbeten (allergie).
Veelvoorkomende locaties voor deze laesies zijn rond de poten, het gezicht en de buik. Hoewel de meeste huidallergieën worden veroorzaakt door fysiek contact met specifieke allergenen, hebben sommige honden een jeukende huid als gevolg van voedselallergieën. En hoewel echte voedselallergieën niet zo vaak voorkomen bij honden, komen ze vaker voor bij rottweilers dan bij de meeste andere rassen.
Conclusie
Rottweilers zijn prachtige, atletische honden met gespierde frames en strakke vachten. Ze zijn loyaal, enthousiast om te behagen en gemakkelijk te trainen. Ongetrainde rottweilers kunnen soms een beetje agressief of territoriaal zijn, waardoor gehoorzaamheidstraining van cruciaal belang is. Deze stevige honden waren oorspronkelijk herders die verantwoordelijk waren voor het onder controle houden van de kuddes vee van de Romeinse legioenen.
Ze zijn echter ook gefokt om erg beschermend te zijn, dus ze hebben de neiging om een beetje territoriaal te zijn. Rottweilers zijn slim en vinden het leuk om mensen te plezieren, waardoor ze zeer geschikt zijn voor werk als politie- en zoek- en reddingshonden. Het zijn ook populaire therapie- en hulphonden.
