Een hoest is een plotselinge, krachtige verdrijving van lucht uit de longen. Het is een beschermende reflex die helpt de longen en luchtwegen vrij te houden van irriterende stoffen zoals vreemde deeltjes, microben en overmatige secreties. Af en toe hoesten is normaal en kan niets meer zijn dan een poging van een hond om zijn luchtwegen vrij te maken na het inademen van een irriterend middel. Een aanhoudende hoest of een hoest die gepaard gaat met andere ziekteverschijnselen kan echter wijzen op een ernstiger onderliggende ziekte. Laten we enkele van de meest voorkomende redenen bespreken waarom een hond hoest.
Hartziekte
Congestief hartfalen is een term die het onvermogen van het hart beschrijft om bloed adequaat door het lichaam te pompen. Congestief hartfalen wordt geclassificeerd als rechtszijdig of linkszijdig en de symptomen variëren dienovereenkomstig. Bij rechtszijdig hartfalen hoopt vocht zich op in de buik, waardoor het lijkt op een gezwollen buik. Bij linkszijdig hartfalen hoopt vocht zich op in de longen, wat hoesten en ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt. Het hart wordt ook vergroot en duwt tegen de luchtpijp, wat irritatie en hoesten veroorzaakt. Hoewel er veel oorzaken zijn van congestief hartfalen bij honden, zijn de twee meest voorkomende oorzaken mitralisklepinsufficiëntie, meestal gezien bij honden van kleine rassen, en gedilateerde cardiomyopathie, meestal gezien bij honden van grote rassen.
Naast een hoest die 's nachts vaak erger is, zijn honden met congestief hartfalen sneller moe, hebben ze een verhoogde ademhalingsfrequentie en ontwikkelen ze spierafbraak. Honden met congestief hartfalen kunnen ook bleek of blauw getint tandvlees hebben en kunnen flauwvallen of flauwvallen.
Gewoonlijk is het vroegste teken van een hartaandoening een geruis, dat uw dierenarts kan detecteren tijdens een routinecontrole. Niet alle honden met geruis zullen echter congestief hartfalen ontwikkelen.
Canine Infectious Respiratory Disease Complex (CIRDC)
Deze term Canine Infectious Respiratory Disease Complex (CIRD) heeft onlangs de term kennelhoest of infectieuze tracheobronchitis vervangen.
CIRDC is een multifactoriële ziekte die wordt veroorzaakt door verschillende respiratoire organismen. De organismen die bij dit ziektecomplex betrokken zijn, zijn onder meer Bordetella, Streptococcus zooepidemicus, Mycoplasma, para-influenza, adenovirus type 2, hondengriep, hondenziekte, respiratoir coronavirus en pneumovirus.
CIRDC is zeer besmettelijk en veroorzaakt acute of chronische ontsteking van de luchtpijp en de bronchiale luchtwegen. Het wordt snel verspreid tussen vatbare honden in nauwe opsluiting, zoals honden in kennels, hondenopvangcentra, reddingscentra en hondenparken. Stress, extreme temperaturen en vochtigheid en slechte ventilatie kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de ziekte.
Symptomen van CIRDC zijn droge, harde hoestbuien, kokhalzen en kokhalzen. De ontwikkeling van meer ernstige symptomen zoals koorts, loopneus, lethargie, gebrek aan eetlust en een natte hoest, kan betekenen dat een hond longontsteking heeft ontwikkeld.
Hartwormziekte
Hartwormziekte is een potentieel dodelijke ziekte die in sommige delen van de wereld voorkomt en wordt veroorzaakt door de door bloed overgedragen parasiet Dirofilaria immitis. De levenscyclus van deze parasiet begint wanneer een vrouwelijke mug besmet raakt door zich te voeden met een hond die besmet is met hartworm. De parasiet rijpt tot de larvale vorm in de mug en gaat dan naar haar monddelen. Wanneer een mug zich voedt met een andere hond, dringen de larven het lichaam van de hond binnen en infecteren de hond. De larven komen in de bloedbaan van de hond terecht en migreren naar het hart en de omliggende bloedvaten waar ze volwassen worden en zich gaan voortplanten.
Hartwormen bij volwassenen veroorzaken ziekten door het hart en de grote bloedvaten te verstoppen. Het meest voorkomende symptoom van hartwormziekte is een zachte, droge hoest. Andere tekenen van de ziekte zijn moeite met ademhalen en inspanningsintolerantie. In ernstige gevallen zal een geïnfecteerde hond moeite hebben om te ademen, instorten en tekenen van rechtszijdig hartfalen vertonen, zoals een gezwollen buik als gevolg van vochtophoping.
Tracheale collaps
De luchtpijp of luchtpijp is een flexibele buis die bestaat uit 35-45 c-vormige ringen. Deze ringen zijn gemaakt van kraakbeen. Het kraakbeen houdt de luchtpijp open om lucht in en uit te laten stromen. Tracheale instorting is een progressieve aandoening bij honden, waarbij de kraakbeenringen van de luchtpijp verzwakken en instorten, waardoor de zuurstofstroom wordt belemmerd en ademhalingsmoeilijkheden worden veroorzaakt. Tekenen van tracheale instorting zijn onder meer een droge, scherpe, "toeterende" hoest en ademhalingsmoeilijkheden. Hoestaanvallen kunnen worden versneld door druk op de keel met een halsband, opwinding, drinken, lichaamsbeweging en extreem hoge of lage temperaturen. In ernstige gevallen kan een hond met tracheale collaps in ademnood raken door een gebrek aan zuurstof.
De oorzaak van deze aandoening is onbekend, maar er wordt verondersteld dat tracheale collaps wordt veroorzaakt door een combinatie van omgevings- en genetische factoren. Deze aandoening komt het meest voor bij honden van kleine rassen van middelbare leeftijd, zoals Yorkshire Terriers, Toy Poodles, Pomeranians, Chihuahuas en Pugs. Overgewicht hebben en leven in een huishouden met rokers kan de aandoening bij aangetaste honden verergeren.
Airway Foreign Bodies
Buitenlandse materialen zoals gras, zaden en takken kunnen per ongeluk worden ingeademd tijdens het sporten. Ingeademde vreemde voorwerpen kunnen door de luchtwegen migreren, van de neusholtes naar de luchtpijp en de bronchiën. Deze aandoening komt meestal voor tijdens de zomermaanden.
In sommige gevallen kunnen vreemde voorwerpen die zich in de luchtpijp en de bronchiën bevinden een ernstige ontstekingsreactie veroorzaken, bacteriën en schimmels introduceren en een reactie van een vreemd lichaam opwekken, waardoor infecties en abcessen ontstaan. De meest voorkomende tekenen van vreemde lichamen in de luchtwegen zijn hoesten en kokhalzen als een hond probeert het vreemde lichaam te verdrijven. Naast hoesten kunnen honden met secundaire infecties symptomen vertonen van koorts, ademnood, verminderde eetlust en lethargie.
Longtumoren
Tumoren komen voort uit de abnormale groei van cellen en worden veroorzaakt door een complex samenspel van genetische en omgevingsrisicofactoren. Tumoren kunnen worden geclassificeerd als "goedaardig" of "kwaadaardig". Goedaardige tumoren hebben de neiging langzaam te groeien en verspreiden zich niet, terwijl kwaadaardige tumoren snel groeien, het omringende gezonde weefsel binnendringen en zich verspreiden naar andere delen van het lichaam. Longtumoren worden geclassificeerd als "primair" of "metastatisch". Primaire longtumoren ontstaan in de longen van honden, terwijl uitgezaaide tumoren hun oorsprong vinden in andere delen van het lichaam en metastaseren of zich verspreiden naar de longen.
Primaire longtumoren zijn zeldzaam bij honden. Gemiddeld worden primaire longtumoren gediagnosticeerd in de leeftijd van 10 tot 12 jaar, en 80% van deze tumoren is kwaadaardig en heeft een grote kans op verspreiding naar andere delen van het lichaam. De meest voorkomende primaire longtumor bij de hond is longcarcinoom. Het meest voorkomende teken van primaire longtumoren is een niet-productieve hoest. Dit betekent dat de hoest droog is en geen slijm of afscheiding veroorzaakt. Andere symptomen van primaire longtumoren zijn koorts, lusteloosheid, inspanningsintolerantie, gewichtsverlies en verminderde eetlust.
Hoewel primaire longtumoren zeldzaam zijn bij honden, hebben sommige tumoren die elders in het lichaam voorkomen een grote kans op verspreiding naar de longen. Deze staan bekend als metastatische tumoren. Borstkliertumoren, bottumoren, schildkliertumoren en melanomen van de mond en tenen kunnen allemaal uitzaaien naar de longen. De symptomen van uitgezaaide tumoren zijn vergelijkbaar met die van primaire longkanker.
Wanneer te handelen
Af en toe hoesten kan niets meer zijn dan de beschermende reflex van een hond om de luchtwegen vrij te maken van ingeademde irriterende stoffen zoals stof, rook of voedseldeeltjes. Als de hoest van een hond langer dan een dag of twee aanhoudt, in frequentie of ernst toeneemt of gepaard gaat met andere tekenen van ziekte, zoals koorts, verlies van eetlust, ademhalingsmoeilijkheden of lethargie, is het belangrijk om actie te ondernemen en uw hond te laten gecontroleerd door een dierenarts. Deze symptomen kunnen wijzen op een mogelijk ernstige onderliggende ziekte waarvoor behandeling door een diergeneeskundige nodig is.
