Shire vs. Clydesdale: belangrijkste verschillen (met afbeeldingen)

Inhoudsopgave:

Shire vs. Clydesdale: belangrijkste verschillen (met afbeeldingen)
Shire vs. Clydesdale: belangrijkste verschillen (met afbeeldingen)
Anonim

Er is zo'n voortreffelijk gevoel van kracht als je naar een trekpaard kijkt. Deze spiermachines zijn meestal zachtaardige reuzen met een kalm karakter en een ongelooflijke arbeidsethos. Als het gaat om een rassenvergelijking, vraag je je misschien af wat het verschil tussen hen is.

Twee veel voorkomende trekpaardrassen die je zou kunnen zien, zijn de Shire en Clydesdale. Met brute kracht hebben deze paarden ijverig naast de mens gezwoegd om ons generaties lang te helpen met verschillende taken. Laten we een beetje leren over hoe deze twee verbazingwekkende paardachtigen van elkaar verschillen - en hoe ze elkaar evengoed weerspiegelen.

Visuele verschillen

Afbeelding
Afbeelding

In één oogopslag

Shire

  • Gemiddelde lengte (volwassene):16-17,2 handen
  • Gemiddeld gewicht (volwassene): 1, 870-2, 430 pond
  • Levensduur: 20-28 jaar
  • Oefening: 2+ uur per dag
  • Verzorgingsbehoeften: Matig
  • Gezinsvriendelijk: Ja
  • Andere huisdiervriendelijke: Vaak
  • Trainbaarheid: Evenwichtig, arbeidsintensief, standvastig

Clydesdale

  • Gemiddelde lengte (volwassene): 17-18 handen
  • Gemiddeld gewicht (volwassene): 1, 800-2, 300 pond
  • Levensduur: 20-25 jaar
  • Oefening: 2+ uur per dag
  • Verzorgingsbehoeften: Matig
  • Gezinsvriendelijk: Ja
  • Andere huisdiervriendelijke: Vaak
  • Trainbaarheid: Intelligent, gewillig, energiek

Overzicht Shire

Het Shire-paard heeft oude wortels die teruggaan tot 1066 na de Normandische verovering. In de middeleeuwen werd er vaak over deze paarden geschreven door middeleeuwse schrijvers. Het ras is gigantisch en heeft records als een van de meest robuuste banen door de geschiedenis heen.

Hoewel de oorsprong van het paard ver teruggaat, werd er pas in 1876 een rasvereniging opgericht. Veel Shires werden geëxporteerd naar verschillende delen van de wereld, waaronder de Verenigde Staten.

Afbeelding
Afbeelding

Tegen de jaren zestig nam de behoefte aan deze paarden drastisch af als gevolg van moderne ontwikkelingen. Veel van deze paarden werden verkocht aan slachthuizen toen hun waarde daalde.

In een poging het ras nieuw leven in te blazen, moesten veel fokkers in de jaren 70 op de opwekkingstrein stappen. Fokkers beschouwen het graafschappaard tegenwoordig als een zeldzame verschijning en schilderen ze tegenwoordig af als een risico.

Persoonlijkheid/Karakter

Shire-paarden zijn ongelooflijk volgzaam en gemakkelijk om mee te werken. Ze hebben een sterk verlangen om nieuwe dingen te leren, dus het is veel gemakkelijker om ze te leren dan bij sommige andere rassen. Deze paarden hebben een extreem gevoel voor arbeidsethos en doen het het beste als ze een klus te klaren hebben.

Vanwege hun gegeven taken is het een uitstekende zaak dat ze zulke lieve persoonlijkheden hebben. Alleen al door hun grootte kan een mens gemakkelijk worden overweldigd, maar ze zijn aangenaam en bereid om te trainen.

Hun gemakkelijke manier van doen maakt ze een ideale keuze voor zowel beginners als doorgewinterde eigenaren.

Fysieke eigenschappen

Shire-paarden zijn herkenbaar vanwege hun massieve structuur en gevederde haren op hun benen. Hoewel veel trekpaarden verschillende overeenkomsten vertonen, zijn deze paarden grof en dik van vorm, waardoor ze een fysiek capabel paard vormen dat ideaal is om gewicht te trekken en zwaar werk te verrichten.

Shire-paarden zijn meestal 17 handen hoog en kunnen tot 2000 pond of meer wegen. Hengsten en burgemeesters kunnen verschillende kleuren hebben. Hengsten zijn meestal grijs, bruin, zwart en zij. Merries daarentegen kunnen zwart, grijs, bruin, grijs of roan zijn.

Beide geslachten kunnen ook kastanjebruin zijn, hoewel het in sommige regio's geen wenselijke kleur is.

Afbeelding
Afbeelding

Doel

Shire-paarden hebben door de geschiedenis heen verschillende doelen gediend. Ze hebben taken gekregen die te maken hebben met het trekken van karren, werk op de boerderij, het trekken van wagens en het werken op het veld.

Vandaag vind je misschien een graafschappaard dat een koets trekt of opgezadeld is voor een ritje. Over het algemeen worden deze paarden niet meer gebruikt voor zwaar werk, hoewel ze daar nog steeds meer dan toe in staat zijn.

Gezondheid en zorg

Hoewel deze paarden over het algemeen gezond zijn, zijn ze vatbaar voor een neuromusculaire ziekte die polysaccharide-opslagmyopathie wordt genoemd. Wat deze ziekte in wezen doet, is spierspasmen van de achterpoten veroorzaken. U kunt dit probleem voorkomen door uw graafschappaard een vetrijk dieet te geven.

Hoewel het gevederde uiterlijk van hun poten een wenselijke eigenschap is, kunnen ze moeilijk te verzorgen zijn. Houd hun gevederde haren en hoeven schoon en vrij van vuil, zodat ze geen problemen hebben.

Omdat het ongelooflijk grote trekpaarden zijn, kunnen ze 20 jaar of langer worden, maar hun levensduur is korter dan bij veel andere paardachtigen.

Geschikt voor:

Deze paarden vormen een charmante aanwinst voor boerderijen die op zoek zijn naar een fysiek gezond paard dat ongelooflijke hoeveelheden gewicht aankan. Door hun manier van doen zijn het ook ideale rijpaarden die jonge ruiters kunnen opleiden.

Zorg er echter altijd voor dat de berijder zich comfortabel en veilig voelt vanwege de grootte van de Shire.

Clydesdale-overzicht

Afbeelding
Afbeelding

Dit Schotse ras komt uit het graafschap Lancashire in Schotland. Ze zijn ontwikkeld in de 18e eeuw toen fokkers Vlaamse hengsten en lokale merries kruisten.

Later werden ook Shires in de mix geïntroduceerd. De naam Clydesdale ontstond pas in 1826 toen deze paarden zich snel door bepaalde delen van Europa verspreidden.

Het ras werd ook enorm populair in Australië en Nieuw-Zeeland toen ze in de 20e eeuw vanuit Schotland werden geëxporteerd. Hoewel het ras zorgvuldig wordt beschermd, worden ze nog steeds als zeldzaam beschouwd.

Vroeger waren Clydesdales veel zwaarder dan nu. Dit kan zijn omdat ze niet gewend zijn aan zoveel inspannend werk als hun voorouders.

Clydesdales in Amerika staat vooral bekend om hun Budweiser-connecties. Dit bierbedrijf nam Clydesdales als mascotte aan sinds 1933.

Persoonlijkheid/Karakter

Clydesdales zijn kalme maar energieke paarden die gemakkelijk in de omgang zijn maar altijd in voor werk. Ze hebben een puppygeest over zich waardoor ze leergierig en leergierig zijn.

De term 'koelbloedig' komt voort uit het feit dat dit soort paarden kalm, koel en beheerst zijn. Door hun nuchterheid zijn ze compatibel met mensen van alle leeftijden.

Fysieke eigenschappen

Hoewel de Clydesdale nog steeds enorm is in porties, is hij iets kleiner dan zijn trekneven. Deze paarden worden beschouwd als iets compacter qua bouw, hoewel ze nog steeds solide en gespierd zijn.

Deze paarden staan meestal tussen de 16 en 18 handen hoog. Ze kunnen tussen de 1.800 en 2.300 pond wegen. Clydesdales hebben de klassieke bevedering rond hun benen.

Klassiek gezien zijn Clydesdales bruin gekleurd met Sabine-patroon, maar ze kunnen ook zwart, grijs en kastanje zijn. Ze hebben over het algemeen witte aftekeningen op het gezicht en de benen. Er kunnen ook witte aftekeningen op het buikgedeelte zitten.

Doel

Veel vroege Clydesdales werden gebruikt voor transportdoeleinden en voor landbouwproductie. Je bent misschien ook getuige geweest van houtkap of plezierrijden.

Afbeelding
Afbeelding

Clydesdales zijn behoorlijk de paarden in de schijnwerpers geworden, gezien rollen die participatie en veel menselijke activiteiten vereisen. Vaak zie je Clydesdales de leiding nemen over koetsen en parades die pronken met hun prachtige majesteit.

Gezondheid en zorg

Clydesdales kunnen genetische gezondheidsproblemen met zich meebrengen die vaak voorkomen bij trekpaarden. Ze lijden ook aan wat chronisch progressief lymfoedeem wordt genoemd, een ziekte die zwelling van de ledematen veroorzaakt.

Vanwege de zware bevedering rond hun poten zijn ze ook onderhevig aan een aandoening die Clyde's jeuk wordt genoemd, een huidaandoening die jeuk veroorzaakt die vergelijkbaar is met schurft. Om dit probleem te voorkomen, moet je dit gebied en de hoeven schoon en droog houden.

Geschikt voor:

Clydesdales werken het beste als ze werk te doen hebben. Of je nu hun spierkracht nodig hebt of gewoon gezelschap wilt, deze paarden zijn klaar voor de taak. Door hun manier van doen zijn ze geschikte opties voor alle ervaringsniveaus, als je vertrouwd bent met hun enorme omvang.

Shire vs. Clydesdale: Laten we vergelijken

Zowel de Shire als de Clydesdale zijn ongelooflijk vergelijkbaar, zowel fysiek als mentaal. Shires zijn doorgaans iets groter dan de Clydesdale, maar ze delen wel dezelfde structuur. Clydesdales zijn iets compacter en minder breed dan hun Shire-neven.

Iedereen heeft een vergelijkbare persoonlijkheid, namelijk die koelbloedige houding, relaxte en gemakkelijke omgang. Clydesdales zijn echter meestal iets energieker en klaar om te gaan.

Afbeelding
Afbeelding

Beide paarden kunnen als ruiter worden gebruikt, maar dat betekent niet dat elke ruiter comfortabel op het zadel zal zitten. Koudbloedige paarden zijn over het algemeen erg goed met kinderen omdat ze geduldig en gelijkmatig zijn. Beide zouden een fantastische keuze zijn voor elk ervaringsniveau.

Beide paarden hebben vergelijkbare gezondheidsproblemen vanwege hun bouw en bevedering op hun benen. Elk van hen deelt ook een kortere levensduur dan andere paardachtigen.

Welk ras past bij jou?

Vanwege hun ongelooflijke overeenkomsten zouden beide rassen in de meeste situaties ideaal zijn. Als u op zoek bent naar een showpaard, deze rassen zijn niet bedoeld voor lichtgewicht activiteiten zoals warmbloedige familieleden. Maar deze paarden zijn fantastisch om te rijden en voor werk.

Wanneer je beslist welke het beste bij je past, komt het neer op visuele voorkeur en heeft het veel minder te maken met hun capaciteiten omdat ze zo op elkaar lijken. Je kunt niet fout gaan, wat je ook leuk vindt.

Aanbevolen: