Een staart laten vallen is een effectief verdedigingsmechanisme voor hagedissen Dieren hebben unieke verdedigingsmechanismen wanneer ze voelen dat ze in gevaar zijn. Texas gehoornde hagedissen kunnen bijvoorbeeld tot anderhalve meter bloed uit hun ogen spuiten. Harige kikkers kunnen hun teenbotten breken en ze door hun huid duwen om geïmproviseerde klauwen te creëren. Zeekomkommers kunnen interne organen die giftige chemicaliën bevatten uit hun anus verdrijven en ze vervolgens terug laten groeien.
Hoewel het laten vallen van de staart veel minder gruwelijk en griezelig is dan de bovengenoemde verdedigingsmechanismen, is het iets dat veel reptielen kunnen doen. De meeste hagedissen kunnen bijvoorbeeld hun staart laten vallen, en sommigen kunnen ze zelfs terug laten groeien.
Blijf lezen om te leren waarom en hoe hagedissen hun staart laten vallen en de wetenschap achter deze fascinerende verdedigingstechniek.
Waarom laten hagedissen hun staart vallen?
Zoals we al zeiden in de inleiding van onze blog, laten hagedissen hun staart vallen als verdedigingsmechanisme wanneer ze voelen dat ze in gevaar zijn. Dit mechanisme wordt caudale autotomie genoemd. De term autotomie verta alt zich letterlijk naar " self" en "sever" in het Grieks.
Als de staart van een hagedis wordt vastgegrepen of het reptiel gestrest raakt, zullen de spieren langs het breukvlak van elkaar wegtrekken. Dit wordt een reflexspierspasme genoemd. Deze spieren die uit elkaar trekken, zorgen ervoor dat het detail loslaat.
Nadat de staart loskomt, blijft hij vaak bewegen, wat een andere manier is om het roofdier af te leiden, waardoor de hagedis genoeg tijd heeft om te ontsnappen.
Hoe laten hagedissen hun staart vallen?
Langs de staarten van hagedissen bevinden zich zwakke plekken die breukvlakken worden genoemd. Dit zijn de gebieden waar de staart zichzelf kan losmaken. In het heetst van de strijd kan de hagedis beslissen vanuit welk breukvlak hij zijn staart wil afsnijden. Wanneer het dan tijd is voor de hagedis om zijn verdedigingsmechanisme te activeren, buigt hij zijn staart in een zijwaartse hoek om het valproces te starten.
De interne structuur van een hagedisstaart heeft micropilaren, tanden en nanoporiën die werken als segmenten die in elkaar grijpen, zoals hoe stekkers in stopcontacten gaan. Er zijn acht kegelvormige tanden, die in wezen spierbundels zijn die in een cirkelvorm zijn gerangschikt. Ze passen in de bijbehorende stopcontacten, die uit gladde wanden bestaan. Elke tand is bedekt met micropilaren die eruit zien als kleine paddenstoelen.
Elke micropilaar is pokdalig met nanoporiën. Studies suggereren dat de ruimtes tussen deze twee structuren de verspreiding van de initiële breuk helpen vertragen. Bovendien helpen de micropilaren en nanoporiën 15 keer meer bij hechting dan tanden zonder micropilaren. Het is een mooie relatie die wetenschappers vaak het Goudlokje-principe noemen; de staart heeft precies de juiste hoeveelheid bevestiging, dus hij v alt niet te gemakkelijk af, maar zal snel vallen als dat nodig is.
Wanneer laten hagedissen hun staart vallen?
Staart laten vallen is een laatste redmiddel voor hagedissen. Ze zullen niet plotseling hun staart verliezen als een hond te hard naar ze blaft. Het kan echter losraken als u er per ongeluk op stapt, het te krachtig vastpakt of als er een zwaar voorwerp op v alt.
Wat gebeurt er nadat hagedissen hun staart laten vallen?
De autonomie van de staart heeft zich in de loop van de tijd ontwikkeld tot het punt waarop er geen bloedverlies zal zijn wanneer de staart eraf v alt. De meeste hagedissoorten zullen binnen zes tot twaalf maanden teruggroeien, hoewel de hergroeisnelheid kan afhangen van factoren zoals de omgeving en het dieet.
Uit onderzoek blijkt dat de hergroeide staart soms is gemaakt van kraakbeenbuizen in plaats van wervels. De nieuwe groei begint als een stomp totdat deze tot een behoorlijke lengte kan groeien, hoewel ze vaak niet dezelfde lengte krijgen als de oorspronkelijke staart. De hergroeide staart heeft de neiging om ook meer gedempt van kleur te zijn. Soms groeit de nieuwe staart en wordt zelfs gespleten (gevorkt) terwijl hij teruggroeit.
Hoewel het het leven van de hagedis kan redden, blijft het afweermechanisme niet zonder gevolgen. Hagedissen gebruiken hun staart om te rennen, balanceren, springen en paren, dus deze basisactiviteiten worden beïnvloed totdat ze de staart weer kunnen aangroeien.
Bovendien dient de staart normaal gesproken als vetreservoir. Hagedissen die hun staart verliezen, verliezen dit reservoir. Eigenaars van huisdierhagedissen die een staart hebben verloren, moeten hier rekening mee houden en ervoor zorgen dat ze hun hagedis op de juiste manier voeren, aangezien hun vermogen om te vasten ernstig beperkt is als ze hun staart missen.
Laatste gedachten
Een hagedis moet het gevoel hebben dat zijn leven in direct gevaar is om zijn staart los te maken, en als hij niet teruggroeit, kan dit ernstige gevolgen hebben voor het leven van het aangetaste reptiel, vooral als het in het wild leeft. Gelukkig lijkt het erop dat hagedissen alleen hun toevlucht zullen nemen tot dit verdedigingsmechanisme als een absoluut laatste redmiddel, dus het is onwaarschijnlijk dat huisdierhagedissen ooit de gevaren zullen trotseren die nodig zijn om staartverlies te veroorzaken.
Het laten vallen van de staart van een hagedis is een fascinerend verdedigingsmechanisme dat wetenschappers al jaren verbijstert. Het is op de een of andere manier nog intrigerender nu de wetenschap achter regeneratie bekend is. Maar zoals met veel dingen in de dierenwereld, komt er meer bij kijken dan op het eerste gezicht lijkt, en er is geen vaste regel voor hoe de staart teruggroeit - als dat al het geval is.
