Wanneer uw kat abnormaal plast, maar de dierenarts geen exacte oorzaak kan vinden, zal hij of zij uw huisdier diagnosticeren met idiopathische cystitis bij katten. Deze aandoening verwijst naar een reeks klinische symptomen die uw kat zal vertonen, waaronder urineren buiten de kattenbak, persen tijdens het urineren, miauwen tijdens het urineren en bloederig zijn, en andere.
Feline idiopathische cystitis wordt ook wel het Pandora-syndroom genoemd. De onderliggende oorzaken van deze aandoening kunnen stoornissen in verschillende systemen (waaronder het zenuwstelsel) en organen weerspiegelen. Ook kunnen katten angstig worden, daarom wordt er gekeken naar de effecten van stressfactoren in de omgeving van uw huisdier. De klinische symptomen kunnen ook verschijnen en verdwijnen, afhankelijk van de reactie van uw kat op stressfactoren.
Wat is idiopathische cystitis bij katten?
Feline idiopathische cystitis is een uitsluitingsdiagnose die door de dierenarts wordt gesteld nadat alle gebruikelijke of bekende oorzaken van de klinische symptomen zijn geëlimineerd.
In medische termen vertegenwoordigt blaasontsteking de ontsteking van de wanden van de urineblaas. Dit gebeurt meestal als gevolg van een infectie of stenen in de urineblaas. Er zijn echter katten (vooral jonge katten en katten van middelbare leeftijd) die geen infectie of blaasstenen zullen hebben. In dit geval wordt het katachtige idiopathische cystitis genoemd - idiopathisch betekent "van onbekende oorzaak" - en het is een aandoening die spontaan ontstaat.
Bacteriële cystitis wordt behandeld met antibiotica, en degene die wordt veroorzaakt door stenen in de urineblaas omvat meestal een chirurgische behandeling om de stenen te verwijderen en een verandering in het dieet van uw huisdier. Aangezien de oorzaak onbekend is bij idiopathische cystitis, is behandeling meestal moeilijk vast te stellen.
Om de diagnose vast te stellen, zal de dierenarts vragen stellen over de medische geschiedenis van uw kat en een algemeen onderzoek, bloed- en urinetests, echografie en röntgenfoto's uitvoeren. Feline idiopathische cystitis wordt beschouwd als de meest voorkomende aandoening van het urinewegstelsel bij jonge katten.
Wat zijn de tekenen van idiopathische cystitis bij katten?
Feline idiopathische cystitis heeft betrekking op de lagere urinewegen en is geen aandoening van de lagere urinewegen. De klinische verschijnselen zijn vergelijkbaar met die waargenomen bij andere urinewegaandoeningen.
De meest voorkomende klinische symptomen bij idiopathische cystitis bij katten zijn:
- Herhaalde pogingen om te plassen
- Uw kat gaat vaak naar de kattenbak, maar plast heel weinig of helemaal niet.
- Urineren buiten de kattenbak of op ongebruikelijke plaatsen
- Bloedige urine
- Verschillende kleur urine
- Miauwen bij het plassen
- Onvermogen om te plassen
Als uw kat tevergeefs probeert te plassen, kan er een volledige verstopping van de plasbuis zijn. Dit is een medisch noodgeval, omdat de toestand van uw kat plotseling kan verslechteren. Als je kat maximaal 48 uur helemaal niet plast, ga dan direct naar de dierenarts want het is levensgevaarlijk.
Wat zijn de oorzaken van idiopathische cystitis bij katten?
Per definitie betekent idiopathische cystitis bij katten dat er geen bekende oorzaak is voor het optreden ervan. Het komt echter voornamelijk voor bij katten die worden blootgesteld aan externe (omgevings) of interne stress. Het is bewezen dat angst een van de lagen van de urineblaas vernietigt (PSGAG genaamd, die is bekleed met glycoproteïnen). Als deze laag het blaasweefsel niet meer goed isoleert, kan de urine de blaas irriteren, met ontstekingen tot gevolg.
Voor de dierenarts om de diagnose van idiopathische cystitis bij katten vast te stellen, sluiten ze de volgende aandoeningen uit:
- Blaasstenen
- Urineweginfecties
- Trauma
- Neurologische aandoeningen die de zenuwen en spieren van de urineblaas aantasten
- Anatomische afwijkingen (bijv. urethrastricturen)
- Urinewegkanker
Wat is de behandeling voor idiopathische cystitis bij katten?
De behandeling van idiopathische cystitis bij katten is vrij moeilijk vast te stellen omdat de oorzaak die leidt tot het optreden van deze aandoening onbekend is. Veel voorkomende behandelingen zijn echter het corrigeren van de stressfactoren in het leven van uw kat en het toedienen van anxiolytische medicatie en mogelijk antipijn- en antispastische medicatie (als uw kat pijn heeft bij het urineren en urethra-spasmen).
De dierenarts kan ook het volgende aanbevelen:
- Verbeteren van de omstandigheden waarin uw kat leeft om stressfactoren te verminderen
- Meerdere kommen water in huis plaatsen (het water moet dagelijks ververst worden)
- Een regelmatig schema aanhouden wat betreft eten, spelen en rusten
- Het dieet veranderen
Hoe verzorg ik een kat met idiopathische cystitis?
Volg eerst de aanbevelingen van uw dierenarts nauwkeurig op en dien de voorgeschreven behandeling toe. Dit is wat u nog meer kunt doen om het leven van uw kat te verbeteren:
- Respecteer de regels die je voor je kat hebt opgesteld. Als je bijvoorbeeld besluit om ze drie ma altijden per dag op hetzelfde tijdstip te geven, houd je dan aan die uren; katten houden van routine en raken gestrest als er iets verandert in hun dagelijkse schema. Ook voor alle veranderingen die u in de routine van uw kat wilt aanbrengen, doe ze langzaam, nooit plotseling.
- Als je kat alleen droogvoer eet, probeer dan een natte ma altijd te introduceren. Dit helpt je kat om gehydrateerd te blijven (als ze niet genoeg water drinkt) en geeft ze nieuwe texturen en smaken om te ervaren. Je kunt af en toe ook voerbakken van het puzzeltype gebruiken voor droogvoer; deze stimuleren je kat mentaal en helpen stress te verminderen.
- Speel dagelijks met je kat.
- Geef je kat krabpalen, deze helpen stress en angst te verminderen.
- Geef je kat plekken om zich te verstoppen.
- Houd zwerfkatten uit de buurt van uw eigendommen. Ze markeren het territorium, wat je kat gestrest zal maken.
- Als je meerdere katten hebt, verminder dan de concurrentie - zorg voor meer kattenbakken, water- en voerbakken en rustplaatsen. Geef ze evenveel aandacht.
Veelgestelde vragen
Kan idiopathische cystitis bij katten worden genezen?
Feline idiopathische cystitis is meestal te behandelen en omvat het toedienen van anxiolytische medicatie en het veranderen van de omgeving van uw kat. Sommige katten ervaren slechts één episode, terwijl andere katten langdurig of levenslang moeten worden behandeld. Deze aandoening wordt levensbedreigend wanneer katten helemaal niet meer kunnen plassen. Als je merkt dat je kat maximaal 48 uur niet heeft geplast, ga dan direct naar de dierenarts.
Kunnen katten blaasontsteking krijgen van stress?
Ja, katten kunnen blaasontsteking krijgen als ze gestrest zijn. Het is bewezen dat angst en stress de binnenste laag van de blaas kunnen beschadigen. De urine en de daarin gevonden microkristallen kunnen het blaasslijmvlies irriteren en ontstekingen veroorzaken. Idiopathische cystitis bij katten is moeilijk te behandelen omdat er geen exacte oorzaak voor is.
Kan voedsel blaasontsteking veroorzaken bij katten?
Voedingsmiddelen met hoge concentraties mineralen kunnen stenen in de urineblaas en blaasontsteking veroorzaken. Struviet- of calciumoxalaatstenen komen het meest voor bij katten en ontstaan wanneer de pH-waarde van de urine verandert van zuur naar basisch. Het wordt aanbevolen om uw kat voer te geven met lage concentraties mineralen of speciale veterinaire diëten om de vorming van urinestenen te voorkomen.
Conclusie
Feline idiopathische cystitis is een veel voorkomende aandoening bij katten. Het heeft geen exacte oorzaak, maar meestal speelt stress een belangrijke rol bij het triggeren ervan. De diagnose van idiopathische cystitis bij katten wordt meestal gesteld na uitsluiting van andere ziekten met vergelijkbare klinische symptomen. De behandeling omvat anxiolytische, pijnstillende en antispastische medicatie en veranderingen in de omgeving van uw kat. Als de toestand van uw kat verslechtert en ze stopt met plassen, ga dan onmiddellijk naar de dierenarts.
