Naast vele andere opmerkelijke eigenschappen, staan ezels bekend om hun ongelooflijke winterhardheid. Ze zijn in staat om te overleven in barre omstandigheden, die vaak weinig smakelijke voeding bieden. Dit maakt het heel gemakkelijk om ze te voeren in een omgeving op het erf waar routinematig meer dan genoeg weelderig voer voorhanden is. In feite zijn veel van deze voedzame voeders eigenlijk niet geschikt voor ezels.
Alfalfa is een voer dat veel voorkomt in de velden of in de voeropslag van de meeste boerderijen, omdat het een voedzaam voer is voor veel boerderijdieren, waaronder paarden, runderen, schapen, kippen, kalkoenen en meer.
Het zou redelijk zijn om te concluderen dat het ook goed zou zijn voor ezels, maar het zal je misschien verbazen datezels eigenlijk geen luzerne mogen krijgen.
Wat is alfalfa?
Alfalfa (Medicago sativa) is een meerjarige bloeiende plant die behoort tot de peulvruchtenfamilie, in andere landen bekend als luzerne. Het is een zeer gewaardeerd diervoeder dat wordt gebruikt voor weidegang, hooi, kuilvoer en in korrelvorm. Het bevat veel essentiële vitamines en mineralen¹, zoals vitamine K, C, B, ijzer, magnesium en koper.
Alfalfa heeft ook een aanzienlijk hoog geh alte aan ruw eiwit, waardoor het een uitstekende keuze is voor de meeste boerderijdieren. Toch is het om dezelfde reden dat het slecht is voor ezels.
We realiseren ons dat dit misschien verwarrend lijkt! Lees verder voor de interessante uitleg.
Ezels versus paarden
Ezels en paarden zijn nauw verwant, beiden behorend tot het geslacht Equus. Dankzij evolutionaire divergentie¹ zijn de twee echter afzonderlijke rassen geworden. Ze blijven enkele overeenkomsten vertonen, maar ze vertonen duidelijke verschillen, waaronder hun voedingsbehoeften.
Ezels zijn geëvolueerd in de hete en droge omgevingen van Azië en Afrika. Deze regio's worden gekenmerkt door schaarse vegetatie, wat resulteert in slechte begrazing en bladeren. Ze pasten zich efficiënt aan om te overleven in deze omstandigheden, levend van planten met veel vezels en relatief weinig voedingsstoffen. Een andere verbazingwekkende aanpassing die ze bezitten, is het vermogen om stikstof (de bouwsteen van eiwitten) in hun lichaam te recyclen, in tegenstelling tot paarden die overtollige stikstof uitscheiden als ureum.
Waarom mogen ezels geen Alfafa eten?
Hoewel alfalfa niet giftig is voor ezels, is het stikstofgeh alte veel te hoog voor de behoeften van ezels. Omdat ze geen overtollige stikstof kunnen uitscheiden, kan het voeren van alfalfa ze mogelijk schade toebrengen. De twee meest voorkomende gevolgen van het voeren van luzerne aan ezels zijn zwaarlijvigheid en hoefbevangenheid. Ezels die als huisdier worden gehouden, zijn al vatbaar voor zwaarlijvigheid vanwege hun efficiënte voedingsfysiologie. Er is dus niet veel nodig om dergelijke aandoeningen te bewerkstelligen.
Obesitas is een gezondheidstoestand die bij ezels kan leiden tot ziekten zoals hyperlipemie¹ en hoefbevangenheid¹, en de organen kan belasten. Hoefbevangenheid is een tergend pijnlijke ziekte die ontsteking van het zachte weefsel in de hoef veroorzaakt. Het is moeilijk te behandelen en vaak dodelijk. Hyperlipemie is een ziekte die de organen aantast en helaas ook vaak tot de dood leidt.
Alfalfa mag daarom niet aan ezels worden aangeboden, of het nu gaat om grazen, hooi, kuilvoer of in korrelvorm.
Wat mogen ezels nog meer niet eten?
Naast luzerne zijn er verschillende andere voedingsmiddelen waar je op moet letten bij het voeren van ezels. Ezels mogen bijvoorbeeld geen voer krijgen dat is samengesteld voor andere dieren, zelfs niet paardenvoer, omdat de voedingswaarde ze ongeschikt maakt. Bovendien worden sommige commerciële diervoeders behandeld met soortspecifieke medicijnen die ze gevaarlijk of zelfs dodelijk kunnen maken voor ezels als ze worden ingeslikt.
Ezels mogen ook geen toegang krijgen tot weilanden, of planten krijgen die zijn behandeld met herbiciden, pesticiden of rodenticiden. Sommige van deze gifstoffen kunnen giftig zijn voor ezels en inslikken kan leiden tot orgaanschade of zelfs de dood.
Het is ook het beste om ze geen zoete lekkernijen te geven, zoals koekjes, brood en chocolade, evenals granen, zoals haver en gerst, omdat het suiker- en zetmeelgeh alte hiervan te hoog is. Groenten zoals broccoli, uien, knoflook, tomaten, bloemkool, aubergine en aardappelen moeten ook worden vermeden, evenals steenvruchten, die verstikkingsgevaar kunnen opleveren.
Er zijn verschillende natuurlijk voorkomende planten en struiken waar je ook op moet letten.
Ezels mogen het volgende niet eten:
- Eiken
- Zwarte walnootbomen
- Rode esdoorns
- Japanse taxus
- Oleander
Wat moeten ezels eten?
Het goede nieuws is dat ezels gedijen op laagwaardig voer dat niet goed is voor veel andere boerderijdieren en dat anders misschien verloren zou gaan. Op deze manier zijn het goedkope metgezellen op het erf die niet zullen concurreren met ander vee om de beste weide en voer.
Ezels doen het goed op vezelrijk voer, zoals stro. Met name gerstestro is een goede keuze voor ezels, omdat het weinig suiker bevat en het meest lijkt op het soort weidegang dat ze in hun natuurlijke habitat zouden hebben. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat hun stro vers, droog en stof- en schimmelvrij is.
In de winter is het acceptabel om hun dieet aan te vullen met hooi en ander voer met een hoger suiker- en zetmeelgeh alte, omdat hun metabolisme versnelt om ze warm te houden en ze de extra voedingsstoffen zullen gebruiken. Gerstestro moet echter minstens 50% van hun dieet blijven uitmaken.
Begrazing van weilanden kan worden toegestaan, maar moet zorgvuldig worden gecontroleerd en mag alleen een aanvullend onderdeel van hun voer vormen, in plaats van de belangrijkste bron.
Natuurlijk is het onmogelijk om deze schatjes met slappe oren niet af en toe een traktatie te geven, en dit moet met veel onderscheid worden gedaan. Ezels eten graag fruit en groenten, zoals appels, wortels, koolrapen, peren, rapen en bananen.
Onthoud dat ze altijd 24 uur per dag schoon, zoet water moeten hebben.
Hoe vaak moeten ezels gevoerd worden?
Ezels moeten te allen tijde toegang hebben tot gerstehooi, aangezien ze de hele dag en zelfs delen van de nacht blijven grazen of rondscharrelen. Als ze weiland krijgen aangeboden, zou dit slechts voor een deel van de dag moeten zijn, waarna ze moeten worden teruggebracht naar een paddock of omheining waar ze weer naar stro kunnen gaan.
Als hun stro wordt aangevuld met gras of hooi, dan kan dit 2-3 keer per dag worden gevoerd.
Tot slot
Ezels zijn de meest efficiënte van de paardachtigen, wat betreft hun voedingsbehoeften, en ze zijn een prachtige aanvulling op het erf, niet alleen omdat ze schattig zijn.
Het grootste deel van hun dieet moet bestaan uit een vezelrijk aanbod, zoals gerststro om hun gezondheid, geluk en levensduur te garanderen. Hoewel alfalfa niet giftig is voor ezels, en zelfs acceptabel kan zijn in zeer kleine hoeveelheden, kun je het het beste helemaal vermijden om de risico's te minimaliseren.
