In de veterinaire wereld hebben we een opleving gezien van zogenaamde kortschedelige rassen. Deze zijn meer liefdevol bekend als de "squish-faced" rassen. Pugs, Frenchies, bulldogs, Boston Terriers, etc. vallen allemaal in deze categorie. Helaas hebben deze rassen ook een aantal gezondheidsproblemen.
In dit artikel zullen we ons concentreren op de zes meest voorkomende gezondheidsproblemen bij Mopshonden. Blijf lezen om erachter te komen wat we het vaakst zien in de diergeneeskunde, wat de risico's kunnen zijn voor uw Mopshond en wat we zouden aanbevelen voor zorg.
De 6 veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij mopshonden
1. Brachycefaal syndroom
Brachycefalisch syndroom verwijst naar de problemen met het gezicht en de bovenste luchtwegen die we zien bij honden en katten met een "platgedrukt" gezicht.1 Deze honden worden allemaal geboren met dezelfde anatomische structuren zoals de langneuzige rassen, maar gecondenseerd in een kleinere ruimte. Bij Mopsen kunnen we ze vaak zien geboren met kleine neusgaten (stenotische neusgaten), een langwerpig zacht gehemelte en naar buiten gekeerde saccules. Zelfs slechts één van deze afwijkingen zal ervoor zorgen dat uw mopshond meer moeite heeft om normaal zuurstof in zijn lichaam te krijgen. Als uw mopshond echter al deze problemen heeft, neemt zijn ademhalingsmoeilijkheid aanzienlijk toe.
Risico's voor uw mopshond:
Honden en katten met brachycefalisch syndroom, of ze nu alle drie de componenten hebben of slechts één, lopen een verhoogd risico op ademhalingsproblemen en oververhitting. Deze mopshonden hebben moeite om voldoende zuurstof in de luchtwegen te krijgen. Voeg de verhoogde inspanning van lichaamsbeweging, stress en / of hitte toe, en uw mopshond zal van nature sneller gaan hijgen en ademen.
Als ze echter al niet genoeg zuurstof in hun lichaam kunnen krijgen, zal de inspanning de stress op hun lichaam alleen maar verergeren. Het is niet abnormaal om brachycefale rassen na een korte wandeling in een dierenkliniek te zien komen met een hitteberoerte, of zelfs tijdens temperaturen die niet zo heet lijken (denk aan 60 graden weer). Dit risico neemt enorm toe naarmate het heter en vochtiger wordt.
Zorgaanbevelingen
Praat eerst met uw vaste dierenarts over chirurgische opties. Uw dierenarts kan mogelijk een operatie uitvoeren om de opening van de neusgaten te vergroten en een deel van het langwerpige zachte gehemelte af te snijden. Het is echter mogelijk dat uw mopshond geen kandidaat is.
Zoals bij alle kortschedelige rassen, houd de oefening en inspanning voor korte tijdsperioden. Houd ze altijd koel, maar vooral bij warm en vochtig weer. Het zal ook helpen om uw mopshond op een ideaal gewicht te houden en niet toe te staan dat ze zwaarlijvig worden. Hoe zwaarder ze worden, hoe meer hun rimpels en vet hun keel en reeds aangetaste luchtwegen verder zullen verstoppen.
2. Allergieën en huidinfecties
Allergieën kunnen een vrij veel voorkomende ziekte zijn bij Mopshonden. Afhankelijk van waar in het land u woont, kan uw mopshond het hele jaar door allergieën hebben, of alleen tijdens bepaalde seizoenen. Ondanks wat vaak wordt gezien in de media en van voedingsbedrijven, worden allergieën vaker veroorzaakt door omgevingsfactoren dan door voedsel. Mensen met omgevingsallergieën hebben vaak last van lopende ogen, neus en verstopte bovenste luchtwegen. Hoewel we dit bij honden kunnen zien, manifesteren allergieën zich vaker als een jeukende huid.
Als je merkt dat je mopshond constant over zijn gezicht wrijft, zijn pootjes en/of onderbenen likt, dan kan hij last hebben van allergieën. Bovendien, hoewel eigenaren misschien denken dat het onmogelijk is, komen vlooienallergieën zeer vaak voor. Zelfs als je geen vlooien op je mopshond ziet, als ze jeuken, ga er dan van uit dat vlooien een deel van het probleem kunnen zijn.
Risico voor uw mopshond:Ongecontroleerde allergieën kunnen ondraaglijk zijn voor uw mopshond. Ze zullen constant jeuk hebben en willen kauwen, likken en over hun lichaam wrijven om van het gevoel af te komen. Zodra ze dat beginnen te doen, kunnen ze huidinfecties krijgen, die net zo jeuken, zo niet erger zijn dan de onderliggende allergieën. Stel je voor dat je onder de muggenbeten zit en constant aan deze gebieden wilt krabben om verlichting te krijgen. Zo voelt het voor uw Mopshond om allergieën te hebben.
Aanbevelingen voor verzorging: Praat met uw dierenarts over goede opties voor uw mopshond. Wat ze aanbevelen, hangt af van hoe jeuk je mopshond is, of ze het hele jaar door jeuken of alleen tijdens bepaalde seizoenen, en of ze ook een huidinfectie hebben. We hebben nu geweldige opties voor orale medicatie en injecteerbare medicatie voor uw mopshond.
Vaak willen mensen eerst een OTC-antihistaminicum voor hun huisdier proberen. Hoewel dit misschien een goed idee klinkt, is het vaak niet effectief voor onze honden. Het wordt ook aanbevolen om uw mopshond op een door een dierenarts voorgeschreven vlooienmiddel te krijgen. Geef geen OTC-medicijnen of "thuismiddeltjes" voor vlooien en allergieën. Er zijn veel oliën, voedingsmiddelen en menselijke producten die giftig kunnen zijn voor uw hond.
3. Oogproblemen
Omdat mopshonden uitpuilende ogen hebben, kunnen we vaak zien dat ze oogproblemen hebben. Omdat het hoornvlies meer wordt blootgesteld aan de lucht en de elementen, kunnen we zien dat hun ogen aangetast zijn door verminderde traanproductie en/of onvoldoende traanproductie, hoornvlieszweren en verwondingen. Honden met uitpuilende ogen lopen ook een verhoogd risico op globe proptosis.
Risico voor uw mopshond: Chronische oogproblemen kunnen zeer pijnlijk zijn voor uw mopshond. Ze kunnen constant loensen en / of over hun gezicht wrijven vanwege het ongemak. Als uw mopshond na verloop van tijd langdurige problemen heeft met zijn tranen en/of hoornvlies, kan hij littekenweefsel op het hoornvlies krijgen en/of problemen met het gezichtsvermogen krijgen. Zoals hierboven vermeld, lopen mopshonden een verhoogd risico op proptosis, of wanneer het oog zelf uit de kom springt. Dit kan het gevolg zijn van elk trauma aan het hoofd, maar meestal doordat een grotere hond in het oog of op het hoofd is gebeten.
Aanbevelingen voor verzorging: Praat met uw dierenarts over manieren om het hoornvlies van uw mopshond te beschermen en gezond te houden. Ze kunnen een OTC of zelfs een voorgeschreven medicijn voor tranen aanbevelen als uw mopshond een lage traanproductie heeft. Houd eventuele milde veranderingen in de ogen van uw mopshond in de gaten, zoals troebelheid, roodheid, loensen of korstvorming, en laat uw mopshond zien als u een van deze problemen ziet. Als uw mopshond helaas een proptosis heeft, moet u hem zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde dierenarts brengen. Een operatie is nodig om het oog te vervangen of volledig te verwijderen, afhankelijk van de schade die is aangericht.
4. Obesitas
Obesitas komt zeer vaak voor bij honden van alle rassen. Wij hondenouders houden er allemaal van om van onze huisdieren te houden met menselijke voeding. Ze kijken naar ons op met die onschuldige gezichten en we kunnen gewoon geen nee zeggen! Omdat we omringd zijn door zwaarlijvige honden en katten, kan het moeilijk zijn om te weten welk gezond gewicht uw hond zou moeten hebben, en veel ouders van huisdieren weten niet eens dat hun huisdier zwaarlijvig is.
Risico voor uw mopshond: Zwaarlijvig zijn kan een aantal complicaties met zich meebrengen, waaronder extra belasting van de gewrichten en orgaansystemen. Bij mopshonden is een van de grootste zorgen dat extra lichaamsgewicht naast de rimpels in het gezicht en de nek hun ademhaling verder kan belemmeren.
Aanbevelingen voor verzorging:Werk samen met uw vaste dierenarts om uw mopshond op een gezond gewicht te houden. Zij zullen u het beste kunnen instrueren over het ideale lichaamsgewicht en de ideale lichaamsconditie voor uw specifieke vachtbaby.
Beperk of elimineer het uitdelen en behandelen van voedsel voor mensen. Zelfs een kleine hoeveelheid snacks, zoals kaas en worst, kan uw mopshond aanzienlijk aan calorieën en gewicht toevoegen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat zodra uw mopshond zich realiseert dat u hem het zeer calorische voedsel gaat geven, hij kieskeuriger en kieskeuriger zal worden met zijn hondenvoer. U kunt beginnen te denken dat uw Mopshond ziek is of dat er iets mis is met hun eten, terwijl het in werkelijkheid is omdat ze liever uw pizza en biefstuk hebben. Je kunt het beste je mopshond op een afgemeten dagelijkse hoeveelheid hondenvoer van goede kwaliteit houden.
5. Orthopedische ziekten
Mopshonden kunnen gevoelig zijn voor een aantal orthopedische aandoeningen, zoals een luxerende patella (bewegende knieschijf), heupdysplasie en afwijkingen aan de wervelkolom. De meeste orthopedische aandoeningen zijn aangeboren of erfelijk, maar soms kan trauma de oorzaak zijn. Als u van plan bent een pug-puppy van een fokker te krijgen, is het raadzaam om te weten of de vader en moeder een van deze aandoeningen hebben.
Risico's voor uw mopshond: Problemen met lopen, artritis en het volledige onvermogen om te lopen zijn allemaal risico's van orthopedische aandoeningen. Soms zijn de problemen klein, maar uw mopshond zal artritis ontwikkelen naarmate hij ouder wordt. Andere keren kan uw mopshond steeds meer moeite hebben om op te staan en rond te lopen en zelfs te lopen naarmate hij ouder wordt en/of meer last krijgt.
Aanbevelingen voor zorg: Praat absoluut met uw dierenarts over testen en monitoren. Uw dierenarts kan u het beste test- en behandelingsopties aanbevelen, afhankelijk van wat uw pug heeft, hun pijnniveau en hun vermogen om zich normaal te verplaatsen. Röntgenfoto's zijn heel typisch om mee te beginnen en een operatie kan ook al dan niet een optie zijn. Uw Mopshond moet minimaal op zijn gemak worden gehouden met analgesie en/of een door een dierenarts voorgeschreven NSAID.
Zelfs als je denkt dat je mopshond geen pijn doet, duidt elke vorm van hinken of moeite om zich te verplaatsen op pijn. Geef absoluut geen OTC-medicijnen, zoals Tylenol, Aspirine, Ibuprofen, enz. Deze kunnen giftig en dodelijk zijn voor uw mopshond. Om nog maar te zwijgen, het geven van deze kan ook beperken wat uw dierenarts kan voorschrijven.
6. Neurologische aandoeningen
Mopshonden hebben mogelijk een verhoogde incidentie van toevallen, encefalitis en ziekte van de tussenwervelschijven. Deze zijn allemaal geclassificeerd als neurologische ziekten. Elke ziekte heeft andere afwijkingen en presenteert zich anders. Over het algemeen moet elke vorm van tremor, epileptische aanvallen, ataxie (wankel lopen), gedragsverandering met uw dierenarts worden besproken.
Risico's voor uw mopshond:De risico's variëren enorm, afhankelijk van de ziekte. Sommige mopshonden kunnen een lang, verder normaal mopsleven leiden, zelfs als ze in het verleden epileptische aanvallen en/of IVDD hebben gehad. Andere ziekten, zoals encefalitis, kunnen de levensduur van uw mopshond aanzienlijk verkorten. Zodra een diagnose is gesteld, kan uw dierenarts met u praten over de grootste risico's, zorgen en opties voor uw mopshond.
Aanbevelingen voor de zorg: De eerste stap is om naar uw reguliere dierenarts te gaan zodra er abnormale symptomen worden opgemerkt. Helaas vereisen veel neurologische aandoeningen geavanceerde tests, zoals een MRI, gespecialiseerde bloedtesten en een CSF-tap. Deze moeten mogelijk worden ingevuld door een gecertificeerde neuroloog en kunnen erg duur zijn. Beginnen met een goed onderzoek en basisbloedonderzoek door uw dierenarts wordt aanbevolen om dit proces te starten. Afhankelijk van wat uw mopshond heeft, zullen de zorgaanbevelingen sterk veranderen.
Conclusie
Mopshonden zijn schattige, zachte, knuffelige schoothondjes die mensen veel plezier brengen. Over het algemeen zijn het vrij relaxte, niet-agressieve honden. Ze komen echter met een aantal gezondheidsproblemen die in de loop der jaren alleen maar erger zijn geworden. Van brachycefalisch syndroom tot allergieën tot neurologische aandoeningen, mopshonden lopen een verhoogd risico op een aantal gezondheidsproblemen. Als je van plan bent een mopshond te krijgen, zorg er dan voor dat je je due diligence doet en bereid je voor op een levenslange verbintenis die al dan niet gepaard gaat met medische kosten.
