Congestief hartfalen treedt op bij honden wanneer hun hart niet langer in staat is om bloed effectief naar de rest van het lichaam te pompen.1 Er zijn twee hoofdoorzaken voor deze ziekte, waaronder mitralisklepinsufficiëntie en gedilateerde cardiomyopathie.
Congestief hartfalen is een ernstige aandoening die vaak niet te genezen is, tenzij de onderliggende oorzaak wordt verholpen. Medicatie is vaak nodig om de bijwerkingen van deze ziekte te verminderen.
Klinische symptomen hangen grotendeels af van het type hartfalen dat uw hond heeft.
Soorten congestief hartfalen bij honden
Er zijn twee hoofdtypen congestief hartfalen: rechtszijdig en linkszijdig. Deze hebben verschillende symptomen.
Rechtszijdig hartfalen zorgt ervoor dat zuurstofarm bloed terugkeert naar het hart. Kortom, wanneer het hart pompt, lekt een deel van het slecht geoxygeneerde bloed naar achteren in plaats van geoxygeneerd te worden. Hierdoor raakt de bloedsomloop in het lichaam verstopt en verstopt. Vocht begint zich op te hopen in de buik, die zich kan vullen met vocht. Dit overtollige vocht kan naar de ledematen worden gedragen, waardoor zwelling ontstaat.
Linkszijdig hartfalen treedt op wanneer zuurstofrijk bloed teruglekt naar de longen. Het is al geoxygeneerd, dus het hoeft niet terug te keren naar de longen. Dit veroorzaakt overtollig vocht rond de longen, wat resulteert in longoedeem. Dit veroorzaakt moeite met ademhalen en hoesten, omdat het lichaam denkt dat er vreemde voorwerpen in de longen zitten. Dit is de meest voorkomende oorzaak van hartfalen.
Hartfalen kan, als het onbehandeld blijft, beide kanten van het hart aantasten.
Wat is de belangrijkste oorzaak van congestief hartfalen?
De meeste meldingen van congestief hartfalen worden veroorzaakt door mitralisklepinsufficiëntie. Tot 80% van de gevallen van congestief hartfalen doet zich om deze reden voor. Dit veroorzaakt linkszijdig hartfalen, wat een van de redenen is dat het veel vaker voorkomt dan de rechtszijdige variant.
Er zijn echter ook andere oorzaken. Cardiomyopathie is bijvoorbeeld een ziekte van de hartspier waardoor deze niet efficiënt kan pompen, waardoor congestief hartfalen ontstaat. Onregelmatigheden in het kloppen en vernauwen van grote bloedvaten kunnen ook congestief hartfalen veroorzaken.
Wat zijn de symptomen van congestief hartfalen?
De meest voorkomende tekenen van congestief hartfalen zijn moeite met ademhalen en een aanhoudende hoest. Dit lijken misschien kleine symptomen, maar ze wijzen op iets ernstigers. Deze treden alleen op bij linkszijdig hartfalen, omdat ze worden veroorzaakt door een ophoping van vocht rond de longen.
Af en toe kan een vergroot hart ook tegen de luchtpijp duwen, wat irritatie en hoesten veroorzaakt. Dit kan voorkomen bij rechtszijdig en linkszijdig hartfalen. Daarom is hoesten niet altijd een teken van rechtszijdig hartfalen.
Honden met hartfalen zijn vaak sneller vermoeid, omdat ze niet in staat zijn om efficiënt zuurstof aan hun lichaam af te geven. Overmatig hijgen, verlies van eetlust, een gezwollen buik en bleek tandvlees zijn ook symptomen van hartfalen. Sommige honden beginnen zelfs spiermassa te verliezen.
Is hartfalen hetzelfde als een hartaanval?
Nee, hartfalen kan leiden tot een hartaanval. Hartaanvallen zijn echter vrij ongebruikelijk bij honden. Hartaanvallen worden veroorzaakt door de dood van de cellen rond het hart. Meestal wordt deze celdood veroorzaakt door zuurstofgebrek door verstopping van de bloedvaten rond het hart. Plotselinge sterfgevallen bij honden worden soms toegeschreven aan hartaanvallen.
Hoe wordt congestief hartfalen gediagnosticeerd?
Er zijn veel tests die dierenartsen kunnen helpen bij het diagnosticeren van hartfalen en het bepalen van het type en de oorzaak van hartfalen.
Normaal gesproken luisteren dierenartsen naar het hart met een stethoscoop. Als de hond hartfalen heeft, kunnen ze mogelijk hartgeruis detecteren en hun locatie bepalen. Dit is de eerste stap om vast te stellen dat de hond hartfalen heeft. De longen zullen waarschijnlijk tegelijkertijd worden gecontroleerd op tekenen van hartfalen.
Röntgenfoto's van de borst worden gebruikt om de grootte van het hart en de aanwezigheid van vocht te bepalen. Dit kan een grote bijdrage leveren aan het bepalen of de hond hartfalen heeft, aangezien beide sterke tekens zijn. Bloed- en urinetests zullen waarschijnlijk ook worden uitgevoerd. Deze kunnen hartfalen niet direct vaststellen, maar ze kunnen andere problemen uitsluiten en de lever- en nierfunctie controleren, die mogelijk aangetast zijn bij honden met hartfalen. Bloedonderzoek is belangrijk om de algehele gezondheid van de hond te bepalen en kan helpen bij het bepalen van de beste behandelingsopties.
Een elektrocardiogram kan worden gebruikt om de elektrische activiteit van het hart te meten, zodat de dierenarts de exacte snelheid en het ritme kan bepalen. Dit is echter vaak niet nodig, omdat de dierenarts veel van deze zaken met een stethoscoop kan vaststellen. Er kan ook een echo van het hart worden gemaakt, omdat de dierenarts dan het hart duidelijk kan zien. De grootte en dikte van elke hartkamer kan worden bepaald en de efficiëntie van het hart kan direct worden bepaald.
Hoe wordt congestief hartfalen behandeld?
De behandeling hangt af van de oorzaak van het congestief hartfalen van de hond en hoe ver het is gevorderd. Op basis van de symptomen van uw hond en de dingen die in de tests zijn waargenomen, kunnen verschillende behandelingskuren worden aanbevolen.
Medicatie kan worden gebruikt om het hart efficiënter te laten werken en onregelmatige hartslagen onder controle te houden, wat inefficiënt kan zijn. Het kan ook worden gebruikt om de vloeistofniveaus rond de longen te verlagen als dat nodig is. Een operatie kan nodig zijn om een gescheurde klep te corrigeren. Pacemakers worden zelden gebruikt, maar sommige dierenartsen raden ze aan.
Een speciaal dieet kan nodig zijn om extra vochtophoping te voorkomen. Natriumarme diëten kunnen helpen bij vochtophoping en de progressie van de ziekte beperken. Beperkte activiteit kan worden aanbevolen om overbelasting van het hart van uw hond te voorkomen.
Soms worden supplementen voorgesteld. Deze zullen variëren afhankelijk van het dieet van uw hond, specifieke symptomen en bloedresultaten. Vitamine B, taurine, carnitine en antioxidanten kunnen nuttig zijn.
Uw dierenarts wil misschien ook controleren op hartwormen en bacteriële infecties van het hart. Als er iets wordt gevonden, zullen waarschijnlijk specifieke medicijnen worden aanbevolen om die problemen te behandelen.
Er zullen waarschijnlijk meerdere dierenartsbezoeken nodig zijn. Er moet een behandelplan worden opgesteld en uw hond moet worden gecontroleerd. Mogelijk moeten er wijzigingen worden aangebracht in medicijnen.
