Als je bij een meer of moeras woont, heb je dit iriserende gevogelte misschien in je achtertuin gezien of op het water drijvend. De Wood Duck heeft de wetenschappelijke naam Aix sponsa, wat "watervogels in een bruidsjurk" betekent. Misschien hebben ze deze naam verdiend vanwege hun mooie markeringen, vooral tijdens het broedseizoen. Op schilderijen van dieren in het wild is deze bekende vogel regelmatig te zien, en de Wood Duck is vrijwel overal in Noord-Amerika te vinden, maar vooral in de oostelijke helft van de Verenigde Staten, waar ze het hele jaar door leven. Lees verder voor meer informatie over deze eendensoort.
Snelle feiten over de boseend
| Rasnaam: | Wood Duck (Aix sponsa) |
| Plaats van herkomst: | Onbekend |
| Dieet: | Planten en insecten (alleseters) |
| Mannelijke maat: | 1-2 lbs. |
| Vrouwelijke maat: | 1-2 lbs. |
| Kleur: | Bruin, zwart, wit, blauw, groen bij reuen |
| Levensduur: | 3-4 jr. |
| Klimaattolerantie: | Hardy |
| Wingspanwijdte: | 26-28 inch |
Wood Duck Origins
The Wood Duck leeft voornamelijk in Noord-Amerika. We weten niet precies waar ze vandaan komen, maar ze worden beschouwd als een invasieve soort wanneer ze in Engeland en Wales worden geïntroduceerd.
Wood Duck Kenmerken
Deze vogels halen hun voedsel voornamelijk uit planten, maar ze eten ook insecten. Ze eten meer vlees terwijl ze jong zijn, inclusief kleine ongewervelde dieren en zelfs kleine vissen. Naarmate ze ouder worden, gaan ze over op een overwegend vegetarisch dieet van noten, zaden en planten, maar genieten ze nog steeds af en toe van een vlezige traktatie, vooral in de winter als eikels schaars zijn.
Deze vogels waarderen hun gemeenschap en worden beschouwd als niet-migrerend in het oosten van de Verenigde Staten en langs de Pacifische kust.
Uiterlijk en variëteiten
De mannelijke boseend is opvallend gekleurd, vooral tijdens het broedseizoen. Naast de blauwe veren die ze het hele jaar door houden, hebben ze tijdens de paartijd een groen glanzende kop en lange veren die over de achterkant van hun nek vallen. Als het geen paartijd is, krijgen ze meer gedempte grijze veren op hun hoofd, vergelijkbaar met die van het vrouwtje. De Boseend heeft zwarte en witte banden over zijn hele lichaam, dat meestal bontbruin is.
De vrouwelijke Wood Duck is even groot, maar haar kleuren zijn meer gedempt. Ze had een grijze kop die niet de lange veren op de rug heeft zoals de mannetjes. Ze heeft een speciale witte ring van veren rond elk oog. Net als de mannetjes heeft ze meestal blauwe veren op haar rug.
Habitat
Water is de beste vriend van de Boseend. Deze vogels nestelen graag voornamelijk in boomholten bij watermassa's. Hoewel de boseend de voorkeur geeft aan eigendommen aan het water, kunnen ze nesten bouwen tot op anderhalve kilometer afstand.
Als je de Boseenden wilt helpen, overweeg dan om nestkasten te bouwen als je in de buurt van een rivier, meer of moeras woont. Boseenden leven graag in boomholten langs de oevers van het water, maar soms is de ruimte schaars. Als je je eigen nestkast bouwt, moet deze verhoogd zijn zodat wasberen en eekhoorns hun eieren niet kunnen opeten en moet deze op een goede afstand van elkaar staan zodat de vrouwelijke boseenden niet vechten om nestgebieden.
De Pennsylvania Game Commission biedt gratis abonnementen aan als je zelf wilt klussen, of je kunt bij hen ook een kant-en-klare nestkast kopen.
Zijn houten eenden geschikt voor kleinschalige landbouw?
Het is illegaal om een Wood Duck te bezitten. Ze waren ooit een bedreigde diersoort, maar dankzij tijdelijke beperkingen op de jacht en door mensen gebouwde nestkasten zijn boseenden weer in opmars. Je mag ze jagen met een vergunning, maar je mag ze niet als huisdier houden. Dit is maar goed ook, want eenden zijn sociale dieren die graag samenkomen met andere eenden in het wild.
Conclusie
De prachtige Wood Duck is bijna overal in de Verenigde Staten te vinden waar water is, maar vooral langs de Stille Oceaan en de Golfkust. Hoewel je er geen als huisdier kunt hebben, kun je dit oogverblindende wezen helpen door nestkasten in de buurt van water te plaatsen waar ze graag leven. Ze werden ooit beschouwd als een bedreigde diersoort, maar dankzij de inspanningen van vogelbewuste mensen die voor nestkasten zorgden, lijkt het erop dat dit gevogelte een blijvertje is.
