Parelvalkparkieten zijn uniek in de gedomesticeerde wereld van huisdieren, omdat ze zijn gefokt uit grijze valkparkieten. Ze zijn een stam van de soort ontwikkeld door fokkers en kunnen niet in het wild worden gezien. Valkparkieten worden gewoonlijk gefokt om specifieke kleurmutaties te verbeteren, om ze nog aantrekkelijker te maken voor vogelbezitters.
De parelvalkparkiet komt niet zo vaak voor, maar wordt steeds meer naarmate fokkers het vermogen perfectioneren om de kleur bij babyvogels te verwerven. De eigenschap is gekoppeld aan het geslacht van de vogels, en die genen dicteren hun pareling. Dit is de reden waarom de meeste parelvalkparkieten vrouwelijk zijn. Fokkers zijn pas sinds kort in staat pareling bij mannetjes te behouden na hun juveniele vervelling.
Soortoverzicht
| Algemene naam: | Parelvalkparkiet, Parelvalkparkiet |
| Wetenschappelijke naam: | Nymphicus hollandicus |
| Volwassen maat: | 11-13 inch lang |
| Levensverwachting: | ~15 jaar |
Oorsprong en geschiedenis
De valkparkiet heeft een grotendeels onbekende geschiedenis als het gaat om het bezit van huisdieren. Ze werden populair in de jaren 1900, maar er is niet veel meer bekend over hun opkomst in de wereld van gezelschapsvogels.
Valkparkieten komen oorspronkelijk uit Australië. Daar worden ze quarions en weiros genoemd. Ze werden voor het eerst ontdekt voor documentatie door de wetenschappelijke wereld in 1770 en zijn het kleinste lid van de kaketoe-familie. Deze vogel maakt voornamelijk zijn thuis in de Outback in het hele noordelijke deel van het continent. Sommigen beschouwen ze als ongedierte.
Hoewel alle originele kaketoes die als huisdier werden gehouden vanuit Australië werden geëxporteerd, is het vangen en verzenden ervan al lang verboden. Nu gebruiken fokkers de generaties vogels die uit deze originelen zijn gefokt om dierenwinkels en onafhankelijke kopers te bevoorraden.
Temperament
Valkparkieten zijn tegenwoordig een veel voorkomende gedomesticeerde vogel vanwege hun volgzame persoonlijkheden. Zolang ze vroeg genoeg in hun leven worden gesocialiseerd en behandeld, zullen ze vaak vriendelijke karakters hebben waardoor ze gemakkelijk in elk huis passen.
Valkparkieten zijn kleinere versies van papegaaien. Ze houden niet van knuffelen, maar ze worden wel aanhankelijk met hun verzorgers en zullen blij zijn je te zien en dicht bij je te zijn.
Als valkparkieten niet worden getemd en niet goed worden afgericht, kunnen ze slechte gewoonten ontwikkelen, zoals bijten. Ze houden er niet van als mensen hen uitschelden, waardoor ze vaak verlegen zullen zijn in de buurt van mensen.
Valkparkieten zijn intelligente huisvogels. Ze kunnen heel wat trucjes leren en praten. Ze fluiten en uiten hun emoties, maar zijn bij lange na niet in de buurt van het volume van andere papegaaien.
Pro's
- Valkparkieten zijn stiller dan papegaaien, maar kunnen nog steeds leren praten.
- Ze hebben niet veel tijd nodig buiten hun verblijf.
- Valkparkieten hebben een breed scala aan kleuren en patronen.
Nadelen
- Deze vogels kunnen slecht gedrag vertonen als ze niet goed getraind zijn.
- Door ze bij een andere valkparkiet te huisvesten, kan hun genegenheid voor hun verzorgers afnemen.
Spraak en vocalisaties
Mannen hebben een behoorlijke reputatie opgebouwd als het gaat om hun vermogen om te leren hoe ze moeten nabootsen. Ze lijken het sneller op te pikken dan vrouwtjes, hoewel vrouwtjes alle imitatie goed zullen proberen.
Zowel mannen als vrouwen zijn goed in het oppikken van geluiden uit het hele huis of veelgebruikte uitdrukkingen. Je kunt ze herhalende geluiden vinden, zoals je beltoon, de liedjes van de radio, geluiden van wilde vogels of zelfs wekkers.
Parel Valkparkiet kleuren en markeringen
Wilde valkparkieten zijn er maar in één gemeenschappelijke kleurvariëteit. Ze hebben een grijs lichaam en een gelig gezicht met een gele kuif. Ze hebben vaak ook een stukje sinaasappel op hun wang.
Je kunt het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes bij deze soort op twee manieren zien. De kleuren op het gezicht van het mannetje zijn veel levendiger dan die van het vrouwtje. Ook hebben vrouwtjes gekleurde staven die aan de onderkant van hun staartveren lopen.
Nu valkparkieten al zoveel jaren zulke favoriete huisdieren zijn, is er veel werk verzet om nieuwe kleurpatronen in de vogels te ontwikkelen. Al deze worden alleen gezien als gedomesticeerde vogels. De grijze variant is de enige valkparkiet die je in het wild zult zien.
Het parelkleurpatroon op de parelvalkparkiet is een voorbeeld van fokkers die selectief fokken voor een kleurmutatie. De parels zijn gemaakt van kleine vlekjes met contrasterende kleuren die over hun veren zijn gespikkeld om ze een parelachtig uiterlijk te geven.
Andere kleuren van een valkparkiet kunnen zijn:
- Albino: Dit is een gebrek aan kleurpigment, wat resulteert in een wit uiterlijk.
- Lutino: Lijkt op een albinovogel over het hele lichaam, maar ze behouden hun oranje en gele gezichten met rode ogen.
- Cinnamon en Fawn: Hun veren zijn voornamelijk grijs, met een ondertoon van bruin en warm bruin.
- Bont: De typische grijze kleuren van een valkparkiet worden overwegend vervangen door subtiel wit of gele tinten.
- Zilver: Zilverkleuring kan zowel recessief als dominant zijn, maar deze twee manifesteren zich anders als mutaties; recessieven erven lichtblauwgrijze veren met rode ogen, terwijl dominanten een warmere grijstint vertonen met zwarte of bruine ogen.
Als je nieuwsgierig bent naar de vele kleurmutaties en soorten valkparkieten, kunnen we het boek niet aanbevelenDe ultieme gids voor valkparkieten genoeg!
Dit prachtige boek (beschikbaar op Amazon) bevat een gedetailleerde, geïllustreerde gids voor kleurmutaties bij valkparkieten, plus handige tips over huisvesting, voeding, fokken en in het algemeen uitstekend voor je vogels zorgen.
Zorgen voor de parelvalkparkiet
Vogels zijn niet vaak solitaire wezens, omdat ze graag deel uitmaken van een kudde. Echter, met zo'n klein persoonlijk gebied dat aan elk van hen in gevangenschap is toegewezen, kunnen veel vogels agressief worden.
Als het om valkparkieten gaat, is het jouw keuze of je een enkele vogel of een paar wilt houden. Als paar kunnen ze het vaak goed met elkaar vinden, maar het is veel minder waarschijnlijk dat ze een goede band hebben met hun verzorgers. Ze zullen ook minder snel proberen geluiden en geluiden na te bootsen.
Als je een enkele valkparkiet houdt, wees dan bereid om veel tijd met ze door te brengen. Als je dat niet doet, kunnen ze eenzaam worden, wat vaak leidt tot zelfbeschadigend gedrag.
Valkparkieten zijn van nature rotzooimakers en moeten wekelijks worden gesproeid of gewassen om het poederachtige stof te verwijderen dat ze produceren om hun veren te bedekken. Maak hun kooien ook minstens één keer per week schoon.
Deze vogels zijn graag actief en speels. Tenzij ze een vliegende kooi hebben, moeten ze elke dag tijd buiten hun kooi kunnen doorbrengen. Als je dat wel doet, ontmoedig je ze ook om het gevoel te hebben dat ze moeten ontsnappen.
Als je je vogel uitlaat, houd hem dan uit de buurt van de keuken of tochtige plekken, zodat hij niet ziek wordt. Houd er ook rekening mee dat dampen van Teflon-kookgerei dat is verwarmd, valkparkieten kunnen doden.
De enige andere primaire overweging is de noodzaak om de vleugels en nagels van je vogels ongeveer twee keer per jaar te knippen. Als u zeker weet dat u precies weet hoe u dit veilig kunt doen, hoeft u geen dierenarts of fokker te raadplegen. Vermijd anders de kans dat ze doodbloeden na een onjuiste trimprocedure en neem contact op met een professional.
Veelvoorkomende gezondheidsproblemen
Net als veel andere oorspronkelijk wilde vogels die nu gedomesticeerd zijn, hebben valkparkieten vaak last van voedingstekorten. Ze krijgen vaak alleen zaden of kiezen hun favoriete delen van een voedselmix.
De vitamines en mineralen in groenten en fruit zijn noodzakelijk voor een gezond voedingspatroon. Zorg ervoor dat uw valkparkiet een goed afgerond dieet krijgt in plaats van voornamelijk zaden te eten.
Een ander gevaar dat voortkomt uit het eten van een beperkt dieet is leververvetting. Als uw vogel een dieet eet met veel koolhydraten en vetten met een beperkte hoeveelheid lichaamsbeweging, zorg er dan voor dat u hem een gezonde levensstijl geeft.
Vogels zijn gevoelig voor dampen van chemicaliën, insecticiden, residuen van bestrijdingsmiddelen en andere geuren die we misschien niet eens kunnen ruiken. Als u piepende ademhaling, hoesten of loopneus in uw valkparkiet opmerkt, breng hem dan onmiddellijk naar een vogeldierenarts. Snel handelen is de beste manier om uw vogel te behoeden voor een plotseling optredende luchtwegaandoening.
Dieet en voeding
Variatie is essentieel voor een gezonde valkparkiet. Hoewel veel nieuwe vogelbezitters verwachten dat ze voornamelijk zaden aan hun vogels voeren, mogen zaden niet meer dan 30% van het dieet van uw vogel uitmaken. Ze bevatten vrij veel vet en kunnen ervoor zorgen dat uw vogel onnodig aankomt.
Dierenartsen raden vaak diëten in korrels aan omdat ze qua voedingswaarde evenwichtiger zijn dan mengsels en vogels niet toestaan hun favoriete delen uit te kiezen. Deze dien je aan te vullen met tussendoortjes van groente en fruit.
Valkparkieten hebben doorgaans slechts ongeveer 1 eetlepel voer per dag nodig. Elk deel van die eetlepel doet er echter toe. Voer ze elke ochtend om ze overdag voldoende tijd te geven om te foerageren. Doe een beetje ervan in hun voerbak en strooi de rest over andere plekken in de kooi.
Valkparkieten zijn niet geneigd te veel te eten. Als ze na een uur nog niet al hun voer hebben opgegeten, haal het dan uit hun kooi zodat ze het niet bevuilen.
Oefening
Valkparkieten hebben veel beweging nodig om te voorkomen dat ze zich gaan vervelen. Het zijn natuurlijk actieve vogels die veel te doen willen hebben. Ze moeten meerdere niveaus van zitstokken hebben om gemakkelijk naar en van te klimmen, zonder ze in gevaar te brengen.
Je valkparkiet een kooi met horizontale spijlen geven is het beste. Ze gebruiken deze waarschijnlijk als ladder en schalen over hun hele kooi. Dit zorgt voor veel activiteit. Als hun verblijf geen horizontale spijlen heeft, geef ze dan een soort vogelveilige ladder.
Ze geobserveerde tijd in huis geven is een van de beste manieren om ze te oefenen. Je kunt ze zelfs spelletjes leren om ze samen met jou te laten oefenen.
Waar een parelvalkparkiet adopteren of kopen
Parelvalkparkieten zijn iets moeilijker te vinden dan typische valkparkieten. Het is het beste als je ze probeert te vinden bij specifieke fokkers. Als u dit doet, kunt u er ook voor zorgen dat als u een jong mannetje van hen adopteert wanneer ze vervellen en volwassen worden, ze hun parelkleed behouden.
Conclusie
Een parelvalkparkiet is een kenmerkende kleur die is ontstaan uit een geslachtsgerelateerde genetische mutatie. Ze worden nu door veel fokkers gefokt om dit verenkleed aan te moedigen. Ze hebben dezelfde persoonlijkheidskenmerken en neigingen als een typische valkparkiet. Dit betekent dat ze met de juiste training en behandeling een goed aangepaste en aanhankelijke volwassen vogel zullen worden.
