De Engelse Mastiff is een prachtig hondenras dat wel 200 pond kan wegen. Hoewel het een gigantisch ras is, zijn deze honden liefhebbende, zachtaardige en geweldige metgezellen, goed met oudere kinderen en andere huisdieren. De Engelse Mastiff is ook een trouwe beschermer die vreemden niet zonder uw geruststelling door uw voorpoort laat en alleen blaft als dat nodig is.
Dit ras moet vanaf jonge leeftijd worden getraind en gesocialiseerd om hen te helpen zich meer op hun gemak te voelen bij nieuwe mensen en huisdieren. Het zijn geen energieke honden en brengen hun dagen graag snurkend op de bank door, maar regelmatige lichaamsbeweging is belangrijk voor hun gezondheid. Er v alt zoveel te zeggen over deze lieve honden die zoveel meer zijn dan hun gigantische formaat, dus blijf lezen voor enkele verrassende feiten over de Engelse Mastiff!
De 12 feiten over Engelse Mastiffs
1. Ze zijn een van de oudste hondenrassen
Een verrassend feit over de Mastiff is dat ze al duizenden jaren bestaan, met bewijs dat de voorouders van dit ras in 2500 voor Christus door de bergen van Azië zwierven.1Natuurlijk zagen de Mastiffs van 2500 jaar geleden er iets anders uit dan degene die we vandaag hebben met slankere en langere lichamen, maar ze lijken veel op de moderne Mastiff. Deze honden werden naar verluidt zelfs gebruikt voor de jacht op leeuwen, en bewijs van dit oude ras is gevonden op verschillende bas-reliëfs die dateren uit deze tijd.
De Feniciërs waren bekwame zeelieden die reisden via handelsroutes die ze hadden aangelegd en handel dreven met veel verschillende beschavingen rond 1000 voor Christus en 600 voor Christus. Er wordt aangenomen dat deze grote handelaren verantwoordelijk waren voor het voor het eerst naar Groot-Brittannië brengen van deze honden.
2. Ze werden gebruikt om te vechten
Engelse Mastiffs zijn intimiderende honden, maar hun liefdevolle persoonlijkheid maakt het moeilijk te geloven dat ze in staat zijn tot geweld. Helaas zijn Mastiffs door de eeuwen heen gebruikt om te vechten. Eerst door de Romeinen, die het oude ras van Groot-Brittannië naar Italië brachten om in hun eigen arena's te vechten, vervolgens door Kublai Khan, die 5.000 Mastiffs bezat die hij trainde voor oorlog, en vervolgens door koningin Elizabeth I, die naar de Mastiff zou kijken vecht met wilde dieren voor haar eigen vermaak.
3. Een Mastiff heeft de Mayflower bereikt
Er waren slechts 102 passagiers op de Mayflower in 1620,2en zij brachten alleen hun benodigdheden mee voor de lange reis. Twee van die essentiële dingen waren echter de Mastiff en de springerspaniël van passagier John Goodman. Deze honden werden nuttig voor de pelgrims omdat ze hen beschermden tegen wilde dieren en hen hielpen voedsel te vangen door te jagen.
John Goodman overleefde het niet lang toen hij eenmaal in Plymouth, Massachusetts was aangekomen, waar zijn beide honden hem overleefden. Gelukkig werden deze honden niet aan hun lot overgelaten in dit nieuwe land, maar werden ze geadopteerd door de gemeenschap waar John deel van uitmaakte.
4. Ze stierven bijna uit
Zoals we kunnen zien, zijn Engelse Mastiffs enorme honden, en hoewel ze relatief gemakkelijk te verzorgen zijn, eten ze veel. Hun grote eetlust maakt ze tot een kostbaar ras om te bezitten, wat een deel van de reden is voor hun bijna uitsterven. Tijdens de moeilijke tijden die gepaard gingen met de oorlogen in Engeland, werden mensen aangemoedigd om hun Mastiffs, evenals andere rassen die veel voedsel nodig hadden, neer te leggen om de hongerige menselijke bevolking te kunnen voeden.
Na de Tweede Wereldoorlog waren er nog maar weinig Mastiffs in Engeland, maar het ras werd gered en herbouwd door Mastiffs uit Noord-Amerika te importeren. Tegenwoordig is de Mastiff een zeer populair hondenras dat je over de hele wereld zult vinden.
5. Aicama Zorba houdt het record voor "Langste hond ooit"
Aicama Zorba van La-Susa, of "Zorba" in het kort,3heeft het Guinness World Record voor "langste hond ooit" en tevens de zwaarste. Deze Old English Mastiff werd in 1981 in Londen geboren en op 6-jarige leeftijd had hij een lengte van 8 voet 3 inch, gemeten van zijn neus tot staart, en een schouderhoogte van 2 voet 10 inch. Deze grote jongen werd ook erkend voor zijn ongelooflijke gewicht van 319 pond.4
Hercules, een andere Engelse Mastiff, werd erkend als de grootste levende hond in 2001. Hij was niet zo lang of zwaar als Zorba, maar hij was de zwaarste hond op het moment van de opname omdat Zorba was overleden.
6. Ze bereiken volwassenheid op 3-jarige leeftijd
Engelse Mastiffs worden soms "grote baby's" genoemd omdat ze graag geknuffeld en druk gemaakt worden. Het zijn echter in feite grote baby's. Deze gigantische honden worden pas als volledig mentaal en fysiek volwassen beschouwd vanaf de leeftijd van 3 jaar. Het duurt lang voordat honden zo groot worden als een Engelse Mastiff, maar het betekent dat je een puppy veel langer krijgt dan bij de meeste andere rassen.
Het is belangrijk om deze ontwikkelingsjaren te gebruiken om je hond te trainen en te socialiseren, zodat hij niet worstelt met angst of agressie tegenover bezoekers of andere huisdieren. Ze zijn een gevoelig ras, dus zorg ervoor dat je alleen positieve bekrachtiging gebruikt.
7. Ze presteren goed in verschillende banen
Behalve dat ze vaak als waakhond worden gebruikt, slagen Engelse Mastiffs ook in veel andere banen. Dankzij hun intelligentie en leergierigheid worden deze honden gebruikt bij activiteiten zoals het trekken van karren, gehoorzaamheid en speuren. Deze honden verliezen echter snel hun interesse, dus je hebt korte, consistente trainingssessies nodig om de beste resultaten te zien.
Engelse Mastiffs zijn ook waardevol in zoek- en reddingsmissies en als therapiehonden. Hun vermogen om te volgen en hun zachte geduld maken ze tot ideale honden voor gevoelige taken. Ze zijn echter ook op het scherm te zien geweest in een handvol films zoals Marmaduke en Hotel for Dogs.
8. Ze hebben beroemde eigenaren gehad
Engelse Mastiffs bestaan al heel lang, dus het is niet verwonderlijk dat ze zowel hoogte- als dieptepunten hebben meegemaakt. Tegenwoordig zijn deze honden over de hele wereld geliefd en zijn ze zelfs huisdieren voor enkele van de grootste namen in de mode-, muziek-, sport- en filmindustrie.
Enkele beroemde eigenaren van Engelse Mastiffs zijn Marlon Brando, Gayle King, George Campbell Scott, Larry Wolfe, Michael Bay, Michael Peter Balzary, Bob Dylan, Wayne Scott Lukas, Jon Bon Jovi, Christina Aguilera, Vin Diesel en Dwayne Johnson.
9. Het zijn buitensporige kwijlers
Alle honden kwijlen wel eens. Sommige rassen kwijlen echter veel meer dan andere. Mastiffs, Bloodhounds en Saint Bernards behoren tot de rassen die bekend staan om hun overmatig kwijlen. Deze honden kwijlen meer dan andere omdat ze veel extra huid rond hun wangen hebben, die speeksel en druppels verzamelt.
Als je van Engelse Mastiffs houdt, zal kwijlen een groot deel van je leven gaan uitmaken, en het kan zijn dat je dagelijks speeksel over je kleding smeert, dus bereid je op die momenten voor door een kwijlende doek bij de hand te houden. Gelukkig is overmatig kwijlen bij een Engelse Mastiff niet iets om je zorgen over te maken.
10. Ze zijn gemakkelijk te verzorgen
Hoewel het een gigantisch ras is, zijn Engelse Mastiffs niet moeilijk te verzorgen en te onderhouden, dankzij hun korte vacht. Ze hoeven niet dagelijks te worden geborsteld, maar zullen baat hebben bij een paar keer per week snel poetsen. Deze honden zullen in de lente en de herfst wat meer verharen, en dan wil je misschien meer gaan poetsen totdat de seizoenen voorbij zijn en je minder haar in huis begint op te merken.
Zoals bij alle honden, moet je hun tanden blijven poetsen en hun nagels knippen. Je zult ook vaak rond hun gezicht moeten schoonmaken, waarbij je ervoor moet zorgen dat je tussen hun rimpels komt.
11. Ze communiceren veel met hun ogen
Engelse Mastiffs blaffen niet om aandacht of om in hun behoeften te voorzien, maar ze kunnen uitstekend communiceren met hun ogen. Mastiffs kunnen je vaak door hun ogen vertellen hoe ze zich emotioneel voelen, je hoeft het alleen maar op te merken.
Deze honden zijn erg gevoelig en kunnen je emotionele toestand oppikken via je toon, uitdrukkingen en lichaamstaal, dus wees voorzichtig met hoe je je gedraagt in de buurt van je hond, aangezien hun gevoelens gemakkelijk gekwetst kunnen worden in een moment van frustratie.
12. Ze hebben een levensduur van 6–10 jaar
Engelse Mastiffs zijn een ras met een levensduur van ongeveer 6-10 jaar, wat veel korter is dan veel kleinere hondenrassen. Helaas leven grote hondenrassen niet erg lang, en de Engelse Mastiff is vatbaar voor nogal wat gezondheidsproblemen, zoals allergieën, oogproblemen, kanker, heupdysplasie, obesitas, degeneratieve myelopathie, epilepsie en een opgeblazen gevoel.
Het is noodzakelijk om op de hoogte te zijn van de aandoeningen waaraan dit ras gevoelig is als je geïnteresseerd bent in het krijgen van een Engelse Mastiff, aangezien je op de hoogte moet blijven van hun dierenartscontroles en een huisdierenverzekering moet afsluiten om te helpen met de dierenarts rekeningen die kunnen ontstaan.
Conclusie
Er v alt zoveel te leren over de Engelse Mastiff, dus of je nu deze feiten leest om je hond beter te leren kennen of uit nieuwsgierigheid, we hopen dat je iets nieuws hebt geleerd dat je aanmoedigt om dit gigantische ras te waarderen, zelfs meer. Met de vele eeuwen dat dit ras bestaat en alle hoogte- en dieptepunten die ze hebben meegemaakt, verdienen ze zeker een overvloed aan liefde en zorg, net als elke andere hond.
