De poolhaas komt in het wild voor in Groenland, het noordpoolgebied en delen van Canada. Ze zijn te vinden in het noorden van Newfoundland en Labrador. Ze leven meestal in bergachtige streken en ze genieten en gedijen bij koud weer. Ze hebben meer vet dan andere hazen, om te helpen beschermen tegen temperaturen die kunnen dalen tot bijna -30 °C.
Deze natuurlijke gravers eten al het voedsel dat ze kunnen vinden, waaronder planten, mos en korstmossen. Hoewel dit ras tussen de 3 en 5 jaar in het wild leeft, doen ze het niet goed in gevangenschap en worden ze misschien maar tussen de 1 en 2 jaar oud.
Snelle feiten over de poolhaas
| Soortnaam: | Lepus arcticus |
| Familie: | Leporiden |
| Zorgniveau: | Hoog |
| Temperatuur: | -40 °C |
| Temperament: | Wild, Scavengers |
| Kleurvorm: | Blauwgrijs naar wit |
| Levensduur: | 1 tot 5 jaar |
| Maat: | 18-28 inch |
| Dieet: | Planten, mos, bessen |
Arctische haas overzicht
De poolhaas is zeer aangepast aan het leven in extreem koude temperaturen. Zijn vacht is helderwit tijdens de besneeuwde wintermaanden en verandert in een blauwgrijze kleur die past bij de plaatselijke rotsen gedurende de rest van het jaar.
Met roofdieren zoals vossen, wolven, lynxen, uilen, haviken en tal van andere dieren kunnen ze rennen met snelheden tot 40 mijl per uur en hun ogen zijn zo geplaatst dat ze alles om zich heen kunnen zien zonder hun hoofd te hoeven draaien. De haas heeft ook een relatief hoog lichaamsvetpercentage van 20%. In combinatie met hun dikke vacht helpt dit om ze warm te houden, zelfs in het koudste klimaat.
Hoewel ze kunnen overleven op een dieet van bessen, planten en zelfs schors, zullen ze indien nodig ook vlees eten. Ze hebben zich aangepast om te overleven, en ze hebben zich heel goed aangepast.
Het ras kan niet goed wennen aan het leven in gevangenschap, vooral omdat ze veel ruimte nodig hebben en graag graven terwijl ze gedijen bij temperaturen onder het vriespunt. Als zodanig worden ze meestal niet als huisdier gehouden, afgezien van reddingsdieren. Wanneer ze in gevangenschap worden gehouden, heeft de poolhaas de neiging om een veel kortere levensduur van ongeveer 18-24 maanden te doorstaan, in plaats van tot 5 jaar in het wild.
Zijn poolhazen bedreigd?
Arctische hazen kunnen worden gesponsord door verschillende dierenwelzijnsorganisaties, hoewel ze in de categorie "minst risico" van de staat van instandhouding vallen.
Typisch gedrag en temperament
Buiten het broedseizoen is de poolhaas meestal een solitair dier. Tijdens het broedseizoen kunnen ze kleine roedels vormen. De hazen bewegen door te springen of te springen, zijn uitzonderlijke zwemmers en kunnen rennen met snelheden tot 40 mph. Ze graven ondergronds en kunnen sneeuw graven om voedsel zoals bessen te vinden.
Uiterlijk en variëteiten
Arctische hazen kunnen in kleur variëren, afhankelijk van waar ze vandaan komen, maar tijdens de besneeuwde wintermaanden krijgen ze allemaal een witte vacht. Dit helpt hen op te gaan in hun omgeving. Als er minder sneeuw op de grond ligt, kan de vacht van kleur veranderen en zal deze meestal overeenkomen met die van lokale rotsen of lokale grond. De meest voorkomende zomerkleur van de haas is lichtbruin of blauwgrijs, passend bij de rotsen in hun lokale omgeving.
Arctische hazen in het wild
Het ras is een wild dier en ze worden niet in gevangenschap gehouden, zelfs niet door de Eskimo's die op ze jagen en ze vangen voor voedsel en hun lichaam. Door deze dieren in gevangenschap te houden, wordt hun levensduur aanzienlijk verkort, en omdat ze in het wild niet als een hoog risico worden beschouwd, worden ze zelden aangetroffen in heiligdommen of dierentuinen. Mannetjes hebben territoria die wel 150 hectare groot kunnen zijn.
Roofdieren En Prooi
De poolhaas eet vlees om te overleven, maar ze eten vaker planten, bessen, bladeren, mos en korstmossen. Als ze wel vlees eten, eten ze vis en de maaginhoud van sommige grotere dieren.
Het ras heeft verschillende hulpmiddelen en vaardigheden ontwikkeld om roofdieren te vermijden, maar er wordt op gejaagd door vossen, wolven, lynxen, uilen, valken, haviken en andere zeer bekwame roofdieren. De haas heeft een vacht waardoor ze opgaan in de achtergrond. Het zijn goede zwemmers, dus ze kunnen aan sommige roofdieren in het water ontsnappen.
Ze kunnen ook met hoge snelheden rennen en kunnen snel opstijgen vanuit stilstand met een ongelooflijke acceleratie. Jonge hazen vallen vaker ten prooi dan volwassen hazen, maar zelfs vanaf een paar dagen oud kan het ras volledig bewegingsloos blijven om te voorkomen dat het de aandacht van roofdieren trekt.
Hun interacties met mensen
Hoewel hazen niet als huisdier worden gehouden, hebben ze toch interactie met mensen. Ze worden beschouwd als een bron van voedsel voor Eskimo's. De smaak en aantrekkingskracht van het vlees variëren echter afhankelijk van de tijd van het jaar, de leeftijd en de conditie van het dier zelf en andere factoren. Mannetjes worden bijvoorbeeld als oneetbaar beschouwd tijdens de paartijd. Zelfs als ze als eetbaar worden beschouwd, wordt het magere en smaakvolle vlees normaal gesproken gecombineerd met vet om de smaak te verbeteren. Eskimo's beschouwen het oorkraakbeen van het dier als een delicatesse en kauwen op de melkklieren van het dier om de melk te drinken als medicijn tegen misselijkheid. Vrijwel het hele dier wordt opgegeten of gebruikt door de vallenzetters en hun families.
Eskimo's gebruiken de vacht van de haas ook om handschoenen en andere kledingstukken te maken. De absorberende vacht kan ook worden gebruikt om verbanden en vrouwelijke benodigdheden te maken. Hoewel de huid gemakkelijk scheurt, wordt deze soms nog steeds gebruikt voor lakens en andere producten.
Er zijn geen negatieve effecten bekend op de economie of het menselijk leven van de poolhaas.
Fokken
Meestal vindt het mannetje elk broedseizoen een nieuw vrouwtje. Het mannetje trekt een vrouwtje aan door middel van fysiek contact en het mannetje zal het vrouwtje volgen totdat ze bezwijkt. Het paar blijft bij elkaar totdat er nakomelingen worden geboren. Als de jongen eenmaal geboren zijn, vertrekt het mannetje vaak op zoek naar een nieuwe partner. Vrouwtjes krijgen meestal één nest tijdens een paarseizoen, hoewel ze in sommige gevallen twee nesten kunnen hebben. Een nest kan uit maximaal acht jonge hazen bestaan, en een haas kan zich voortplanten vanaf het voorjaar na zijn geboorte.
Na de geboorte blijft de moeder de eerste 2-3 dagen bij de jongen om ervoor te zorgen dat het nest niet wordt ontdekt en de jongen worden gedood. Hierna ontwikkelt de jonge haas snel het vermogen om bewegingloos en verborgen te blijven om detectie te voorkomen en ervoor te zorgen dat ze niet worden gepredateerd. Na verloop van tijd leert het jonge haasje voor zichzelf te zorgen en wordt het steeds minder afhankelijk van zijn moeder.
De poolhaas: laatste gedachten
De poolhaas vertoont veel overeenkomsten met andere hazen. Ze hebben grote, gewatteerde voeten en lange oren. Ze hebben zeer dikke bontjassen die van kleur veranderen afhankelijk van de tijd van het jaar en om te passen bij de besneeuwde toendra of de rotsachtige achtergrond waartegen ze leven. Deze hazen worden niet als huisdier gehouden, worden niet als bedreigd beschouwd, maar er wordt op ze gejaagd voor materialen en als voedsel door de Eskimo's van het Noordpoolgebied, Canada en Groenland, waar ze van nature voorkomen. Ze zijn niet schadelijk voor de menselijke economie of het leven. In het wild zal dit hazenras tot vijf jaar oud worden. Als de haas in gevangenschap wordt gehouden, wordt hij slechts ongeveer 18-24 maanden oud.
