Terwijl paarden voor de meeste nobele samenlevingen een vitaal bezit waren, is geen enkele vergelijkbaar met het oude Griekenland, waar ze deze paardachtigen op een niveau naast de goden hielden. De Grieken vereerden paarden als symbolen van welvaart, macht en status.
Oude Griekse kunst illustreert rijkelijk de aanwezigheid en betekenis van paarden in verschillende levensfasen: gevechten, wagenrennen, sport, jacht en zelfs mythe.
Helaas is Griekenland tegenwoordig niet de thuisbasis van een grote verscheidenheid aan paardenrassen, gezien de rijke geschiedenis. Het moderne Griekenland heeft slechts acht overgebleven paardenrassen. Deze paardachtigen doen echter nog steeds denken aan de voormalige katachtigen in de regio, levendig in hun zware botten en dikke spieren.
De 8 Griekse paardenrassen
1. Andravida
Het Andravida-paard is ook bekend als Eleia of Ilia en is een zeldzame lichte trekpaardensoort afkomstig uit de regio Ilia in Griekenland.
De Atheners gebruikten de voorouders van dit ras als cavaleriepaarden in de 4e eeuw voor Christus, voornamelijk omdat ze slim, moedig en niet veeleisend waren. De Grieken gebruikten deze grote, stevige en robuuste paarden ook voor oorlog in de 7e eeuw.
Naarmate ze bekender werden vanwege het vervoeren en vervoeren van goederen, doordrenkten fokkers ze met het Arabische bloed om de stam te verfijnen tot een lichtere soort in de 13e-15e eeuw. Pas in het begin van de 20e eeuw ontwikkelde de moderne Andravida zich na het kruisen van het Anglo-Normandische ras met de lokale Ilia-rassen en Nonius-hengsten.
De stam begon echter af te nemen en stierf bijna uit tot 1990 toen een Andravida-stam bijna 50 gezonde veulens fokte, waardoor het ras voor uitputting werd behoed. Het paardenras werd in 1995 voor het eerst opgenomen in het officiële stamboek, hoewel de aantallen tegenwoordig laag zijn.
- Kenmerken – Gewoonlijk staat het paardenras op een gemiddelde hoogte van 14-16 handen (56-64 inch). Het is groot en stevig, met een duidelijk hoofd, diepe en mannelijke borst en gedrongen, robuuste benen.
- Kleuren – Zwart, bruin, kastanje, laurier, roodschimmel en palomino
2. Arravani
De vroege Grieken gebruikten het Arravani-paardenras voor werk in de landbouw en transport, waardoor het een multifunctioneel dier werd.
Deze paarden begonnen in 1000 voor Christus na het kruisen van Dorische pony's en Thessalische paarden in de Peloponnesos, Zuid-Griekenland. Daarna bereikten Romeinse paarden Griekenland rond 146 voor Christus, waardoor de Arravani-stam werd beïnvloed om een sterk, vastberaden ras met een geweldig temperament voort te brengen.
Helaas heeft de industriële revolutie in Griekenland geleid tot modernisering en de introductie van motorvoertuigen, waardoor deze paardachtigen achteruitgingen. Naast het verlies van hun plaats als transport- en landbouwdier, leidde de export naar Italië voor vlees tot een verdere afname van het aantal.
Dit ras wordt met uitsterven bedreigd en er zijn nog maar bijna 200-300 Arravani's in de wereld.
- Kenmerken –De Arravani heeft een Arabische invloed die hem zijn verfijnde elegantie geeft. Het heeft een hoogte van 12,3-14,6 handen (130 cm-150 cm), een kleine kop, krachtige ogen, een hoge nek, kleine hoeven en weelderige manen en staart.
- Kleuren – Zwart, bruin
3. Kretenzer
Het Kretenzische paard (Messara-paard) is een licht trekpaard dat wordt gevonden op het eiland Kreta voor de kust van Griekenland. Het is een paardensoort van het bergtype die al meer dan 1000 jaar geleden op Kreta voorkomt.
De moderne Kretenzische soorten zijn ontwikkeld nadat buitenlandse Turks-Arabische hengsten waren gefokt met inheemse bergmerries op de Messara-vlakte. Grieken gebruikten deze paarden voornamelijk voor de fokkerij om muilezels, transport en lichte landbouwtaken te produceren.
Deze paarden begonnen achteruit te gaan tijdens de Eerste Wereldoorlog nadat ze naar Albanië waren verhuisd, waar de meeste stierven. Het aantal Kretenzische paarden daalde van 6.000 in 1928 tot bijna 80 dieren in de jaren negentig.
Een instandhoudingsprogramma begon met pogingen om het ras nieuw leven in te blazen, dat begon in 1994, hetzelfde jaar dat het voor het eerst in het stamboek werd opgenomen. Er bestaan momenteel slechts ongeveer 100 Kretenzische paardenrassen.
- Kenmerken –Net als hun Arabische voorouders zijn ze elegant, hebben ze een natuurlijk tempo, zijn ze comfortabel om te rijden en hebben ze een gemiddelde lengte van 12,2-14 handen (50 inch) -56 inch).
- Kleur – Bay, bruin, zwart en grijs
4. Peneia Pony
De Peneia-pony is een zeldzaam paardenras afkomstig uit de Peloponnesos in Zuid-Griekenland. Peneia is een vertaling van de "schiereilandpony" en staat ook bekend als Pinia, Panela, Pinela of de Elis.
De wortels van dit ras zijn gekoppeld aan de Pindos-rassen voordat ze werden gekruist met Anglo-Arabieren, Anglo-Normandische en Nonius-soorten. De oprichting van het stamboek vond plaats in 1995.
Volgens statistieken van het Griekse Ministerie van Landbouw waren er in 2002 slechts 231 merries en 69 hengsten. Peneia-pony's kunnen werken als trek-, sport-, tentoonstellings-, roedel- en fokdieren.
- Kenmerken – Ze hebben een proportioneel hoofd met een convex uiterlijk, goed geplaatste nek, brede borst, korte rug, lange nek en gespierde, schuine schouders. De kleine maar stevige hoeven van de paarden geven ze echter een hoogdravende natuurlijke manier van lopen.
- Kleuren – Zwart, kastanje, laurier, grijs, zwart
5. Pindos-pony
De Pindos is een gehard, vastberaden paard afkomstig uit de bergachtige streken van Thessalië en Epirus in Griekenland. Ze staan ook bekend als de Thessalische pony en zijn van Aziatische afkomst.
De gehardheid en het aanzienlijke uithoudingsvermogen van deze paarden maken ze geschikt voor rijden, mennen en landbouw wanneer ze worden gebruikt als last- en trekdier. Bovendien staan ze bekend om het fokken van muilezels. In 2002 waren er echter slechts 464 merries en 81 Pindos-hengsten.
- Kenmerken – Pindos-pony's hebben mollige maar goed gevormde hoofden, magere nekken, korte en robuuste ruggen, met een gemiddelde hoogte van 132 cm. Ze hoeven niet te worden beslagen dankzij de smalle, vierkante en harde hoeven van het paard.
- Kleur – Zwart, grijs en bruin.
6. Skyros-pony
De Skyros-pony is een van de meest uitgestorven paarden ter wereld, met wortels die teruggaan tot de Zuidoost-Skyros-eilanden, waar het zijn naam kreeg. Hoewel de bloedlijn onbekend is, bestaat het ras al eeuwenlang als boerderij en als rijpaard tijdens de zomerseizoenen.
Skyros-pony's zijn ook de kleinste Griekse ponyrassen en vertonen meestal een pittig maar sociaal temperament en meer miniatuurpaardachtige kenmerken dan andere pony's. Ze zijn ook slim, vriendelijk en krachtig.
Helaas gingen deze paarden bergafwaarts na het begin van de transport- en landbouwmechanisatie, met slechts 220 Skyro's in Griekenland vanaf 2009.
Omdat ze met uitsterven worden bedreigd, hebben verenigingen zoals de Skyrian Horse Society en Skyros Island Horse Trust het behoud, de fokkerij en het onderwijs versterkt in een poging hun bloedlijn te herstellen en te beschermen.
- Kenmerken –De Skyros-pony is een ras met een klein lichaam en slechts 9,1-11 handen (92 cm-112 cm). Deze soorten hebben grote en mooie hoofden, korte nekken, platte borsten, rechte ruggen en lange, dikke manen. Ze hebben ook slanke, gezonde en pezige poten, een laag aangezette staart, kleine, compacte en stevige hoeven die niet hoeven te worden beslaan.
- Kleur – Dun, grijs en bruin
7. Zakelijk
De Zante-paarden komen van de Zante-eilanden in Griekenland en zijn het resultaat van het kruisen van Griekse paarden met Anglo-Arabische hengsten.
Ze zijn 1,44-1,55 m hoog en verschijnen vaak in het zwart. Dit paardenras staat ook wel bekend als het Zakynthische paard. Het is echter een van de niet-geregistreerde Griekse paardenrassen.
8. Rodopepony
Rodope-ponyrassen behoren tot de zeldzame en niet-geregistreerde Griekse paarden. Dit oude Griekse ras vindt zijn oorsprong in het Rodopegebergte in Thracië, Griekenland.
De soort wordt ongeveer 1,35 m hoog en heeft een cilindrisch lichaam. Je kunt het ras vinden in de kleuren roodbruin, bruin en grijs, met patronen op het hoofd en de benen.
Inpakken
Oude Grieken zagen paarden als veel meer dan gewone dieren. Ze koesterden de paardachtigen, gebruikten ze als dagelijkse recreatiebron en een maatstaf voor rijkdom.
Helaas worden de Griekse paarden met uitsterven bedreigd als gevolg van de veranderende Griekse economie en een genetisch knelpunt veroorzaakt door kruisingen. Gelukkig werken verenigingen hard om voorlichting te geven over en te pleiten voor het behoud van deze bedreigde diersoorten.
