Ara's zijn majestueuze vogels die gemakkelijk te herkennen zijn tussen andere papegaaien vanwege hun kleurrijke verenkleed en indrukwekkende afmetingen. Als je het geluk hebt er een als huisdier te hebben, weet je hoe slim, vocaal en verrassend zachtaardig ze zijn. Ze hebben echter ook krachtige snavels; hun beet kan leiden tot ernstige ziekte als ze niet wordt behandeld. Dus hoewel ze niet als agressieve vogels worden beschouwd, zijn er een paar voorzorgsmaatregelen die moeten worden genomen bij het omgaan met zo'n huisdier. Lees verder om erachter te komen hoe erg arabeten zijn, hoe je ze moet behandelen en hoe je kunt voorkomen dat je vogel bijt.
Hoe sterk is een arabeet?
De kracht van een dierenbeet wordt gemeten inpond per vierkante inch (psi). Papegaaien kunnen bijvoorbeeld bij elke beet 200 psi druk uitoefenen; dit is voldoende om aanzienlijke kneuzingen te veroorzaken. Ter vergelijking: de Amerikaanse pitbull kan 235 psi produceren, de mens 120 psi en de grote witte haai kan 600 psi produceren.
Een ara kan330 psi druk produceren in één hap, waarmee gemakkelijk een paranoot kan worden gekraakt. Stel je voor dat deze druk door een boze ara op je vinger wordt uitgeoefend: het is genoeg om je vinger ernstig te beschadigen of zelfs te breken.
Kun je een ziekte krijgen van een arabeet?
Ja, je kunt ziek worden van een arabeet (of welke vogelbeet dan ook). Besmettelijke ziekten die via dieren op de mens worden overgedragen, worden zoönosen genoemd. Hier zijn enkele van de ziekten die uw ara aan u kan doorgeven via hun beet:
Psittacose is een ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Chlamydophila psittaci, die voorkomt bij 40% van de vogels van alle soorten. Hoewel veel besmette gezelschapsvogels geen tekenen van de ziekte vertonen, kunnen ze het toch doorgeven via hun beten.
Als je ara je bijt – zelfs licht en nauwelijks een kras achterlatend – en je laat je wond onbehandeld, loop je risico op psittacose. De bacteriën die uw huid binnendringen, kunnen inderdaad koorts, huiduitslag, hoofdpijn of een droge hoest veroorzaken. In de meeste gevallen is de infectie niet ernstig en kan deze gemakkelijk met antibiotica worden behandeld. Maar in zeer zeldzame gevallen kan het bij sommige mensen leiden tot longontsteking.
Salmonellose: De symptomen van salmonella bij gezonde volwassenen zijn meestal beperkt tot diarree, buikkrampen, koorts en braken. Deze symptomen verdwijnen meestal zonder dat behandeling nodig is. Mensen met een verzwakt immuunsysteem – zoals kinderen of ouderen – kunnen echter ernstig ziek worden of zelfs overlijden nadat ze het virus hebben opgelopen. Als u denkt dat u besmet bent met Salmonella, neem dan zo snel mogelijk contact op met een arts.
Pasteurellose: het zijn de Pasteurella-bacteriën die deze ziekte veroorzaken, die wordt gekenmerkt door een huidinfectie die ernstig kan zijn. Mensen worden meestal besmet met de Pasteurella-bacterie door een beet van een klinisch gezond dier en vertonen dan een reactie gelokaliseerd op het bijtpunt: rood, heet, gezwollen en zeer pijnlijke zweer.
Hoe behandel je een arabeet?
Behandel je verwonding zo snel mogelijk om infectie of andere complicaties te voorkomen. Omgaan met een arabeet is vergelijkbaar met hoe je elke andere snijwond behandelt, maar je moet nog voorzichtiger zijn met infectie vanwege de bron van de verwonding.
Belangrijk: Als je wond erger wordt, ga dan zo snel mogelijk naar een dokter. Je hebt waarschijnlijk antibiotica nodig om elk risico op een ernstigere infectie te voorkomen.
- Stap 1: Evalueer je wond. Heeft je vogel je alleen gekrabd als waarschuwing, of is het ernstiger? Als het maar een schrammetje is, kun je jezelf misschien ontlasten met een goede reiniging (zie onderstaande stappen), koude kompressen en ibuprofen. Als de beet echter bloedingen heeft veroorzaakt, erg diep is of in het gezicht zit, moet u onmiddellijk een arts raadplegen.
- Stap 2: Reinig je wond grondig. Voordat je naar de dokter gaat, maak je wond grondig schoon met lauw water en antiseptische zeep. Dit zal de groei van bacteriën op de verse wond verminderen. Gebruik dan een oplossing van waterstofperoxide om je wond volledig te desinfecteren.
- Stap 3: Breng antibiotische zalf aan. Nadat je beet goed is schoongemaakt en gedesinfecteerd, breng je een dunne laag antibiotische zalf aan. Bovendien moet u altijd een antibiotische zalf in uw EHBO-doos bewaren; dit kan worden gebruikt om kleine snijwonden of wonden te behandelen die bij ara's kunnen voorkomen.
- Stap 4: Bedek de wond met een verband. Bedek de wond na het ontsmetten met een steriel verband om het schoon en droog te houden. Als u uw vogel moet hanteren, draag dan handschoenen om uw verband te beschermen. Bovendien voorkomt dit dat bacteriën in de kooi van uw ara of uitwerpselen in contact komen met uw verwonding en deze erger maken.
Hoe voorkom je dat een ara bijt?
Knijpen is normaal voor Psittacidae. Hij gebruikt zijn snavel om aan te raken, te proeven, zijn omgeving te ontdekken, maar ook om te eten en zichzelf te verdedigen.
Het gebruikt zijn snavel echter zelden tegen zijn soortgenoten in het wild, met wie ernstige conflicten zeldzaam zijn. In plaats daarvan bijt de ara alleen om zichzelf te beschermen tegen slangen en andere roofdieren. Bijten maakt dus geen deel uit van zijn gebruikelijke instincten. Typisch gedrag in de natuur is echter niet noodzakelijkerwijs aangepast aan het leven met mensen.
Dus, als je ara je bijt, stel jezelf dan de volgende vragen
- Onder welke omstandigheden vond de beet plaats?
- Is er iets veranderd in zijn omgeving (muren schilderen, nieuw speelgoed, meubels verplaatsen, enz.) of in zijn gedrag? Heeft een ander huisdier of een luidruchtig kind hem afgeschrikt?
- Is je ara onlangs bij je thuis aangekomen? Is hij oud of nog jong? Heb je hem geadopteerd van een andere fokker? Zo ja, welk gedrag vertoonde hij in zijn oude huis?
Het belangrijkste hier is om de trigger te richten. Aangezien bijten geen normaal gedrag is bij de ara, kunnen we logischerwijs afleiden dat het kan worden versterkt of gestopt met een geschikte methode.
Let op de lichaamstaal van je vogel
Ara's worden gemotiveerd door de wens om te controleren of te overleven. Ze kunnen dus bijten als ze bang zijn, pijn hebben of hormonale pieken ervaren. Maar soms gebeurt de beet alleen omdat uw huisdiervogel niet begrijpt welk gedrag hij moet aannemen - hij is in de war.
Dus de beste manier om mogelijk letsel aan jou te voorkomen, is door jeara's lichaamstaal te observeren:
- Hij laat zijn veren wapperen als hij ongelukkig is.
- Hij spreekt luid door te doen alsof hij pikt.
- Zijn pupillen verwijden en trekken snel samen.
Door deze tekenen van nervositeit te vertonen, vertelt je vogel je dat je het beste kunt wachten tot later om fysiek contact met hem te maken.
Gebruik de positieve versterkingsmethode
De beste manier om te voorkomen dat je vogel bijt, is door positief gedrag aan te moedigen. Jij bent de verzorgende hand en als zodanig geïdentificeerd als een entiteit die de clan domineert. Het gênante gedrag wordt in de eerste plaats ontmoedigd door een uitgesproken afkeurende blik. De empathie die deze gevederde beesten voelen, is zodanig dat uw houding niet onopgemerkt zal blijven. U begeleidt dit met een “nee” (kortaf en zonder te schreeuwen).
Til het dan op je hand, begeleid de beweging met één woord met een zachte maar stevige stem, dan op de andere, en herhaal drie tot vier keer. Dit wordt "de ladder" genoemd. Deze vreedzame manoeuvre is bedoeld om hem te laten begrijpen dat jij HET referentielid van de groep bent, in tegenstelling tot hij.
Reageer vooral nooit gewelddadig op je gevleugelde agressor, omdat je je relatie met hem permanent zal verstoren. Op de snavel slaan en "nee" zeggen heeft ook geen effect, omdat studies hebben aangetoond dat pikken deel uitmaakt van het spelen met papegaaien. Het geschreeuw dat daarbij hoort, is ook een ongepaste reactie, omdat ze het als een spel zullen zien.
Misschien ben je ook geïnteresseerd in: Parrot vs Macaw: wat is het verschil? (Met afbeeldingen)
Hoe jonge ara's te leren niet te bijten
Jonge vogels hebben geen idee hoe sterk hun snavels zijn, vooral als ze geïsoleerd zijn van hun broers en zussen. Bovendien wordt spelen tussen de snavel en menselijke vingers niet aanbevolen, omdat kreten van pijn in een spel als prikkels worden ervaren. Zonder het te weten, leer je je vogel bijten.
Omdat, in tegenstelling tot wij, ara's het leuk lijken te vinden als er tegen hen wordt geschreeuwd omdat het lijkt op hun manier van communiceren. Daarom is de kreet voor hen een positieve reactie op bepaald gedrag. Stel je hun vreugde voor als ze in een mollige vinger knijpen en je kreet horen; het wordt een fantastisch spel voor ze!
Conclusie
Net als katten en honden kunnen ongetrainde of slecht getrainde ara's agressief gedrag ontwikkelen, zoals bijten, wat een breed scala aan verwondingen kan veroorzaken, variërend van oppervlakkige steekwonden tot open breuken als gevolg van de verpletterende werking van de snavel van de vogel.
Maar met een beetje geduld en met behulp van de positieve versterkingsmethode, kun je voorkomen dat je ara bijt en voorkom je dat je mogelijk ernstig gewond raakt. Aarzel in ieder geval niet om een papegaaienspecialist of een vogeldierenarts te raadplegen.
