De Cane Corso is een knappe, krachtige hond die vaak wordt gehouden als gezelschapsdier of als waakhond. Door hun intimiderende uiterlijk zien ze er nogal angstaanjagend uit, maar deze honden zijn over het algemeen gelijkmatige en zeer trainbare honden die veel loyaliteit aan hun mensen tonen. Ze zijn zo gelijkmatig dat sommige mensen Cane Corsi zelfs houden als waakhond.
Oorspronkelijkwerden deze honden gefokt om op groot wild te jagen, zoals wilde zwijnen, maar ze werden ook gebruikt als bewakers van huishoudens en vee Tegenwoordig worden ze niet routinematig gebruikt als jachthond honden, maar veel mensen die nog steeds op wild jagen, zoals wilde zwijnen, gebruiken nog steeds Cane Corsi om hen te helpen jagen. De vroege Cane Corsi en hun voorgangers werden ook gebruikt als oorlogshonden, vaak met emmers brandende olie in de vijandelijke linies.
Waar komt Cane Corsi vandaan?
De geschiedenis van de Cane Corso gaat helemaal terug tot het oude Rome, waardoor ze tegenwoordig een van de oudere hondenrassen zijn. Ze zijn een variëteit van Mastiff die v alt onder een subcategorie genaamd Molossers. Er wordt aangenomen dat ze zijn gefokt uit de Griekse Molossus-hond, die tegenwoordig is uitgestorven. De Griekse Molossus-hond was een angstaanjagend en onverschrokken hondenras dat in de hele oudheid werd gerespecteerd. Het is alleen maar logisch dat de nakomelingen van dit ras zeer gewaardeerd en gefokt zouden zijn om meer rassen te creëren die de genetica van de Griekse Molossus bevatten.
Toen de Romeinen de oude wereld snel overnamen, werd de Griekse Molossus-hond uit Griekenland en de Griekse eilanden teruggebracht naar Rome. Eenmaal in Rome werd de Griekse Molossus-hond gekruist met andere Italiaanse Mastiff-rassen. De Napolitaanse Mastiff is een ander ras dat afstamt van kruising tussen de Griekse Molossus-hond en inheemse Italiaanse Mastiffs.
Wat gebeurde er met Cane Corsi na de val van het Romeinse rijk?
Toen het Romeinse rijk de macht begon te verliezen, hadden veel soldaten en oorlogshonden banen nodig die niets te maken hadden met oorlog en verovering. Dit leidde ertoe dat de Cane Corso in de eerste plaats een waakhond werd van zowel mensen als vee. Het was tijdens deze periode dat de Cane Corso werd weggefokt van zijn oorspronkelijke logge, trage lichaamstype en in zijn modernere, slanke maar krachtige lichaam. Eeuwenlang fungeerde de Cane Corso gewoon als gezelschaps- en werkhond, voornamelijk op het Italiaanse platteland.
De 20e eeuw en de Cane Corso
Naarmate de tijd verstreek en de landbouw evolueerde naar meer gemoderniseerde functies, nam het aantal Cane Corso af. Met de implementatie van betere hekken en manieren om ongedierte af te weren, was de Cane Corso veel minder nodig als veehoeder. Het was ook niet meer nodig om te helpen bij de landbouw of de jacht, en de introductie van andere hondenrassen in het gebied in de loop van de tijd verminderde ook de Cane Corso-populatie. Halverwege de 20eeeeuw was de Cane Corso praktisch uitgestorven.
Gelukkig was er nog een kleine populatie Cane Corsi op het Italiaanse platteland. In de jaren zeventig begon een groep Cane Corso-enthousiastelingen een fokprogramma om hun geliefde ras te redden. In 1983 hadden ze The Society of Cane Corso Lovers opgericht. Aan het einde van de 20e eeuw begonnen deze honden de ronde te doen in Europese hondenshows. In 1988 arriveerde de Cane Corsi in de Verenigde Staten, maar het duurde tot 2010 voordat de Cane Corso werd erkend door de AKC.
Zijn Cane Corsi effectieve voogden?
Alleen al qua uiterlijk ontmoedigt de Cane Corso indringers gemakkelijk. De Cane Corso, die tussen de 23,5 en 27,5 centimeter lang bij de schouder staat en ongeveer 100 kilo weegt, is behoorlijk intimiderend. In combinatie met zijn donkere, glanzende vacht, donkere ogen en regelmatig bijgesneden oren, is er weinig dat iemand zou aanmoedigen om deze hond te benaderen. Ze zijn niet alleen groot, maar ze zijn ook snel en bewegen met sierlijke, soepele bewegingen.
Afgezien van zijn intimiderende uiterlijk, staat de Cane Corso bekend als een intelligente bewaker die een koele en kalme houding vertoont die vaak wordt vergeleken met die van een professionele bodyguard. Het zijn zeer trainbare honden die willen behagen, maar ze kunnen behoorlijk koppig zijn. Ze hebben een ervaren handler nodig die weet hoe ze eigenzinnige honden moeten trainen. Cane Corsi moet op jonge leeftijd goed worden gesocialiseerd met andere mensen en honden om gedragsproblemen te voorkomen naarmate de hond ouder wordt.
Tot slot
De Cane Corso is een geweldig hondenras, maar niet voor iedereen. Het kunnen koppige honden zijn en door hun krachtige lichaam kunnen ze moeilijk te hanteren zijn zonder de juiste training. Introducties aan andere honden en bezoekers vanaf jonge leeftijd, evenals een strikt trainingsschema, kunnen helpen om uw Cane Corso goed te socialiseren en ervoor te zorgen dat uw hond goed getraind en beheersbaar is. Vanwege hun fokachtergrond als waakhond, kan een slecht getrainde Cane Corso een probleem zijn dat moeilijk te hanteren is.
