Naarmate een reu zich ontwikkelt en volwassen wordt, zouden beide testikels van zijn lichaam in het scrotum moeten dalen. Dit gebeurt meestal vóór de 8e week. Wanneer een of beide testikels niet indalen, staat dit bekend als cryptorchisme, de meest voorkomende stoornis van de seksuele ontwikkeling bij honden1
Als u of uw dierenarts abnormale testikelontwikkeling bij uw pup opmerkt, is het essentieel om hem te laten controleren op cryptorchisme. Deze aandoening heeft een fantastische prognose, mits u de juiste behandeling krijgt voordat uw hond te oud wordt. Blijf lezen voor meer informatie over cryptorchide-testikels en uw behandelingsopties.
Wat is cryptorchisme?
Wanneer een puppy wordt geboren, bevinden de testikels zich in de buik nabij de nieren. Naarmate het ouder wordt, zouden de testikels moeten migreren naar de plek waar ze zich in het scrotum zouden moeten bevinden. Deze aandoening treedt op wanneer een of beide testikels niet in het scrotum van een pup afdalen. De testikels van de meeste pups zijn in de eerste 30 tot 40 dagen na de geboorte ingedaald, maar een definitieve diagnose van cryptorchisme wordt pas gesteld op de leeftijd van 6 maanden.
Cryptorchisme wordt soms ook wel vastgehouden testikels of niet-ingedaalde testikels genoemd. Cryptorchisme kan unilateraal zijn (komt alleen voor aan één kant van het lichaam van uw hond) of bilateraal (komt voor aan beide). Deze aandoening kan ook optreden wanneer de testikels slechts gedeeltelijk indalen.
Wat zijn de tekenen van cryptorchisme?
Honden vertonen zelden tekenen van cryptorchisme, dus het kan een uitdaging zijn om dit te beoordelen. Bovendien, als puppy's jong zijn, zijn hun testikels klein; soms hebben dierenartsen zelfs moeite om te bepalen of een of beide aanwezig zijn in het scrotum.
Honden met de aandoening hebben doorgaans geen pijn, tenzij zich een complicatie ontwikkelt, zoals testiculaire torsie of zaadbalkanker. Beide aandoeningen lopen een verhoogd risico bij een cryptorchide hond.
De meest voorkomende tekenen van vastgehouden testikeltorsie om naar te zoeken zijn:
- Buikpijn
- Anorexia
- Braken
- Kreupelheid
- Stijve gang
De klinische symptomen van zaadbalkanker zullen afhangen van het type specifiek type. Het meest voorkomende type tumor dat zich kan ontwikkelen als gevolg van cryptorchisme is een Sertoli-celtumor. In feite is de incidentie van dit type tumor 20 keer hoger in cryptorchide testikels. Volgens PetMD is tot 14% van deze tumoren kwaadaardig en kunnen ze uitzaaien naar de omliggende lymfeklieren en organen van uw hond1
Tekenen van Sertoli-celtumoren zijn:
- Schijnbare huidveranderingen
- Een grotere testikel terwijl de andere verschrompelt
- Penis verschrompelt of krimpt
- Abnormale borstontwikkeling
- Urineren als een vrouw
- Buikmassa
Wat zijn de oorzaken van cryptorchisme?
Hoewel cryptorchisme honden van elk ras kan overkomen, is de kans groter dat sommige honden het gen dragen dat deze aandoening veroorzaakt.
Deze rassen omvatten:
- Yorkshireterriërs
- Franse poedels
- Pommeren
- Siberische husky's
- Duitse herder
- Chihuahua's
- Teckels
- Cockerspaniëls
Er is ook een overgeërfde component aan cryptorchisme. Een hond heeft meer kans om het te ontwikkelen als zijn vader het ook had. Daarom wordt het niet aanbevolen om een hond met deze aandoening te fokken, omdat het kan worden doorgegeven aan puppy's. Veranderingen in het gen HMGA2 zijn in verband gebracht met cryptorchisme en het gen wordt ook geassocieerd met grootte. Dus kleinere versies van hondenrassen (speelgoed) hebben meer kans om teelballen vast te houden.
Deze aandoening komt voor bij 1-3% van alle honden.
Hoe zorg ik voor een hond met cryptorchisme?
Het beste wat je voor je hond met cryptorchisme kunt doen, is hem laten castreren. Als u dit doet, verkleint u de kans dat uw pup ernstige gezondheidsproblemen krijgt vanwege zijn niet-ingedaalde zaadbal. Het is echter belangrijk op te merken dat een cryptorchide-castratieprocedure ingewikkelder is dan standaard castraties, omdat de chirurg mogelijk een incisie in de buik moet maken om de zaadbal te lokaliseren.
Deze procedure wordt meestal poliklinisch uitgevoerd, wat betekent dat uw pup met u mee naar huis gaat zodra de dierenarts hem heeft vrijgesproken. Er kunnen echter verzachtende omstandigheden zijn waarbij een overnachting in het ziekenhuis nodig is.
Voordat u een operatie uitvoert, moet uw dierenarts de niet-ingedaalde zaadbal lokaliseren. Uw dierenarts kan palpatie of echografie gebruiken om de ontbrekende zaadbal te vinden. Het kan echter nodig zijn om de buikholte te openen en een kijkoperatie uit te voeren als deze nog steeds niet is gevonden.
De meeste dierenartsen raden aan om beide testikels te verwijderen, zelfs als uw hond een eenzijdige cryptorchide is. De cryptorchide testikel wordt verwijderd om testiculaire torsie te voorkomen en de kans te verkleinen dat uw pup zaadbalkanker ontwikkelt. De normale zaadbal van uw hond kan ook worden verwijderd om onder andere te voorkomen dat er cryptorchide puppy's worden gefokt.
Na de procedure moet je een Elizabethaanse halsband gebruiken om je pup uit de buurt van de incisie te houden. Controleer de incisie regelmatig op tekenen van roodheid of zwelling, wat kan duiden op een infectie of zelftrauma.
Veelgestelde vragen (FAQ's)
Moet ik dit probleem oplossen?
Cryptorchisme kan gedurende zijn hele leven aanzienlijke problemen voor uw hond veroorzaken. Als je een hond met deze aandoening intact laat, kan je pup vatbaar worden voor gezondheidsproblemen zoals testiculaire torsie of zaadbalkanker.
Testiculaire torsie wordt soms ook wel zaadstrengtorsie genoemd en treedt op wanneer de zaadbal draait en op zichzelf draait.
Het meest voorkomende type zaadbalkanker dat zich kan ontwikkelen bij honden met deze aandoening wordt de Sertoli-celtumor genoemd. Deze tumoren produceren veel oestrogeen, waardoor uw hond meer vrouwelijke trekken kan aannemen, zoals vergrote tepels en melkklieren. Honden met cryptorchisme hebben minstens tien keer meer kans om zaadbalkanker te ontwikkelen dan normale honden.
Honden met bilateraal cryptorchidisme worden meestal onvruchtbaar omdat de temperatuur in hun lichaam te hoog is, waardoor het moeilijk wordt voor zaadcellen om zich te vormen.
Als de testikels niet in het scrotum zitten, waar zijn ze dan?
De testikels blijven meestal in de buik (AKA abdominale cryptorchid) of in de lies (inguinale cryptorchid). Ze kunnen overal tussen het scrotum en de nieren van uw hond worden gevonden. Omdat ze kleiner zijn dan normale testikels, kunnen ze behoorlijk uitdagend zijn om te vinden. Afhankelijk van waar hij de weg is kwijtgeraakt, kunnen dierenartsen tijdens een lichamelijk onderzoek af en toe voelen waar hij is.
Wat is de prognose voor een hond met cryptorchisme?
De prognose is gelukkig uitstekend. Honden die vroeg in hun leven geopereerd worden, voordat zich problemen kunnen ontwikkelen in de niet-ingedaalde zaadbal, zullen een normaal leven leiden. Hoewel meer betrokken dan een traditionele castratie, zijn de resultaten overweldigend positief.
Conclusie
Cryptorchisme is een aandoening die je zo snel mogelijk wilt behandelen. Hoe sneller uw pup een operatie ondergaat om deze aandoening te corrigeren, hoe beter de prognose zal zijn. Vergeet niet dat honden met cryptorchide testikels meer risico lopen op het ontwikkelen van mogelijk levensbedreigende complicaties.
Als je vragen hebt over de seksuele ontwikkeling van je hond, neem dan contact op met je veterinaire team voor advies.
