Cane Corso versus Duitse herder: belangrijkste verschillen (met afbeeldingen)

Inhoudsopgave:

Cane Corso versus Duitse herder: belangrijkste verschillen (met afbeeldingen)
Cane Corso versus Duitse herder: belangrijkste verschillen (met afbeeldingen)
Anonim

Hoewel de Cane Corso en de Duitse Herder twee verschillende hondenrassen kunnen zijn, is het redelijk om te zeggen dat ze al tientallen jaren uitblinken in het veilig houden van huizen en gezinnen. Deze honden zijn gefokt om over hun posten te waken, hun omgeving te observeren en te beschermen tegen potentiële indringers met hun dreigende houding en intimiderende blik.

Deze twee rassen hebben misschien zoveel gemeen, maar ze vertonen ook fysieke verschillen en hebben verschillende achtergronden. Dit is waarschijnlijk de reden waarom potentiële hondenbezitters het moeilijk vinden om uit te zoeken welk ras het meest geschikt is voor hun huis.

Beide zijn echter het meest geschikt voor eigenaren die op zoek zijn naar fel beschermende en trouwe honden. In dit artikel geven we je een glimp van wat deze twee rassen te bieden hebben. Lees verder voor meer informatie.

Visuele verschillen

Afbeelding
Afbeelding

In één oogopslag

Cane Corso huisdierenras

  • Gemiddelde lengte (volwassene): 23½–27½ inch
  • Gemiddeld gewicht (volwassene): 88–110 pond
  • Levensduur: 10–11 jaar
  • Training: Hoge tot zeer hoge intensiteit
  • Verzorgingsbehoeften: Matig
  • Gezinsvriendelijk: Ja, en zeer goed
  • Andere huisdiervriendelijke: Soms
  • Trainbaarheid: Aanhankelijk, liefdevol, enthousiast om te behagen

Duitse herder huisdierras

  • Gemiddelde lengte (volwassene): 22-26 inch
  • Gemiddeld gewicht (volwassene): 75–95 pond
  • Levensduur: 10–14 jaar
  • Oefening: Hoge intensiteit
  • Verzorgingsbehoeften: Matig
  • Gezinsvriendelijk: Ja, en zeer goed
  • Andere huisdiervriendelijke: Altijd
  • Trainbaarheid: Gedijt goed bij training en geniet van mentale stimulatie

Cane Corso huisdierenras overzicht

De Cane Corso stamt af van een oud ras van werkende hoektanden. Eeuwenlang werd dit ras in Italië gebruikt als jagers, herders en bewakers. In feite betekent de naam "Cane Corso" eigenlijk een "waakhond" in het Latijn.

Er wordt aangenomen dat dit hondenras eind jaren 80 in Amerika werd geïntroduceerd en al snel een populair ras werd onder liefhebbers van grote honden, vooral vanwege hun imposante lichaamsbouw. Ze werden in 2010 door de AKC erkend als rasechte werkhond.

Afbeelding
Afbeelding

Temperament

Als je op zoek bent naar een assertief hondenras, vinkt de Cane Corso het vakje aan. Net als andere Mastiff-rassen kan de Cane Corso koppig en eigenzinnig zijn. Toch zijn ze de meest attente en coöperatieve van de Mastiff-rassen, en de meeste mensen beschouwen ze als gemakkelijker te trainen. Maar ze neigen naar dominantie-agressie, waardoor ze een eigenaar nodig hebben die zelfverzekerd genoeg is om het respect van de hond af te dwingen.

Onder de verkeerde zorg kan de Cane Corso uitgroeien tot een zeer gevaarlijke hond. Als ze slecht gefokt zijn, kunnen ze overdreven agressief gedrag ontwikkelen en zullen ze uiteindelijk mensen aanvallen, zelfs als ze niet worden uitgelokt, of zelfs schichtig worden en bijten wanneer ze angst voelen.

Maar een goed gefokte Cane Corso moet kalm en alert zijn in de buurt van vreemden. De no-nonsense houding van de hond is bedreigend genoeg om potentiële indringers af te schrikken zonder noodzakelijkerwijs aan te hoeven vallen.

Over het algemeen zijn Cane Corso's aanhankelijk en loyaal, en ze hebben een sterke band met hun familie. Ze hebben ook het instinct om hun primaire verzorgers en hun families te beschermen. Ze worden pas destructief als ze zich vervelen of lange tijd aan hun lot worden overgelaten.

Oefeningsbehoeften

Dit ras is perfect in staat om sommige buitenactiviteiten bij te houden, zoals joggen, wandelen en trainingssessies op uw terrein. Over het algemeen zullen ze gedijen met slechts 60 minuten lichaamsbeweging per dag, maar het is het beste om uw plaatselijke dierenarts te raadplegen voor aanbevelingen.

Met een indrukwekkende achtergrond als jachthond is de Cane Corso niet bedoeld om in huis rond te loungen. Dergelijke grote hondenrassen hebben vaak last van gewichtsgerelateerde medische problemen, die schadelijk kunnen zijn voor hun gezondheid. Daarom moet u uw hond aanmoedigen en aansporen om te bewegen en zijn benen te strekken.

Afbeelding
Afbeelding

Training

Aangezien Cane Corso's een intelligent hondenras zijn, zou het geen verrassing moeten zijn dat ze zeer trainbaar zijn. Ze zijn echter gemakkelijker te trainen vanaf de puppyfase vanwege hun beschermende neigingen en over het algemeen grote afmetingen.

Ze moeten vanaf zeer jonge leeftijd worden gesocialiseerd met andere huisdieren, honden en mensen om agressieve neigingen op latere leeftijd te voorkomen. Bovendien zouden hun grote gespierde lichamen moeilijk onder controle te houden zijn als ze zich als volwassenen zouden gaan misdragen.

Tijdens het trainen moeten de eigenaren autoriteit en consistentie uitoefenen om ervoor te zorgen dat de hond goed gesocialiseerd is om gezinsgericht te zijn.

Gelukkig staan Cane Corso's te popelen om hun baasjes een plezier te doen, wat het trainingsregime vereenvoudigt. Als uw Cane Corso niet goed gesocialiseerd is, kunt u hem het beste thuis houden, uit de buurt van mensen, en waar hij zich prettig en veilig voelt.

Gezondheid en zorg

Net als mensen is geen enkele hond 100% vrij van medische problemen. Natuurlijk, de Cane Corso is over het algemeen een gezond hondenras, maar op een bepaald moment in hun leven zullen ze ernstige tot milde gezondheidsproblemen ontwikkelen of ervaren, waarvoor onmiddellijke hulp van dierenartsen nodig is.

Wees op uw hoede voor de volgende veelvoorkomende gezondheidsproblemen:

  • Ooglidafwijkingen:De ogen van de hond kunnen naar buiten hangen in een toestand die bekend staat als ectropion of zelfs naar binnen hangen in entropion.
  • Kersenoog: Dit gebeurt wanneer een klier in het derde ooglid verzakt.
  • Demodex: Dit is een soort schurft veroorzaakt door bepaalde mijten die zich nestelen in de huid van uw hond wanneer zijn immuunsysteem is aangetast.
  • Artritis: Dit wordt veroorzaakt door gewrichts- en elleboogproblemen
Afbeelding
Afbeelding

Verzorgingsvereisten

Gelukkig zijn de verzorgingsbehoeften van Cane Corso niet zo zwaar, aangezien ze een matige vervelling zijn, behalve tijdens de herfst en lente. Afgezien van de seizoensgebonden verharing, zal uw Cane Corso goed zijn met een bad na 6 tot 8 weken en een wekelijkse borstelbeurt.

U moet echter voorzichtig zijn bij het schoonmaken van de huid en vacht van uw hond. Overweeg voor hun veiligheid alleen milde hondenproducten te gebruiken om huidallergieën en andere ongewenste aandoeningen van hun vacht te voorkomen.

Geschikt voor:

Dit hondenras is ideaal voor een huishouden dat een enorme beschermende hond wil. De eigenaar moet bereid zijn de hond fysiek in te spannen om zijn hoge energieniveau te verbruiken en de hond uitgebreid te socialiseren, zodat hij goed kan opschieten met andere leden van het huishouden.

Met de juiste zorg en onderhoud kun je bijna 10 jaar lang een trouwe metgezel hebben in een Cane Corso.

Overzicht van het ras van de Duitse herder

De Duitse herder is een van de jongste leden van de herdershondenfamilie. Ze werden aanvankelijk gefokt om vee te hoeden, maar toen het hoeden hun nut in de moderne wereld verloor, kwamen ze naar voren als een van de meest veelzijdige werkhondenrassen. Ze behoorden tot de eerste rassen die door AKC werden erkend en werden in 1908 geregistreerd.

Vanwege de scherpe zintuigen en het superieure intellect van de Duitse herder, worden ze vaak gebruikt als hulphond, en je kunt de hond vinden in de gezondheidszorg, reddings-, opsporings- en wetshandhavingsinstanties over de hele wereld.

Afbeelding
Afbeelding

Temperament

Duitse herders behoren tot de meest intense, moedige, loyale en intelligente rassen die je kunt bezitten. Het vermogen van de hond om zich te concentreren en een taak uit te voeren, is terug te voeren op zijn herdersoorsprong.

In tegenstelling tot Cane Corso, die zich kan hechten aan alle leden van een huishouden, hebben Duitse herders de neiging zich te hechten aan slechts één familielid, meestal de primaire verzorger.

Onjuiste fokpraktijken kunnen Duitse herders voortbrengen die bang bijten of verlegen en laf zijn. U kunt uiteindelijk eigenaar worden van een hond die bedreigend is, buitensporig achterdochtig tegenover vreemden en zelfs zonder provocatie kan aanvallen.

Als een Duitse herder echter is opgegroeid in een goed gesocialiseerde omgeving, kan hij onverschillig of afstandelijk beleefd zijn tegen bezoekers in je huis. Dit ras beschermt ook instinctief hun familie en eigendommen, zelfs zonder formele bewakingstraining. En met consistente training kunnen ze leren om met kinderen om te gaan. Sommigen leren zelfs voorzichtig te zijn met baby's.

Oefeningsbehoeften

Zoals eerder vermeld, leren Duitse herders snel en doen ze graag verschillende taken. Dit komt grotendeels door de geschiedenis van de hond, die een enorme impact heeft op hoe de hond zich tegenwoordig gedraagt. Daarom moet u zich als potentiële eigenaar verplichten om uw hond een actieve levensstijl te bieden om hun mentale vermogens gestimuleerd te houden.

Als je Duitse herder niet is opgevoed als werkhond, zal hij het goed doen als hij elke dag minstens 60 minuten aan lichaamsbeweging doet. U moet de oefentijd echter in kleinere sessies verdelen om te voorkomen dat uw hond te veel uitput. Bovendien moet zowel fysieke als mentale stimulatie regelmatig plaatsvinden om uw hond fit en gezond te houden.

Afbeelding
Afbeelding

Training

Vanwege hun extreme intelligentie kunnen Duitse herders uitgebreide trainingsprogramma's ondergaan. Ze kunnen zelfs verschillende commando's en woorden leren, wat hun trainbaarheid alleen maar ten goede komt. Dit is misschien de reden waarom ze vaak worden gebruikt bij de politie.

Dit ras kan, mits goed getraind, een levenslange metgezel zijn die zich goed gedraagt. Maar houd er rekening mee dat, wil de training effectief zijn, deze moet beginnen wanneer de hond zich nog in het puppystadium bevindt, omdat ze agressieve neigingen kunnen hebben. Het is dus cruciaal voor succes op de lange termijn om ze te socialiseren terwijl ze nog klein en gemakkelijk te hanteren zijn.

Gezondheid en zorg

Over het algemeen zijn Duitse herders een gezond ras, vooral als ze afkomstig zijn van een verantwoordelijke en gerenommeerde fokker. Sommigen van hen kunnen echter nog steeds verschillende medische problemen ervaren, die gelukkig te behandelen zijn. De meest voorkomende gezondheidsproblemen bij Duitse herders (en niet noodzakelijkerwijs bij Cane Corso's) zijn:

  • Degeneratieve myelopathie:Een progressieve neurale aandoening die gebaseerd is op auto-immuniteit
  • Perianale fistel: Treedt op wanneer de afvoerkanalen zijn geïnfecteerd
  • Cryptorchisme: Treedt op wanneer een of beide testikels niet indalen
  • Oogproblemen: Meestal pannus en retinale atrofie
  • Bloat
  • Diabetes
Afbeelding
Afbeelding

Verzorgingsvereisten

Als honden met een halflange vacht, moeten Duitse herders dagelijks worden geborsteld om ze schoon en huidschilfervrij te houden. Bespaar uw hond echter de dagelijkse wasbeurten, maar u kunt er elke 2-3 maanden een inplannen of wanneer u dit nodig acht.

Zoals bij de meeste verzorgingsroutines, moet je ook elke maand de nagel van je hond knippen om te voorkomen dat hij te groot wordt en de bewegingsvrijheid beperkt. Tijdens het verzorgen moet je ook hun oren en tanden controleren op tekenen van infectie.

Geschikt voor:

Duitse herders zijn een ideaal hondenras voor iedereen die op zoek is naar een loyale en beschermende gezinshond. Ze kunnen ook worden getraind om verschillende taken in huis uit te voeren.

Ze zijn ook geschikt voor mensen die op zoek zijn naar een allround hond met veel sterke punten die ze kunnen trainen voor wedstrijddoeleinden.

Omdat ze zware verharers zijn, zijn Duitse herders niet ideaal voor mensen die lijden aan allergische reacties.

Belangrijkste verschillen en overeenkomsten

  • Grootte:Over het algemeen zijn Cane Corso's grotere honden in vergelijking met Duitse herders. De Cane Corso heeft een gespierd, gedrongen en zwaar lichaam, terwijl de Duitse herders kleiner en slanker zijn.
  • Gezondheid: Canine-experts zijn van mening dat een Cane Corso iets gezonder is en een langere levensduur heeft in vergelijking met een Duitse herder. Terwijl de Duitse herder 7-10 jaar kan leven, kunnen Corso's 9-12 jaar oud worden. Beide rassen zijn vatbaar voor heup- en elleboogdysplasie, een abnormale groei van hun gewrichten.
  • Temperament: Beide rassen zijn briljant, zeer trainbaar en hebben vergelijkbare temperamenten. Natuurlijk, de Cane Corso is misschien agressiever en beschermender, maar de Duitse herder kan meer commando's leren waardoor ze gemakkelijker in het gareel kunnen blijven wanneer ze zich misdragen.

Welk ras past bij jou?

Duitse herders en Cane Corso kunnen veel mensen aanspreken omdat ze veel overeenkomsten hebben. Om er echter een te krijgen die geschikt is voor uw gezin, zijn er verschillende belangrijke factoren waarmee u rekening moet houden. Hoeveel personen wonen er in uw huishouden? Wat is het doel van uw hond? Hoe groot wil je een hond?

Als je een knusse, aanhankelijke hond wilt die je een veilig gevoel geeft, dan is de Cane Corso de beste keuze. Als je een hardwerkende hond wilt die je kan vergezellen bij je dagelijkse werk, wil je misschien voor de Duitse herder gaan.

Als je in een huis woont met kleinere huisdieren en kinderen, is de Duitse herder de beste keuze. Maar als u een eenzaam leven leidt of een stabiel en rustig huis heeft, zult u profiteren van het gezelschap van de Cane Corso.

Al met al lijken deze twee hondenrassen in veel opzichten op elkaar, dus de uiteindelijke keuze is aan jou. Houd er rekening mee dat beide honden met de juiste socialisatie en training kunnen gedijen en geweldige metgezellen voor uw gezin kunnen zijn.

Aanbevolen: