Vorige week was je kat hun normale, vrolijke zelfonderzoekende, speelse en opgetogen kattenkwaad. Tegenwoordig lijken ze teruggetrokken en aarzelen ze om door het huis te bewegen. Wat kan deze plotselinge verandering in je normaal pittige kat hebben veroorzaakt?
Septische artritis, hoewel ongebruikelijk, is een mogelijke oorzaak van plotselinge kreupelheid bij katten. Het volgende artikel bespreekt de details van deze aandoening om u te helpen navigeren wat een diagnose van septische artritis kan betekenen voor uw normaal speelse huisdier.
Wat is septische artritis?
Septische artritis is een zeldzame, inflammatoire gewrichtsaandoening die wordt veroorzaakt door een infectie met een micro-organisme, zoals een bacterie, virus of schimmel. Bij katachtigen veroorzaken deze infectieuze agentia meestal symptomen door directe infectie van het synovium, een belangrijk type gespecialiseerd weefsel dat zich in het gewrichtskapsel bevindt.
Septische artritis kan een enkel gewricht (monoartritis) of meerdere gewrichten (polyartritis) aantasten en kan een breed scala aan klinische symptomen vertonen, afhankelijk van het specifieke infectieuze agens en de duur van de infectie.
Wat zijn de oorzaken van septische artritis?
Septische artritis bij katten kan worden veroorzaakt door een grote verscheidenheid aan organismen, waaronder de volgende:
- Bacteriële organismen waaronder Escherichia coli, Streptococcus, Pasteurella en Mycoplasma
- Schimmelorganismen zoals Cryptococcus, Histoplasma, Coccidioides en Blastomyces
- Virale organismen waaronder calicivirus en coronavirus
- Rickettsiale organismen, zoals Ehrlichia en Anaplasma
Hoewel de bovengenoemde organismen allemaal betrokken zijn bij gevallen van katachtige septische artritis, wordt deze aandoening meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie. De meest voorkomende oorzaak van septische artritis bij katten is een bijtwond van een kat die een gewricht binnendringt. Specifieke gewrichten met het grootste risico op infectie tijdens een kattengevecht zijn de carpus, het spronggewricht en de interfalangeale gewrichten.
Septische artritis treft meestal een enkel gewricht bij katten; er kunnen echter meerdere gewrichten worden aangetast wanneer er een infectie is die wordt veroorzaakt door bacteriële verspreiding via de bloedbaan. Dit kan voorkomen in gevallen van navelstrenginfectie bij neonatale kittens of gevallen van infectie met Mycoplasma-bacteriesoorten. Katten met Mycoplasma polyartritis hebben vaak een onderdrukt immuunsysteem en kunnen onderliggende ziekten hebben, zoals Feline Immunodeficiency Virus (FIV), Feline Leukemie Virus (FeLV) of lymfoom.
Wat zijn de tekenen van septische artritis?
Tekenen van septische artritis bij katten kunnen variëren, vooral als er een onderliggende medische aandoening aanwezig is. De meeste gevallen van acute artritis zullen echter een combinatie van de volgende klinische symptomen omvatten:
- Hinken
- Lijkt "op eieren te lopen"
- Weigering om te lopen
- Pijn, zwelling of verminderde beweging van een aangetast gewricht
- Koorts
- Lethargie
- Verminderde eetlust
- Vervormd of abnormaal uiterlijk van een aangetast gewricht
Als een van de bovengenoemde symptomen thuis wordt waargenomen, is een snel bezoek aan de dierenarts nodig voor verdere evaluatie.
Hoe wordt septische artritis gediagnosticeerd?
Een gedetailleerde anamnese en een grondig lichamelijk onderzoek helpen uw dierenarts mogelijke oorzaken van de symptomen van uw kat verder te evalueren. Ze kunnen vragen stellen over de levensstijl van uw kat (bijvoorbeeld of ze toegang hebben tot buiten), en vragen of er recente gevechten of verwondingen thuis zijn waargenomen. Het onderzoek van uw dierenarts omvat waarschijnlijk een zorgvuldige palpatie van de poten van uw kat en observatie van hoe ze in de onderzoekskamer lopen.
Naast een onderzoek en anamnese kan uw dierenarts ook diagnostisch onderzoek aanbevelen voor verdere evaluatie. Een volledig bloedbeeld, bloedchemie en urineonderzoek kunnen worden overwogen en kunnen tekenen van ontsteking in het lichaam aantonen. Röntgenfoto's (röntgenfoto's) kunnen ook worden aanbevolen en kunnen tekenen van vocht- of botveranderingen in aangetaste gewrichten aantonen.
Als uw dierenarts een sterk vermoeden heeft van septische artritis, kan hij een diagnostische procedure aanbevelen die arthrocentesis wordt genoemd. Uw kat zal waarschijnlijk algemene anesthesie moeten ondergaan voor deze procedure, waarbij steriel vocht uit een aangetast gewricht wordt opgevangen. Vloeistofanalyse en kweken van gewrichtsvloeistof kunnen respectievelijk ontstekingscellen en bacteriegroei aan het licht brengen. Aanvullende tests, zoals bloed- en urinekweken, en testen op infectieziekten (zoals FIV en FeLV) kunnen ook worden aanbevolen.
Wat zijn de potentiële gevaren van septische artritis?
Afhankelijk van het specifieke infectieuze agens dat septische artritis veroorzaakt, kan schade aan kraakbeen en bot het gevolg zijn en bijdragen aan een verminderde gewrichtsfunctie en kreupelheid die aanhouden na de behandeling. Zoals bij elke ziekte, kunnen vroege herkenning, diagnose en behandeling helpen om de beste uitkomst te bieden voor aangetaste katten.
Naast kreupelheid zijn katten met septische artritis vaak systemisch ziek; wat betekent dat ze tekenen van ziekte vertonen die het hele lichaam aantasten. Tekenen van septische artritis, zoals verminderde eetlust of anorexia, kunnen katachtigen vatbaar maken voor het ontwikkelen van hepatische lipidose, een levensbedreigende aandoening die de lever aantast. Katten met tekenen van systemische ziekte secundair aan septische artritis kunnen ziekenhuisopname en ondersteunende zorg nodig hebben om ervoor te zorgen dat hun pijn voldoende onder controle wordt gehouden en dat aan hun voedingsbehoeften wordt voldaan.
Veelgestelde vragen (FAQ's)
Hoe wordt septische artritis behandeld?
De behandeling van septische artritis zal gericht zijn op het micro-organisme dat de infectie veroorzaakt. Aangezien de meeste gevallen van septische artritis bij katten worden veroorzaakt door een bacteriële infectie, is antibiotische medicatie waarschijnlijk een belangrijk onderdeel van de behandeling; verlengde kuren van minimaal 4-6 weken zijn vaak nodig.
Symptomatische en ondersteunende zorg, zoals pijnmedicatie, ziekenhuisopname voor intraveneuze vloeistoffen of hulp bij het voeden kan van geval tot geval nodig zijn. Kooirust wordt vaak aanbevolen om aangetast kraakbeen de tijd te geven om te genezen.
Chirurgische behandeling waarbij een geïnfecteerde gewrichtsholte wordt gespoeld en dood of ziek weefsel wordt verwijderd, kan nodig zijn in ernstige gevallen van septische artritis.
Is septische artritis hetzelfde als artrose?
Nee. Artrose - ook bekend als degeneratieve gewrichtsaandoening of DJD - is een veel voorkomende, degeneratieve, niet-inflammatoire gewrichtsaandoening die is waargenomen bij 60-90% van de geriatrische katten. Tekenen van artrose bij katten zijn meestal mild. Septische artritis daarentegen is een inflammatoire gewrichtsaandoening die bij katten relatief zelden voorkomt. Doorgaans zijn aangetaste katten duidelijk kreupel en worden systemische ziektesymptomen vaak opgemerkt.
Conclusie
Samengevat, hoewel zeldzaam, is septische artritis een ziekte die onze kattenvrienden aanzienlijk kan treffen. Als er tekenen van deze zorgwekkende aandoening worden opgemerkt, is een tijdige evaluatie door een dierenarts nodig om uw kat zo snel mogelijk op weg naar herstel te krijgen!
