Mensen herbergen maar liefst 98,8% van hetzelfde DNA dat chimpansees hebben.1We delen bijna allemaal dezelfde sets genen die muizen hebben.2We delen toevallig ook ongeveer 80% van hetzelfde DNA dat koeien lekker vinden.3Het is veilig om te zeggen dat wij mensen ons DNA delen met veel dieren die op deze planeet leven. Dus, hoeveel DNA delen we met onze geliefde katten? Dit is een grote vraag die een grondig antwoord verdient. Het korte antwoord is dat mensen en katten 90% van hun DNA delen. Hier is alles wat je moet weten over dit belangrijke onderwerp.
Katten delen verrassend veel DNA met mensen
Mensen en katten delen ongeveer 90% van hetzelfde DNA. Van katten wordt gedacht dat ze het dichtst bij mensen staan in termen van ander DNA dan chimpansees. Het is echter duidelijk dat we niet veel gemeen hebben met katten in termen van hoe we ons leven leiden. Zij zijn carnivoren terwijl wij alleseters zijn. Ze gebruiken geen badkamer of genieten van luxe zoals televisie zoals wij. Ze zijn veel primitiever. Hoe komt het dan dat we zoveel DNA met hen delen?
Ons gedeelde DNA is gewoon een marker van genetische opmaak en defecten. Het zorgt er niet voor dat we op dezelfde manier handelen of dezelfde levensstijl leiden, wat duidelijk zou moeten zijn door alleen de verschillen bij mensen te observeren. Wat het wel doet, is ons aanwijzingen geven over hoe we ons als wezens ontwikkelen en welke specifieke kenmerken van invloed kunnen zijn op hoe toekomstige wezens kunnen gedijen of lijden.
Hoe gedeeld DNA zowel mensen als katten ten goede kan komen
Door zoveel DNA met katten te delen, kunnen we meer leren over elke soort en hoe ze omgaan met zaken als stress, ziekte en zelfs bevalling. We kunnen inzicht krijgen in waarom katten problemen zoals diabetes kunnen ontwikkelen op basis van ons begrip van hoe mensen een dergelijke ziekte ontwikkelen.
Omgekeerd kunnen we mogelijk meer in het algemeen leren over hoe ziekten zich ontwikkelen door ons te concentreren op de ontwikkeling van de ziekte bij katten. Helaas worden er geen humane wetenschappelijke studies uitgevoerd die mensen en katten kunnen helpen van elkaar te leren op basis van hun DNA-overeenkomsten. Daarom wordt er niet veel geleerd over hoe die overeenkomsten ons leven en dat van onze harige familieleden kunnen beïnvloeden.
Het is belangrijk op te merken dat er nooit studies mogen worden gedaan die een mens of kat kunnen schaden (lichamelijk of mentaal) in naam van de wetenschap. Er zijn tal van manieren om beide soorten te bestuderen als het gaat om meer te weten te komen over ons gedeelde DNA en hoe dit ons leven beïnvloedt.
Tot slot
Katten en mensen kunnen een grote hoeveelheid DNA delen, maar we zijn heel verschillende soorten. Alleen omdat we zoveel DNA delen, wil nog niet zeggen dat we meer als katten zouden moeten leven of dat katten meer zouden moeten leven zoals wij. Ons lichaam en onze moleculen bestaan alleen uit veel van dezelfde soorten informatie.
