Honden hebben niet voor niets de bijnaam "Man's Best Friend" gekregen. De huishond is geëvolueerd als een roedeldier, inclusief hun menselijke metgezellen, dus het is normaal dat ze je volgen en bij je willen zijn.
Hoewel dit gedrag lief kan zijn, is het soms een indicatie van een probleem. Vaak "klittenbandhonden" genoemd, kan een hond die te aanhankelijk is, te wijten zijn aan een disfunctie. Hier zijn vijf redenen waarom uw hond zo aan u gehecht kan zijn.
Waarom is mijn hond zo aan mij gehecht?
1. Aangeleerd gedrag
Aanhankelijkheid bij honden wordt vaak versterkt door de manier waarop je met elkaar omgaat. Als uw hond bijvoorbeeld leert dat u volgen naar de keuken betekent dat hij een stukje eten of iets lekkers krijgt, leert u hem dat bij u blijven een beloning kan opleveren. Het hoeft niet eens elke keer te gebeuren, net genoeg om de moeite waard te zijn voor uw hond.
Terwijl puppy's zich ontwikkelen, kan door ze te veel aandacht te geven en ze aanhankelijk te laten zijn, snel verschuiven van gezond gezelschap naar verlatingsangst. Houd er rekening mee hoeveel u dit gedrag versterkt. Je wilt een zelfverzekerde hond, geen hond die bang is om zonder jou te zijn.
2. Ziekte
Honden die aan een ziekte lijden, kunnen aanhankelijker worden. Als u merkt dat uw hond plotseling aanhankelijk wordt, vooral in combinatie met andere symptomen, praat dan met uw dierenarts over het gedrag.
Oudere honden die een achteruitgang in gezichtsvermogen, gehoor of cognitieve vaardigheden ervaren, kunnen ook aanhankelijker worden. Je vertegenwoordigt veiligheid voor hen wanneer hun vertrouwde omgeving plotseling vreemd wordt.
3. Algemene angst
Honden met angst worden vaak aanhankelijk uit angst of stress. Als u andere tekenen van angst opmerkt bij uw hond, zoals dwangmatig likken, beven of destructief gedrag, kan dit de oorzaak zijn. Plotselinge veranderingen, zoals het toevoegen van nieuwe huisdieren aan het huis of het aanbrengen van wijzigingen in de routine, kunnen ook angst en stress veroorzaken.
Sommige honden zijn gevoeliger voor hun mensen, dus kunnen ze aanhankelijk reageren als je gestrest, angstig of overstuur lijkt.
4. Verlatingsangst
Verlatingsangst is een specifiek soort angst dat anders is dan aanhankelijk zijn. Het is een constante, buitensporige zorg die een hond heeft om alleen gelaten te worden of gescheiden te worden van zijn eigenaar. Als er niets aan wordt gedaan, kan verlatingsangst ertoe leiden dat honden in nood of destructief gedrag gaan vertonen, zoals ijsberen, janken, kauwen of ongepast vuil maken in huis.
Als een hond aanhankelijk is, kan hij je volgen of bij je willen zijn. Verlatingsangst veroorzaakt paniek om alleen gelaten te worden, wat verder gaat dan alleen maar naast je willen staan. Aanhankelijkheid kan echter overgaan in verlatingsangst en heeft vaak subtiele tekenen van angst of paniek die na verloop van tijd escaleren. Meestal moet dit worden behandeld met een combinatie van medicatie en gedragsveranderingen.
5. Ras
Sommige rassen zijn gewoon meer gehecht aan hun baasjes dan andere. Speelgoedhonden en kleine rassen - schoothondjes - hebben de neiging meer nodig te hebben dan andere. Rassen die door middel van training hebben geleerd afhankelijk te zijn van de eigenaar, kunnen ook meer aanhankelijkheid vertonen. Hoedende en werkende rassen kunnen aanhankelijk worden, hoewel velen bekend staan om hun onafhankelijkheid.
Hoe u uw hond kunt helpen onafhankelijkheid te ontwikkelen
Normale aanhankelijkheid bij een gezonde hond hoeft niet per se een reden tot bezorgdheid te zijn. Maar als je liever hebt dat je hond onafhankelijker is, kun je aan een aantal trainingsmethoden werken.
Houd er rekening mee dat verlatingsangst een andere situatie is en intensievere aanpassing vereist dan simpele aanhankelijkheid.
Hier is hoe:
- Verhoog de mentale en fysieke stimulatie om uw hond bezig te houden. Overleg met uw dierenarts welke oefening geschikt is voor de leeftijd en gezondheid van uw hond. Je kunt een stevige wandeling proberen, wat apporteerspelletjes in de tuin, puzzelspeelgoed, geurtraining en trucjes leren om je hond moe te maken en onafhankelijkheid te leren.
- Leer een "plaats" -commando. Als uw hond een bench of bed heeft, is dat perfect om 'plaats' te leren. Zo niet, kies dan een plekje in huis en richt het in met een bed of dekentje en speelgoed. Train vervolgens uw hond om naar dat gebied te gaan met "plaats" als richtsnoer en beloon uw hond dan. Wees consistent!
- Ontsensibiliseer uw hond voor uw normale routine. Honden leren goed met de juiste omstandigheden, dus ze zullen bepaald gedrag associëren met beloningen, of u verlaat het huis, zoals het ophalen van uw autosleutels. Denk na over deze triggers en oefen ze zonder de rest van de activiteit uit te voeren.
Als uw hond u bijvoorbeeld altijd volgt naar de keuken omdat dit meestal betekent dat u tafelresten of iets lekkers krijgt, ga dan naar de keuken en bied geen snoepje of eten aan. Begin in plaats daarvan met schoonmaken of organiseren. Als je je hond iets lekkers wilt geven, vervang dan de keuken door zijn plaats en bied het lekkers daar aan. Uiteindelijk zal uw hond beseffen dat uw dagelijkse routine "saai" is.
Hoewel het goed is voor je hond om onafhankelijk en zelfverzekerd te zijn, voorkom dat je de verbinding volledig verbreekt. Het is belangrijk voor jullie beiden om een band op te bouwen, dus terwijl je je hond leert om meer tijd alleen door te brengen, zorg er dan voor dat je dit in evenwicht houdt met hechtingsactiviteiten zoals wandelen of spelen.
Conclusie
Honden zijn partners en metgezellen. Sterker nog, daarom nemen veel mensen een hond. Het hebben van een mentaal gezonde pup betekent het vinden van een goede balans tussen onafhankelijkheid en hechtingstijd om uw hond meer zelfvertrouwen te geven zonder uw relatie in gevaar te brengen.
