Baardagamen zijn technisch gezien niet "zwanger". Ze dragen hun baby's niet in hun lichaam zoals zoogdieren dat doen, aangezien het hagedissen zijn. Daarom doen ze wat elke andere hagedissoort doet: eieren leggen. De eieren broeden buiten hun lichaam uit.
Echter,er is een korte periode van 3 tot 4 weken na het paren voordat het vrouwtje haar eieren legt. Het vrouwtje legt veel eieren tegelijk, soms wel 30. Dit hangt af van de grootte en leeftijd van het vrouwtje.
De eieren worden bebroed door hun omgeving; het vrouwtje zit er niet op zoals vogels. Daarom hangt de rijpingssnelheid af van de temperatuur en vochtigheid van de omgeving. Hoe warmer het is, hoe sneller de baby's zich in hun eieren ontwikkelen. Het duurt meestal tussen de 50 en 80 dagen voordat de eieren uitkomen, met een gemiddelde duur van ongeveer 60 dagen.
Baardagame voortplanting: de basis
Baardagamen leggen hun eieren in de lente- of zomermaanden nadat ze in de winter zijn blootgesteld aan koudere temperaturen. In het wild ervaren Baardagamen veel seizoensgebonden temperatuurschommelingen, dus opwarmende temperaturen na een koude periode duiden op de lente. In gevangenschap moet dit proces kunstmatig worden aangemoedigd. Daarom kan fokken op elk moment worden aangemoedigd, zolang de temperaturen correct worden gecontroleerd.
Na het paren legt het vrouwtje 3-4 weken later eieren. Het vrouwtje zal proberen in hun verblijf te graven. Meestal wordt haar materiaal verstrekt om in te graven, hoewel dit niet noodzakelijkerwijs vereist is. In het wild graven vrouwtjes in het zand of de aarde.
Het voorziene nestgebied moet groot genoeg zijn voor de eieren en vochtig genoeg om hun goede ontwikkeling te stimuleren. Het kan ongeveer 50 tot 80 dagen duren voordat de eieren uitkomen. In gevangenschap worden de eieren vaak in een apart verblijf geplaatst om ongelukken te voorkomen. De temperatuur wordt vaak hoog gehouden om een snellere ontwikkeling te stimuleren.
Baardagaam paren is gecompliceerd en gevaarlijk. Baardagamen moeten eerst een periode van winterslaap doormaken die wordt veroorzaakt door koudere temperaturen. Brumation kan potentieel dodelijk zijn voor alle draken, zelfs voor draken in gevangenschap.
Daarna kan het proces van paren en eieren leggen gevaarlijk zijn voor het vrouwtje. Eieren kunnen "vast komen te zitten" in het lichaam van het vrouwtje, wat allerlei verschillende problemen en mogelijk de dood kan veroorzaken.
Het fokken van baardagamen is geen gemakkelijke klus en mag alleen worden gedaan door een professional met veel ervaring.
Zwangere baardagamen
Een "zwangere" baardagaam wordt correcter een "zwangere" baardagaam genoemd. Een vrouwtje dat zwanger wordt, draagt eieren in haar lichaam. Deze eieren beginnen zich te ontwikkelen na het paren en zullen zich ongeveer 3-4 weken blijven ontwikkelen.
Bij het dragen van eieren vertonen vrouwelijke baardagamen een reeks veranderingen, zowel fysiek als gedragsmatig. Deze veranderingen kunnen van draak tot draak verschillen, en niet al deze tekens zullen altijd duidelijk zijn.
Hier zijn enkele van de meest voorkomende tekenen dat een vrouwelijke baardagaam zwanger is:
- Meer eetlust: Zoals zo ongeveer elk drachtig dier, zullen drachtige baardagamen meer eten omdat ze extra energie besteden aan de ontwikkeling van hun eieren. Juist in deze periode hebben ze extra calcium nodig, dat vaak via een supplement wordt gegeven.
- Restlessness: Zwangere vrouwtjes vertonen vaak meer rusteloos gedrag als ze een plek proberen te vinden om hun eieren te leggen. Ze kunnen meer tijd besteden aan het graven in hun verblijf of proberen meer dan normaal te ontsnappen. Je zou je kunnen voorstellen dat dit gedrag alleen zou optreden als het vrouwtje op het punt staat eieren te leggen, maar drachtige vrouwtjes kunnen op elk moment rusteloos worden.
- Gezwollen buik: Zwangere vrouwtjes kunnen gezwollen en opgezwollen buiken hebben, omdat hun eieren nogal wat ruimte innemen. Hierdoor kunnen ze het moeilijker hebben om te bewegen of te klimmen. Hun maag zit gewoon in de weg.
- Andere veranderingen: Vrouwtjes kunnen allerlei verschillende veranderingen vertonen als ze zwanger zijn - en deze zijn niet allemaal gebruikelijk van Dragon tot Dragon. Sommige vrouwtjes kunnen vriendelijker worden. Anderen kunnen agressiever worden. Velen worden verlegener en kunnen meer tijd verstoppen.
Als je vrouwtje drachtig is, moet je zorgen voor een geschikt broedgebied voor haar om eieren te leggen. Je kunt zand of aarde gebruiken die vochtig genoeg is om zijn vorm te behouden, maar niet zo nat dat het drassig wordt. Zorg ervoor dat de temperatuur en vochtigheid van de kooi in de juiste zone zijn.
Parthenogenese
De meeste vrouwtjes baardagamen leggen pas eieren na paring met een mannetje. Dit is echter niet altijd het geval. Vrouwelijke baardagamen kunnen zich ook ongeslachtelijk voortplanten zonder een mannetje door een proces dat bekend staat als parthenogenese.
Tijdens dit proces zullen de onbevruchte eieren van een vrouw zich beginnen te ontwikkelen tot embryo's, ook al zijn ze technisch gezien niet bevrucht. De nakomelingen zullen exacte kopieën zijn van de moeder en ze kunnen zich onder de juiste omstandigheden ontwikkelen tot gezonde, onafhankelijke hagedissen.
Op deze manier kan een vrouwtje dat alleen in haar verblijf wordt gehouden plotseling zwanger worden en eieren leggen die uitkomen.
Het is belangrijk op te merken dat parthenogenese relatief zeldzaam is bij baardagamen en geen betrouwbare reproductiemethode is voor fokkers. Bovendien kunnen parthenogenetische nakomelingen vatbaarder zijn voor bepaalde genetische afwijkingen, omdat ze de genetische diversiteit van een mannelijke ouder missen.
Vrouwelijke draken kunnen zich absoluut voortplanten zonder een mannelijke partner. Dit wordt echter niet aangemoedigd of actief nagestreefd.
Leggen baardagamen onbevruchte eieren?
Baardagamen kunnen onbevruchte eieren leggen als ze tijdens een vermeende paartijd niet met een mannetje hebben gepaard. Vrouwtjes beginnen eieren te ontwikkelen voordat ze paren. Als het vrouwtje nooit paart, zit ze opgescheept met onbevruchte eieren. Deze kunnen niet in haar lichaam blijven, dus legt ze ze, ook al komen ze nooit uit.
Gewoonlijk kunnen vrouwtjes gedurende een paarseizoen meerdere klauwen onbevruchte eieren leggen. Dit komt het meest voor bij jongere vrouwtjes en in omstandigheden die gunstig zijn voor de eierproductie.
Dat gezegd hebbende, het leggen van veel sets eieren kan het lichaam van een vrouw uitputten en leiden tot calciumtekort. Daarom is het belangrijk om het vrouwtje tijdens deze periode extra zorg en calcium te geven. Anders kan ze botproblemen krijgen. Vergeet ook niet voor een geschikte nestperiode te zorgen. Hoewel je misschien weet dat deze eieren niet bevrucht zijn, doet het vrouwtje dat niet. Daarom zal ze proberen ze op de perfecte plek te leggen.
Het leggen van veel eieren kan ook een teken zijn van een onderliggende gezondheidstoestand of stress. Onjuiste behuizingsopstellingen kunnen tot stress leiden en kunnen ertoe leiden dat het vrouwtje haar klauwen uitspreidt. Praat altijd met uw dierenarts als u vragen heeft over het leggedrag van uw Baardagame.
Laatste gedachten
Baardagamen ervaren geen traditionele zwangerschap zoals zoogdieren, omdat het reptielen zijn en geen zoogdieren. In plaats daarvan leggen ze eieren, zoals typisch is voor alle hagedissoorten. De vrouwelijke baardagame ondergaat een periode van 3-4 weken na het paren voordat ze haar eieren legt. Tijdens deze periode wordt ze 'zwanger' genoemd, wat eigenlijk de reptielenterm is voor 'zwanger'.
Het aantal eieren dat tegelijk wordt gelegd kan variëren van één tot dertig, afhankelijk van de grootte en leeftijd van het vrouwtje. De eieren worden niet in het lichaam van het vrouwtje uitgebroed; ze worden eerder buiten gelegd en ontwikkelen zich in de omgeving. Het vrouwtje zit niet op de eieren, zoals bij vogels.
De temperatuur en vochtigheid van de omgeving spelen een cruciale rol in de rijpingssnelheid van de eieren. Warmere temperaturen resulteren over het algemeen in een snellere ontwikkeling van de baby's in hun eieren. Het duurt meestal ongeveer 2 maanden voordat de eieren uitkomen, hoewel bepaalde omgevingsfactoren de uitkomstdatum kunnen vervroegen of uitstellen.
