Voordat het Bonsmara-fokprogramma in 1937 begon, worstelden runderrassen in Zuid-Afrika met door teken overgedragen ziekten en moeilijke klimaatomstandigheden. De Bonsmara werd ontwikkeld om een nieuwe soort te creëren die de barre omstandigheden in Zuid-Afrika aankon, en het vee kwam in de jaren vijftig beschikbaar voor Zuid-Afrikaanse boeren. Het succes van de Bonsmara hielp Zuid-Afrika en andere regio's op het continent om hoge productieniveaus te behouden en droeg bij aan het algehele succes van de rundvleesindustrie in Afrika.
Snelle feiten over Bonsmara
| Rasnaam: | Bonsmara |
| Plaats van herkomst: | Zuid-Afrika |
| Gebruik: | Rundvleesproductie, kruisingen, fokkerij |
| Stier (mannelijk) Maat: | Tot 1.763 pond |
| Koe (Vrouw) Maat: | 1, 102–1, 212 pond |
| Kleur: | Rood of bruin |
| Levensduur: | 15–20 jaar |
| Klimaattolerantie: | Hete, vochtige omstandigheden |
| Zorgniveau: | Gemiddeld |
| Productie: | Hoge rundvleesproductie; koeien zijn nog steeds productief als ze 10 jaar oud zijn |
| Kruising: | Bonsmara-runderen zijn de beste keuze voor kruisingsprogramma's in Zuid-Afrika |
Bonsmara Origins
Professor Jan Bosma begon te experimenteren met verschillende Afrikaner en Britse runderrassen in het Mara Research Station in 1937. De meest succesvolle raskruisingen, die het Bonsmara-ras werden, waren 3/16 Shorthorn, 3/16 Hereford en 5 /8 Afrikaans. De Bonsmara werd officieel erkend in 1964 en geregistreerd in 1972. Hij werd geëxporteerd naar Botswana en werd uiteindelijk een gevestigd ras in Namibië, Zambia, Angola, Mozambique, Rwanda, Argentinië, Australië, Brazilië en de Verenigde Staten. De studies van het Mara Research Station toonden aan dat de Bonsmara beter presteerde dan Britse en inheemse rassen met twee doelen in het barre klimaat van Zuid-Afrika.
Bonsmara-kenmerken
De Bonsmara vertegenwoordigt de beste eigenschappen van de Britse en Afrikaner rassen. Professor Bosma gebruikte een methodische benadering in combinatie met fotografie op schaal om meerdere kenmerken van elke soort in zijn experimenten te documenteren. Als gevolg hiervan is de Bonsmara het enige vee met een geïllustreerde genealogie die de voortgang van het dier documenteert vanaf de eerste kruisingen tot aan de erkenning als een gevestigd ras.
Bonsmara is over de hele wereld populair vanwege hun vriendelijke karakter. Ze gaan goed om met mensen en de koeien zijn uitzonderlijke moeders. Moeders geven hun jongen melk met een hoog botervetgeh alte om hen te helpen snel te groeien in ruige graslanden en subtropische landschappen.
Kalveren worden sneller volwassen dan Afrikaanse rassen en zijn klaar om te broeden als ze 12–18 maanden oud zijn. Een cruciaal voordeel van het ras, in vergelijking met ander vee, is het succes bij de geboorte. Bonsmara's hebben minder geboorteproblemen en de koeien hebben een laag sterftecijfer.
De Bonsmara Cattle Breeders' Society houdt toezicht op alle fokprogramma's in Zuid-Afrika en maakt gebruik van wetenschappelijke selectieprocedures, het Bonsmara-systeem genaamd, om fokkers te helpen een hoog productieniveau te handhaven. De vereniging heeft de normen voor het ras vastgesteld, waaronder:
- De tussenkalftijd mag niet langer zijn dan 790 dagen.
- Vaarzen moeten bevallen voordat ze 39 maanden oud zijn
- Koeien kunnen niet meer dan twee kalveren spenen met een index lager dan 90
- Koeien moeten ten minste twee van de drie opeenvolgende kalveren grootbrengen.
Deze strikte foknormen hebben ertoe bijgedragen dat de Bonsmara een van de meest vertrouwde en succesvolle rassen is geworden voor vleesproductie, kruisingen en dekreuen.
Toepassingen
Bonsmara-runderen worden voornamelijk gebruikt voor de productie van rundvlees en ze kunnen worden aangepast aan weidegronden en weilanden. Of het nu afkomstig is van weidegrond of voer, Bonsmara-rundvlees heeft een uitstekende marmering, een hoog dressingpercentage en een consistente vetverdeling. In tegenstelling tot British Cattle is Bonsmara niet vatbaar voor door teken overgedragen ziekten, en deze ziekteresistentie heeft de Bosnmara tot een eerste keus gemaakt voor kruisingsprogramma's. Omdat het is gemaakt met drie runderrassen, is de Bonsmara een populaire keuze voor het verbeteren van de productie en winterhardheid van andere soorten die in Zuid-Afrika worden gebruikt.
Uiterlijk en variëteiten
Met een rode of bruine vacht, brede kop, convex profiel en gladde, olieachtige vacht is de Bonsmara perfect aangepast aan het verzengende klimaat van Zuid-Afrika. Hoewel het vee hoorns heeft, worden ze verwijderd om te voldoen aan de rasstandaard. Toen Bosma op het Mara Research Station met verschillende rassen experimenteerde, ontdekte hij dat de bredere koppen van Afrikanerrunderen ervoor zorgden dat ze efficiënter konden afkoelen dan dieren met smallere koppen. De enorme kop en brede neusgaten van de Bonsmara zijn voordelen in warme klimaten, en ze helpen het ras de ademhaling onder controle te houden en voorkomen dat de hersenen oververhit raken op brandende dagen.
Bonsmara zijn runderen met drie samengestelde dieren, wat betekent dat ze zijn ontwikkeld met drie rassen: de Afrikaner, Hereford en Shorthorn. Het gebruik van drie samengestelde rassen in kruisingsprogramma's is een effectieve methode om de gezondheid en kenmerken van ander vee te verbeteren. Afrikaanse veehouders gebruiken de Bonsmara om deze rassen te verbeteren:
- Rode peiling
- Sussex
- Shorthorn
- Afrikaner
- Holstein
- Hereford
- Duitsland Rood
- Braunvieh
- Senepol
- Tuli
Bevolking, Verspreiding & Habitat
In Zuid-Afrika wordt met de Bonsmara meer rundvlees geproduceerd dan met enig ander ras, en het maakt 50% tot 60% uit van de totale rundvleesproductie in het land. Zuid-Afrika had in 2019 130.000 geregistreerde Bonsmara-runderen en de wereldbevolking is meer dan 4 miljoen. Er is nog steeds veel vraag naar het ras op het Afrikaanse continent, maar het is ook populair geworden in Chili, Argentinië, Brazilië en Colombia. Onlangs is de Bonsmara geïntroduceerd in Australië en Noord-Amerika.
Zijn Bonsmara geschikt voor kleinschalige landbouw?
Bonsmara zijn winterharde runderen die barre omstandigheden kunnen verdragen en ziekteverwekkende teken kunnen weerstaan, maar ze zijn niet geschikt voor kleinschalige landbouw. De Bonsmara Cattle Breeders'-vereniging beveelt aan dat boeren niet minder dan 20 runderen mogen fokken, omdat kleinere kuddes minder genetische verbeteringen in het ras mogelijk maken. De Bonsmara is echter een uitstekende keuze voor eigenaren van grote boerderijen met veel grasland.
