Een aantal schimmelinfecties kan onze honden metgezellen treffen. Sommige van deze schimmelinfecties zijn oppervlakkige of "lokale" ziekten, zoals ringworm en gistdermatitis, die problematisch maar niet levensbedreigend zijn. Andere schimmelinfecties, zoals aspergillose en cryptokokkose, kunnen meerdere inwendige organen aantasten en zijn veel ernstiger.
Dit artikel gaat in op veelvoorkomende schimmelinfecties bij honden: wat ze zijn en waar je op moet letten, hoe ze ontstaan en hoe ze kunnen worden behandeld.
Wat zijn schimmelinfecties bij honden?
Schimmels zijn parasitaire micro-organismen die sporen produceren. Terwijl veel mensen aan paddenstoelen denken als ze aan schimmels denken, zijn de schimmels die ziekten bij honden veroorzaken over het algemeen kleine "micro-organismen" die een microscoop nodig hebben om gezien te worden. Schimmels zijn overvloedig aanwezig in het milieu (vooral in de bodem), maar slechts enkele kunnen ziekten veroorzaken. Dit artikel gaat in op vier veelvoorkomende oorzaken van schimmelinfecties bij honden. Het helpt om schimmelinfecties te categoriseren als 'gelokaliseerd', wat betekent dat de schimmels beperkt zijn tot de huid of uiterlijke kenmerken, en 'systemisch', wat betekent dat er grote lichaamssystemen bij betrokken zijn:
Gelokaliseerde schimmelinfecties:
1. Dermatofytose (ringworm). Ringworm is een uiterst besmettelijke ziekteverwekkende schimmel die overal ter wereld voorkomt. Het wordt verspreid door direct contact tussen honden, maar het kan ook "overspringen" op soorten van mensen of katten. Ringworm veroorzaakt huidziekte en haaruitval die over het algemeen mild en behandelbaar is.
2. Schimmeldermatitis. Dit wordt ook wel "gistdermatitis" of, in dierenartskringen, "Malassezia dermatitis" genoemd. Gisten zijn een soort schimmel en bij honden is Malassezia pachydermatis de gist die normaal verantwoordelijk is voor deze ziekte. Hoewel het normaal is dat honden deze gist op hun huid hebben, zijn sommige honden gevoelig voor een overmatige groei van de gist, wat resulteert in een ontsteking van de huid.
Systemische schimmelinfecties:
1. Aspergillose. Dit is een verscheidenheid aan schimmels die in bodems over de hele wereld worden aangetroffen. Het infecteert gewoonlijk de neusgangen van honden, en dit wordt "Nasale Aspergillose" genoemd. Hoewel het over het algemeen beperkt is tot de neus en de sinussen, kan het de botten van de neusholte beschadigen. Minder vaak veroorzaakt deze schimmel een meer algemene en levensbedreigende ziekte, "verspreide aspergillose" genaamd, waarbij de schimmel in de bloedbaan terechtkomt. Dit komt vaak voor bij Duitse herdershonden.
2. Hoewel dit vaker voorkomt bij katten, kunnen honden ook besmet raken met deCryptococcus-schimmel Het kan longinfecties veroorzaken bij inademing, maar het kan ook de ogen, de huid en het zenuwstelsel bereiken. Cryptokokkose komt vaker voor in gebieden waar vogels zoals duiven in grote aantallen samenkomen.
Wat zijn de tekenen van schimmelinfecties bij honden?
De tekenen van schimmelinfecties bij honden zijn afhankelijk van welke schimmel erbij betrokken is en of de ziekte gelokaliseerd of systemisch is.
- Ringworm: Ringworm is over het algemeen geen jeukende aandoening bij honden. Het veroorzaakt plekken met haaruitval, ronde huidlaesies, schilferende huid en broze nagels.
- Schimmeldermatitis: Dit is over het algemeen beperkt tot de huid, oren en poten. Rode/ontstoken huid, jeukende huid, schurftige laesies, naar gist ruikende huid en oorontstekingen zijn allemaal veelvoorkomende symptomen.
- Aspergillose: Aspergillose in de neus- Dit veroorzaakt lethargie, bloederige of snotterige loopneus, niezen, pijn rond de neus en verlies van pigment rond de neus.
- Disseminated Aspergillosis- Lethargie, mank lopen, verlies van eetlust, zwakte, braken en gezwollen lymfeklieren.
- Cryptococcose: Lethargie, hoesten, moeizame ademhaling, oogproblemen en epileptische aanvallen zijn allemaal mogelijke symptomen.
Wat zijn de oorzaken van schimmelinfecties bij honden?
Schimmels zijn overal in de omgeving. Er zijn drie belangrijke manieren waarop honden besmet raken met een schimmel.
Ten eerste kan de schimmel worden ingeademd of in de omgeving worden opgepikt, zoals in het geval van Aspergillus en Cryptococcus. Dit wordt over het algemeen als een "ongeluk" beschouwd en kan voorkomen bij verder gezonde honden.
Ten tweede kunnen schimmelinfecties van de ene hond op de andere worden overgedragen. Dit is wat er gebeurt met besmettelijke schimmelinfecties zoals ringworm. Andere honden die besmet zijn met ringworm zijn "immuungecompromitteerd", wat betekent dat ze een verzwakt immuunsysteem hebben. Dit komt voor bij zieke honden en jonge puppy's.
Ten slotte kunnen schimmelinfecties worden veroorzaakt door een overmatige groei van schimmels die van nature in kleine aantallen op de huid voorkomen; dit is het geval met gistdermatitis. De meeste honden hebben een paar Malassezia-gist op hun huid en veroorzaken helemaal geen problemen; maar sommige honden met allergieën ontwikkelen een ongezonde, ontstoken huid, waardoor de gistpopulatie kan bloeien en dermatitis kan veroorzaken.
Hoe zorg ik voor een hond met een schimmelinfectie?
Dit moet altijd beginnen met een consult bij een dierenarts, zodat een diagnose kan worden gesteld en behandelingsopties kunnen worden besproken. De behandeling van honden met schimmelinfecties varieert op basis van welke schimmel aanwezig is en hoe ernstig de tekenen zijn. Over het algemeen worden gelokaliseerde schimmelinfecties behandeld met actuele crèmes en shampoos, en soms tabletten. Honden die besmet zijn met ringworm moeten uit de buurt van andere honden worden gehouden om de kans op verspreiding van de schimmel te minimaliseren.
Systemische schimmelinfecties vereisen een agressievere behandeling, vaak met ziekenhuisopname en zeer lange kuren met antischimmeltabletten. Sommige honden met nasale aspergillose hebben baat bij een chirurgische ingreep onder verdoving.
Veelgestelde vragen
Wat is de prognose voor honden met schimmelinfecties?
Dit hangt af van de specifieke schimmelinfectie. Lokale schimmelinfecties zijn over het algemeen goed te behandelen, met een zeer goede prognose voor volledig herstel, maar systemische schimmelinfecties kunnen veel moeilijker te behandelen zijn.
Hoe worden schimmelinfecties bij honden gediagnosticeerd
De meeste plaatselijke schimmelinfecties, die beperkt blijven tot de huid, kunnen worden gediagnosticeerd met vrij eenvoudige en niet-invasieve tests. Dit kan het nemen van huidmonsters zijn voor analyse onder de microscoop, evenals schimmelculturen en biopsie. Systemische schimmelinfecties kunnen ook schimmelculturen en biopsie vereisen; geavanceerde beeldvorming zoals een MRI- of CT-scan kan echter nodig zijn om een diagnose te stellen.
Conclusie
Schimmelinfecties bij honden kunnen een breed scala aan symptomen veroorzaken. Hoewel systemische schimmelinfecties heel moeilijk te voorkomen en te behandelen zijn, kunnen lokale schimmelinfecties over het algemeen worden behandeld met een goede huidhygiëne, isolatie van andere honden en vrij eenvoudige thuisbehandelingen.
De bovenstaande lijst is niet uitputtend, maar richt zich eerder op de meest voorkomende schimmelinfecties bij honden. Als u zich zorgen maakt over uw hond, of als u een van de hierboven beschreven symptomen heeft opgemerkt, aarzel dan niet om contact op te nemen met uw dierenarts.
