Een mycose is wanneer een schimmelinfectie ziekte veroorzaakt bij een dier. En de waarheid is dat er een grote wijde wereld is van mogelijke schimmelinfecties die uw kat kunnen treffen! Hoewel er talloze soorten schimmels zijn, zoals schimmels en gisten, zijn er ook veel geïndividualiseerde soorten van deze soorten die een bedreiging voor de gezondheid van uw kat kunnen vormen.
Hoewel mycose een overweldigend complex onderwerp kan zijn, houden we het in dit artikel simpel door ons te concentreren op meer algemene oorzaken, tekenen en behandelingen voor vaak voorkomende schimmelinfecties bij onze kattenvrienden.
Wat is een schimmelinfectie?
Schimmels komen voor in een divers koninkrijk van verwante soorten, waaronder schimmels en gisten. Ze produceren sporen (een enkele cel die zich kan voortplanten) en kunnen parasitair zijn in die zin dat ze soms schadelijk zijn voor de gezondheid van hun gastheer. Als een kat toch geïnfecteerd raakt, zal de schimmel zich vestigen in een gebied (of zich verspreiden naar meerdere gebieden) en tekenen van een infectie veroorzaken. Dit kan systemisch zijn (meer van het hele wezen beïnvloeden in plaats van een enkel deel) of gelokaliseerd zijn in een specifiek gebied (zoals de huid bijvoorbeeld).
Pathogene schimmelinfecties zijn schimmelsoorten die zelfs bij een gezonde kat een infectie kunnen veroorzaken. Omgekeerd treedt een opportunistische schimmelinfectie op wanneer de kat anderszins ziek, zwak of verzwakt is, wat er vervolgens toe leidt dat het lichaam vatbaarder is dan normaal voor een schimmel waaraan het wordt blootgesteld.
Hoewel het concept van schimmelinfecties erg breed is, heeft elke schimmelsoort zijn eigen kenmerken, waaronder waar hij het meest voorkomt, de tekenen die hij kan veroorzaken, welke locaties in het lichaam doorgaans worden aangetast, hoe het het beste kan zijn gediagnosticeerd en de meest effectieve vorm van behandeling. Sommige soorten schimmelinfecties die bij katten kunnen voorkomen, zijn:
- Aspergillose
- Blastomycose
- Candidiasis
- Coccidioidomycose
- Cryptococcosis
- Histoplasmose
- Mycetomas
- Penicilliose
- Phaeohyphomycose
- Rhinosporidiose
- Sporotrichose
Wat zijn de tekenen van een schimmelinfectie?
Tekenen van een schimmelinfectie bij katten zijn afhankelijk van verschillende factoren, zoals de locatie en de ernst van de infectie, evenals de aanwezige schimmelsoort. Een gewone ringworm-schimmelinfectie van de huid zal bijvoorbeeld verschillen in symptomen in vergelijking met een schimmel-longinfectie of een schimmel-blaasontsteking, etc.
Enkele tekenen van een schimmelinfectie van de huid kunnen haaruitval, jeuk, ulceratie en schilferende of rode huid zijn. Schimmelinfecties die op of in het bot zitten, kunnen mank lopen tot gevolg hebben. Als de neusholte is aangetast, kunnen niezen, langdurige loopneus en zwelling in het gebied optreden, terwijl een schimmelinfectie verderop in de luchtwegen aanvullende symptomen van de bovenste luchtwegen kan veroorzaken, zoals hoesten of moeite met ademhalen.
Als de schimmelinfectie verband houdt met het oog, kan er sprake zijn van zwelling en ontsteking van het oog, verwijde pupillen of zelfs blindheid. Neurologische problemen die kunnen optreden door een schimmelinfectie die het zenuwstelsel aantast, kunnen epileptische aanvallen, ronddraaiende bewegingen of veranderingen in temperament zijn. Systemische symptomen die het hele lichaam aantasten, zijn koorts, vergrote lymfeklieren, verminderde eetlust, lethargie en gewichtsverlies in de loop van de tijd.
Wat zijn de oorzaken van een schimmelinfectie?
De oorzaken van een schimmelinfectie kunnen veelzijdig zijn. Sommige soorten schimmels bevinden zich bijna overal in de omgeving, terwijl andere alleen op specifieke geografische locaties voorkomen. Over het algemeen worden schimmelsporen als reservoir in de omgeving aangetroffen, meestal in de bodem. Ze verspreiden zich door kleine sporen te produceren die daar kunnen blijven of reizen. Ze kunnen naar een nieuw deel van de omgeving verhuizen via een geïnfecteerd gastdier of via een fomite (een besmet object dat de schimmels/sporen bevat, zoals meubels, beddengoed, borstels, enz.). het gebruik van antibiotica of immunosuppressiva kan de kans op een schimmelinfectie vergroten.
De sporen van schimmels kunnen worden ingeademd, ingeslikt of via een wond in direct contact komen met de bloedbaan. Vervolgens zetten ze een winkel op waar ze een parasitair organisme kunnen worden en zich zelfs kunnen verspreiden naar andere delen van het lichaam.
Hoe verzorg ik een kat met een schimmelinfectie?
Als uw kat een schimmelinfectie heeft, zal er waarschijnlijk veterinaire zorg nodig zijn om uw huisdier te helpen de infectie op te lossen.
Schimmeltoxicose bij katten
Een schimmeltoxicose wordt vaker mycotoxicose genoemd en dit concept verschilt van een mycose. Zoals eerder besproken, treedt een mycose op wanneer een schimmel het lichaam infecteert en negatieve signalen veroorzaakt bij de gastheer. Mycotoxicose daarentegen treedt op wanneer een schimmel een giftige chemische stof produceert, een mycotoxine genaamd, die vervolgens negatieve signalen in organismen veroorzaakt. Kortom, in dit geval is het niet de schimmel zelf die de infectie veroorzaakt, maar het bijproduct van de schimmel dat het probleem veroorzaakt.
Dit ziekteproces is niet besmettelijk en treft meestal dieren, inclusief katten, door zich in besmet voedsel te bevinden dat vervolgens wordt opgegeten. Er zijn meer dan 250 mycotoxinen ontdekt en talloze verschillende soorten mycotoxicose kunnen vervolgens leiden tot ziekte bij dieren. Het komt vaker voor dat grote dieren besmet zijn, maar het kan en is ook voorgekomen bij katten. Een voorbeeld van een schimmelsoort die mycotoxinen produceert, is Fusarium, dat meestal maïs en/of tarwe aantast. Deze schimmelsoort produceert specifiek de verschillende mycotoxinen fumonisinen, trichothecenen en zearalenon. Deze mycotoxinen zijn eerder in meetbare hoeveelheden in kattenvoer geïdentificeerd en gedetecteerd, hoewel er veel meer onderzoek nodig is om de significantie of hoeveelheden te bepalen die een groot gezondheidsrisico kunnen vormen.
Dieren die getroffen zijn door mycotoxicose kunnen braken of diarree hebben, willen misschien niet eten of kunnen afvallen. Mycotoxinen zijn moeilijk te diagnosticeren en vereisen vaak verschillende vormen en fasen van testen voor dierenartsen om te bepalen of ze aanwezig zijn. Door het aangetaste voedsel of de bron te verwijderen, wordt elke verdere blootstelling of besmetting verwijderd. Als er secundaire tekenen zijn van de mycotoxicose, zoals uitdroging of gewichtsverlies, moeten deze ook door de dierenarts van uw kat worden behandeld.
Veelgestelde vragen (FAQ)
Hoe wordt een schimmelinfectie gediagnosticeerd?
Een dierenarts zal een volledige anamnese en lichamelijk onderzoek gebruiken om te beginnen. Deze dingen gecombineerd zullen hen helpen de volgende stappen te bepalen en te identificeren welke specifieke tests gerechtvaardigd kunnen zijn. Tests die een monster van het aangetaste gebied opleveren dat onder de microscoop of een schimmelcultuur kan worden waargenomen, kunnen nuttig zijn. Een biopsie of een groter monster van het gebied dat is verzameld en naar een specialist is gestuurd om te onderzoeken, kan ook nodig zijn. Specifiek laboratoriumwerk dat kan controleren op een schimmelorganisme in het bloed, de urine of op antilichamen kan helpen bij het identificeren van schimmelinfecties.
Een FIV- en FeLV-test kan een dierenarts helpen te herkennen of er een afzonderlijke aanhoudende infectie is waardoor opportunistische parasieten zoals schimmels waarschijnlijker zijn. In respiratoire gevallen kunnen röntgenfoto's om de longen te onderzoeken worden aanbevolen. Soms moet zelfs nog meer gespecialiseerde zorg of tests, zoals een CT of MRI, worden onderzocht.
Hoe wordt een schimmelinfectie behandeld?
Het specifieke type schimmelinfectie en de locatie van de infectie in het lichaam van de kat zullen bepalen welke behandeling moet worden gevolgd. Het is belangrijk op te merken dat de behandeling van een schimmelinfectie lang kan duren, vaak vele weken tot maanden. Bovendien kunnen deze infecties, zelfs als ze worden behandeld, opnieuw optreden omdat herinfectie vaak voorkomt. Dit kan mogelijk te wijten zijn aan aanhoudende milieuverontreiniging, het in de buurt zijn van andere getroffen dieren, enz. Enkele veel voorkomende vormen van antischimmelbehandeling zijn onder meer medicinale doekjes, zalven of shampoos, evenals orale medicatie.
Kan de schimmelinfectie van mijn kat zich verspreiden naar anderen?
Ja, hoewel het afhangt van het type schimmel, aangezien sommige besmettelijk zijn en andere niet. Andere factoren, zoals of de schimmels pathogeen of opportunistisch zijn, spelen een rol. Over het algemeen kunnen sommige soorten schimmels zoönotisch zijn. Dit betekent dat het organisme dat de infectie kan veroorzaken, in dit specifieke geval een schimmel, zich kan verspreiden van dier naar mens en vice versa.
Conclusie
De wereld van schimmels is duizelingwekkend groot en complex. Hier hebben we enkele basisprincipes besproken van hoe schimmels katten negatief kunnen beïnvloeden, inclusief oorzaken, tekenen en behandeling, evenals de verschillen tussen mycose en mycotoxicose. Omdat kennis macht is, zal het leren over hoe en waarom schimmels een gezondheidsrisico kunnen vormen voor uw katachtige vriend u helpen om de beste pleitbezorger van uw kat te zijn en te vermoeden wanneer u professionele medische zorg moet zoeken!
