St. Bernards zijn een van de meest herkenbare honden ter wereld, met hun kolossale afmetingen, ruige vacht en lange geschiedenis van het redden van wandelaars en skiërs. Hoewel het kleine cognacvat om hun nek een mythe is, is er nog steeds veel te bewonderen over deze vriendelijke reus uit de Alpen. Dus lees verder voor enkele van de meest interessante feiten die je misschien nog niet wist over de Sint-Bernard.
De 7 feiten over St. Bernards
1. St. Bernards zijn geboren reddingshonden
Sint-Bernardus werd ooit gebruikt als boerderijhond en vond zijn weg naar de Alpen. Ze patrouilleerden over de besneeuwde Sint-Bernhardpas, waar ze een reputatie verwierven voor het lokaliseren en redden van gestrande reizigers zonder daarvoor te zijn opgeleid. Volgens de oude folklore droegen ze kleine vaten brandewijn om hun nek voor medicinale doeleinden, maar er is geen historisch bewijs gevonden om die bewering te staven. Heiligen werden ook gebruikt als geleidehond om de verraderlijke bergpas te helpen navigeren, omdat hun grote omvang en ruige vacht perfect bij hun omgeving pasten.
2. St. Bernards zijn beroemd
De beroemdste Sint-Bernard is waarschijnlijk Beethoven uit de filmreeks, waar hij wordt afgebeeld als een avontuurlijke, toegewijde gezinshond. Minder bekend maar nog steeds beroemd is Nana van Peter Pan, die diende als de familiehond van de familie Darling. De bekendste van al die Sint-Bernards was Barry, van wie bekend is dat hij in de 19e eeuw meer dan 40 mensen heeft gered in de besneeuwde Alpen - sommigen beweren tot 100, maar gegevens uit die tijd zijn vlekkerig of ontbreken.
3. Ze delen hun naam met een Zwitserse bergpas
De Sint-Bernard is vernoemd naar hun voorouderlijk huis aan de Grote Sint-Bernhardpas in de Alpen, die ooit een cruciale doorgang naar Rome was. Monniken vestigden zich daar in het Great St. Bernard Hospice, gewijd aan het helpen van reizigers bij het navigeren op de pas.
De St. Bernards die daar woonden waren oorspronkelijk iets kleiner dan de onze, maar met het aangeboren reddingsinstinct dat hen tot beroemde bewakers maakte. Helaas maakten tunnels en moderne wegentechnologie hun vaardigheden overbodig, en het hospice heeft de honden in 2004 ter adoptie aangeboden.
4. St. Bernards hebben veel familieleden
St. Bernards zijn gefokt met veel andere hondenrassen in het nastreven van meer wenselijke eigenschappen zoals grootte, loyaliteit en een kalm temperament. Oorspronkelijk afstammend van Roman Molossers, zijn St. Bernards sinds de jaren 1800 met veel andere honden gefokt. Als gevolg hiervan zijn moderne heiligen verwant aan Mastiffs, Newfoundlanders, Duitse Doggen, Berner Sennenhonden, Grote Pyreneeën en meer grote of gigantische hondenrassen.
5. St. Bernards stammen af van Romeinse oorlogshonden
Het klinkt heel cool en het is ook waar: men denkt dat St. Bernards rechtstreeks afkomstig zijn van het enorme Molosser-ras uit het oude Rome, die op hun beurt voortkwamen uit oude Griekse honden. De Romeinse legioenen fokten de Molosser om te dienen in oorlog, om te patrouilleren, om kampementen te bewaken en ook voor persoonlijk gezelschap. Hoewel het Romeinse ras uiteindelijk uitstierf, kwamen alle St. Bernards die we vandaag kennen en waar we van houden allemaal van oude Molossers die naar het hedendaagse Zwitserland zijn gebracht.
6. Napoleon gebruikte St. Bernards om door de Alpen te navigeren
Met een mooie geschiedenis die zowel oude Zwitserse monniken als Rome raakt, zal het je misschien verbazen te horen dat ze een rol speelden in de militaire campagnes van Napoleon Bonaparte. De beroemde kleine Franse veroveraar nam St. Bernards mee om hun naamgenoot Great St. Bernard Pass te bevaren. Volgens de legende hebben hun neus en warme vacht een belangrijke rol gespeeld bij het redden van veel verloren en gewonde soldaten.
Vermoedelijk verloor Napoleon geen enkele man tijdens het reizen in de pas dankzij die honden, en later kregen ze de bijnaam "Napoleontische honden" in heel Europa.
7. Ze kwijlen een ton
Nee, we stereotyperen niet alleen; Sint-Bernards hebben een echte rommelige gewoonte om te kwijlen vanwege hun kaakvorm en losse huid rond hun kaken. Dit kan eigenaren tot waanzin drijven om de mysterieuze kwijlplassen rond het huis en op de meubels op te lossen. Sommige Sint-bezitters gooien er zelfs een slabbetje op om wat van het overtollige speeksel op te nemen.
Conclusie
St. Bernards zijn een van de meest winterharde en zachtaardige honden die je als huisdier kunt hebben, maar ze hebben ook een schokkend diepe geschiedenis achter zich. Deze lieve, vriendelijke reuzen komen uit een eenzaam leven in de Zwitserse Alpen en zijn een van de beste familierassen die je kunt hebben.
