Het opvoeden en verzorgen van jonge kittens kan een buitengewoon lonende ervaring zijn. Het vereist echter veel voorbereiding op elk soort probleem dat zich kan voordoen tijdens de groei en ontwikkeling van een kitten. Het zwemmersyndroom is een gezondheidsprobleem waarvan u op de hoogte moet zijn, aangezien het kittens minder dan een maand na hun geboorte treft.
Swimmer Syndroom kan een kitten volledig immobiliseren, maar het is te behandelen en veel kittens hebben een zeer positieve prognose nadat ze fysiotherapie hebben gekregen. Snel handelen bij de eerste tekenen van het Swimmer Syndroom kan levensveranderend zijn voor een kitten.
Wat is zwemmerssyndroom?
Swimmersyndroom is een ongewoon ontwikkelingsprobleem dat vooral puppy's treft, maar er zijn zeldzame gevallen dat het voorkomt bij kittens. Zwemmersyndroom is een aangeboren aandoening die de mobiliteit van een kitten aantast en het erg moeilijk voor ze maakt om te lopen. Ze hebben moeite hun ledematen onder controle te houden en kunnen misschien niet zelfstandig staan.
Tekenen van het zwemmersyndroom verschijnen meestal tussen de eerste 15-20 dagen van het leven van een kitten. Kittens kunnen meestal binnen 10-15 dagen na de geboorte beginnen te lopen. De aandoening blijft echter vaak onopgemerkt totdat kittens ongeveer 3 weken oud zijn, wanneer ze zelfverzekerd kunnen lopen. Ervaren kattenfokkers kunnen de tekenen mogelijk op veel jongere leeftijd opmerken.
Swimmer Syndroom is een brede term voor kittens met loopproblemen als gevolg van misvormde ledematen. Behandelingsopties variëren afhankelijk van de ernst van de aandoening en welke spieren erdoor worden beïnvloed.
Wat zijn de tekenen van het zwemmersyndroom?
Het meest voorkomende teken van het zwemmersyndroom is het gebrek aan controle over de achterpoten. Kittens met het Zwemmersyndroom hebben meestal hun achterpoten gespreid, zoals kikkerbilletjes. Ze zullen meestal proberen met hun voorpoten rond te lopen en hun achterpoten achter zich aan te laten slepen. Door deze actie zien ze eruit alsof ze zwemmen.
Het is belangrijk om rekening te houden met het zwemmersyndroom wanneer een kitten ongeveer 10 dagen oud is en begint te lopen. Het kost kittens dagen om te wennen aan lopen, maar meestal lopen ze normaal tegen de tijd dat ze 3 weken oud zijn. U kunt rond deze tijd het gangpatroon van het kitten onderzoeken om te zien of het normaal is. Als je merkt dat zijn achterste ledematen naar buiten staan en hij moeite heeft om recht te lopen of helemaal niet te lopen, is de kans groot dat hij het Swimmer Syndroom heeft.
Wat zijn de oorzaken van het zwemmersyndroom?
Het is onduidelijk hoe een kitten het Swimmer Syndroom ontwikkelt, maar de meeste specialisten geloven dat er een genetische component is. Omdat het een vrij zeldzame aandoening is bij katten, is er niet veel onderzoek of gegevens over gedaan. Er zijn echter gevallen bekend van het zwemmersyndroom in een nest katten geboren uit een Devon Rex en een kruisingskat. In de meeste gevallen zal slechts één kitten in een nest het Swimmer Syndroom ontwikkelen. Het is echter niet onmogelijk dat een heel nest het krijgt.
Sommige onderzoekers geloven ook dat een dieet het zwemmersyndroom kan veroorzaken. Overmatig eiwit in het dieet van de drachtige kat kan haar kittens het risico op misvormde ledematenspieren geven. Er moet echter meer onderzoek worden gedaan om deze mogelijke correlatie verder te onderzoeken.
Er zijn meer gevallen van het zwemmersyndroom bij kortschedelige hondenrassen, maar er zijn niet genoeg gevallen bij katten die kunnen vaststellen dat kortschedelige kattenrassen een groter risico lopen om met het zwemmersyndroom geboren te worden.
Omdat het moeilijk is om de exacte oorzaak van het Swimmer Syndroom vast te stellen, is het het beste om katten voldoende prenatale zorg te blijven geven en ze het juiste soort dieet te geven. U kunt de ontwikkeling van uw kittens ook volgen zodra ze geboren zijn om te letten op vroege tekenen van het Swimmer Syndroom.
Hoe verzorg ik een kitten met het zwemmerssyndroom?
Kittens met het Swimmer Syndroom kunnen worden behandeld en volledig herstel is mogelijk. Het is het beste om uw dierenarts te raadplegen voor een juiste diagnose en het meest geschikte behandelprotocol. Herstel bestaat vaak uit het opnieuw uitlijnen van de ledematen in de juiste positie en fysiotherapie om de spieren te versterken.
1. Slingbandages
De meest voorkomende vorm van behandeling is het wikkelen van draagdoeken rond de bekkenpoten van het kitten. Deze verbanden zullen fungeren als beugels die helpen de ledematen van een kitten in de juiste positie uit te lijnen. Het verband zal periodiek verwijderd en vervangen moeten worden om huidinfecties te voorkomen.
2. Fysiotherapie
Kittens zullen ook fysiotherapie moeten ondergaan en hebben mogelijk een paar keer per dag uw hulp nodig om ze te helpen lopen en hun benen te versterken. Enkele van de beste tijden om fysiotherapie te doen, is direct nadat u verband hebt verwijderd om ze aan te passen of te vervangen.
Kittens moeten meestal beginnen met lopen op oppervlakken met veel grip. Ze kunnen doorgaan met lopen op meer uitdagende oppervlakken naarmate ze vorderen. Onder begeleiding van uw dierenarts kunt u ook proberen de voorpoten van het kitten iets op te tillen om meer gewicht aan de achterpoten toe te voegen. Dit kan helpen om de achterste ledematen en de romp te versterken.
3. Supplementen
Dierenartsen kunnen vitamine B- en vitamine D3-supplementen voorschrijven om hun ontwikkeling te ondersteunen. Kittens kunnen ook baat hebben bij warmwaterkompressen. Zachte warmte kan helpen de zuurstoftoevoer in de spieren te verhogen en stijve gewrichten te ontspannen. Massages kunnen ook helpen om de ledematenspieren te ontspannen en te versterken.
De zorg voor kittens met het Swimmer Syndroom is intensief omdat er tijdens deze levensfase zoveel ontwikkeling plaatsvindt. Elke dag telt, en volledig herstel is voor veel kittens mogelijk met consistente fysiotherapie en goed verband. Consistente behandeling kan in slechts een week significante positieve resultaten opleveren.
Veelgestelde vragen (FAQ's)
Is het zwemmersyndroom een neurologische aandoening?
Swimmer Syndroom lijkt eerder een spieraandoening dan een neurologische aandoening te zijn. Kittens met het Zwemmersyndroom hebben moeite met lopen door zwakke spieren en misvormde gewrichten. Een neurologische aandoening die de mobiliteit van een kitten bij de geboorte beïnvloedt, is cerebellaire hypoplasie. Deze aandoening treedt op wanneer een zwangere kat het kattenziektevirus doorgeeft aan haar nest. Tekenen van cerebellaire hypoplasie zijn schokkerige bewegingen, gebrek aan coördinatie en moeite met evenwicht.
Hoe lang duurt het om het zwemmersyndroom te corrigeren?
De meeste kittens kunnen volledige of bijna volledige mobiliteit herstellen met de juiste behandeling. Herstel duurt meestal 2-4 weken en de behandeling moet consistent zijn. U moet de voortgang van uw kitten voortdurend in de gaten houden, verbanden of slings aanpassen en vervangen, medicijnen of supplementen toedienen en uw kitten helpen met fysiotherapie.
Conclusie
Swimmer Syndroom is een ernstige aandoening bij kittens die hun mobiliteit en kwaliteit van leven ernstig kan aantasten. Gelukkig is het te behandelen en kunnen kittens die behandeling en therapie krijgen, uitgroeien tot gezonde katten die een normaal leven leiden. Dus als u het zwemmersyndroom vermoedt bij een jonge kitten, zorg er dan voor dat u snel handelt om de kans op succesvolle revalidatie te vergroten.
