De Romagnola is een Italiaans runderras uit Noord-Italië. Ze behoren tot de Podolic-groep van grijze runderen en zijn momenteel een van de grootste vleesrundrassen. In het verleden werden de Romagnola voornamelijk gebruikt als trekdier om het land te bewerken, maar nu worden ze voornamelijk gefokt voor de productie van hoogwaardig rundvlees.
Snelle feiten over Romagnola-vee
| Rasnaam: | Romagnola |
| Plaats van herkomst: | Italië |
| Gebruik: | Trek, Vlees |
| Stier (mannelijk) Maat: | 1200–1300 kg (2600–2900 lb) |
| Koe (Vrouw) Maat: | 650–700 kg (1400–1500 lb) |
| Kleur: | Ivoor met grijze tot zwarte pigmentatie |
| Levensduur: | 15 tot 20 jaar |
| Klimaattolerantie: | Alle klimaten |
| Zorgniveau: | Beginner |
| Productie: | Vlees |
Romagnola Origins
Het Romagnola-ras komt uit de regio Emilia-Romagna in Noord-Italië. Hoewel er geen zekerheid is over hoe ze in Italië zijn aangekomen, wordt aangenomen dat ze tijdens de invasie van de Goten in de vierde eeuw naar het land zijn gebracht. Vroeger waren er subtypes van de Romagnola, maar selectief fokken dat rond 1850 begon, leidde tot de moderne Romagnola.
Het ras werd voor het eerst gebruikt als trekvee in hun thuisland. Hun kracht en het vermogen om lange afstanden te lopen, maakten hen tot ideale kandidaten voor het bewerken van eersteklas landbouwgrond. Vleesproductie was hun secundaire doel. Sommige Romagnola's werden selectief gefokt voor vleesproductie en wonnen zelfs de eerste plaats voor Beste Runderras op de Internationale Landbouwbeurs van Parijs in het jaar 1900.
Na de Tweede Wereldoorlog, en toen de landbouw meer gemechaniseerd werd, werd het ras voornamelijk gebruikt als vleesvee dat fijnkorrelig, mals rundvlees opleverde.
Romagnola-kenmerken
De Romagnola is een sterk, compact en indrukwekkend gespierd rundveeras. Ze groeien snel en worden snel volwassen. Deze eigenschappen, samen met hun hoge vruchtbaarheid, gemak van afkalven en sterke moederinstincten hebben bijgedragen aan het algehele succes van het ras.
De Romagnola behoort tot de grootste vleesrundrassen en is zeer zwaar gespierd. Ze hebben een zeer stevige beenstructuur en kunnen veilig lange afstanden lopen, daarom waren ze in het begin zulke populaire trekdieren. Het ras had zeer beperkte documentatie over de melkproductie, maar de koeien produceren een goede hoeveelheid rijke, vette melk.
De vacht is voornamelijk ivoorwit met grijstinten rond de oogkassen, oren, nek, dijen en staartschakelaar. Hun vacht blijft kort tijdens de zomermaanden, maar wordt dikker en donkerder tijdens de wintermaanden.
Romagnola is een zeer winterhard ras dat goed foerageert en het geweldig doet in alle klimaatomstandigheden en zich kan aanpassen aan grotere hoogten. Ze zijn het enige rundveeras met zweetklieren en hun vacht blijft licht en kort in de zomer, waardoor ze zowel in warmere klimaten als in koudere klimaten goed presteren.
Toepassingen
De Romagnola is een dubbeldoelras dat oorspronkelijk werd gefokt als trekdier met vleesproductie als secundair gebruik. Deze grote, gespierde runderen waren perfect voor het bewerken van het land en het trekken van andere zware lasten.
Hun gebruik als trekdieren nam af aan het einde van de 19e eeuw tot het begin van de 20e eeuw, toen ze voornamelijk als vleesvee werden gebruikt en als zodanig selectief werden gefokt. De Romagnola wordt tegenwoordig nog steeds vaker gebruikt voor de productie van rundvlees.
Uiterlijk en variëteiten
Romagnola lijkt qua uiterlijk sterk op de runderrassen Chianina en Marchigiana. Stieren worden ongeveer 1,5 meter hoog en wegen tussen de 2600 en 2900 pond, terwijl koeien de neiging hebben om ongeveer 4,5 voet te bereiken en meestal tussen de 1400 en 1500 pond wegen. Het zijn grote runderen met een zeer brede, gespierde en compacte bouw.
Ze hebben donkere huiden en korte jassen met kleuren variërend van ivoor in de warmere maanden tot witachtig grijs in de winter. Er is donkere schaduw rond de nek, schouders, benen, staartschakelaar en zelfs oogkassen. Deze donkere schakeringen zijn meestal veel prominenter aanwezig bij de stieren. Zowel koeien als stieren vertonen een keelhuid, hoewel de keelhuid van de stier veel prominenter aanwezig is.
De Romagnola is een gehoornd ras met zwarte hoorns met een gele basis. Ze zijn zeer breedgeschouderd met brede snuiten en platte voorhoofden. Hun nekken zijn opvallend gespierd met veel huidplooien. Ze hebben korte, krachtige benen met dunnere kuiten.
Bevolking/Verspreiding/Habitat
De Romagnola was vóór de Tweede Wereldoorlog veel populairder in hun thuisland. Na de oorlog daalde hun bevolking aanzienlijk doordat de machines het werk in de landbouw overnamen.
Ze werden in de jaren zeventig voor het eerst vanuit Italië in Schotland geïmporteerd en zijn nu in veel landen over de hele wereld te vinden, waaronder Groot-Brittannië, Schotland, Ierland, Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland en Afrika.
Dankzij hun populariteit in andere landen over de hele wereld, kan de Romagnola nu worden beschouwd als een internationaal ras en hun aantal is gestaag toegenomen vanwege hun winterhardheid en handige gebruik als vleesvee.
Zijn Romagnola-runderen geschikt voor kleinschalige landbouw?
Met de grootte en capaciteiten van de Romagnola zijn ze meer geschikt voor grootschalige landbouw. Hoewel er niets mis zou zijn met het hebben van een kleine kudde Romagnola op een kleinere boerderij, zijn er tal van andere rassen die veel handiger zijn voor kleinschalige activiteiten.
Conclusie
De sterke, winterharde Romagnola is een indrukwekkend runderras. Hoewel hun gebruik als trekdier sterk is afgenomen als gevolg van moderne technologie, blijft het ras een populaire keuze onder boeren voor de productie van rundvlees dankzij hun lichaamsbouw, aanpassingsvermogen en gewilde kenmerken.
