Duitsland heeft een bloeiende markt voor kippen. Zowel vlees van pluimvee als eieren worden in het land als nietjes beschouwd en zijn dat al vele jaren.
Kippen zouden voor het eerst naar de Europese kusten zijn gekomen door de Feniciërs in het 1e millennium voor Christus. Ze brachten ze langs de Middellandse Zeekusten naar Spanje. Van daaruit werd het gemak van het fokken van kippen voor voedselproductie duidelijk, en ze verspreidden zich snel over de rest van het continent.
Duitsland heeft jarenlang intensieve fokprogramma's gehad om bepaalde kenmerken van deze eerste kippen te verbeteren. Als gevolg hiervan heeft de wereld nu veel unieke kippenrassen te danken aan Duitsland. Sommige hebben het niet lang volgehouden, maar degenen die dat wel hebben, zijn populair vanwege hun voordelen voor elke pluimveehouder. Deze omvatten:
- Duitse rassen zijn over het algemeen dikke, vlezige kippen
- Ze zijn zeer flexibel en winterhard
- Kippen dragen veel eieren en zijn veelgebruikte commerciële rassen
Onze lijst bevat de kippen van Duitse afkomst die er nog steeds zijn. Hier zijn de top 16 Duitse kippenrassen, variërend van gewone hanen in de achtertuin tot gewaardeerde siervogels.
De 16 Duitse kippenrassen
1. Augsburger Kip
De Augsburger kip wordt momenteel beschouwd als een bedreigd ras van gedomesticeerde kippen. Zoals hun naam al doet vermoeden, ontwikkelden kippenkwekers ze voor het eerst in Augsburg in het zuiden van Duitsland.
De eerste meldingen van deze kippen dateren uit het begin van de 19e eeuw en het lijkt erop dat ze afkomstig zijn van het Franse ras La Fleche. De Augsburger is een prachtige kip met diepzwart verenkleed met groenige lichten. Ze hebben een ongewone rozekam en zijn de enige Duitse kip die in de regio Beieren is ontwikkeld.
2. Bergische Kräher Kip
De Bergishce Kräher kan in een standaardmaat of een krielversie komen. Ze zijn afkomstig uit het Bergishches Land in Duitsland. De naam komt van de ongewoon lange kraai van de haan, die tot vijf keer zo lang kan duren als andere rassen. Ze hebben een prachtig verenkleed van goudgeregen zwart.
Deze vogels hebben een enkele kam, witte oorlellen en blauwe poten. Ze zijn een dubbeldoelras, maar ze leggen een minder dan gemiddeld aantal eieren en neigen naar broedsheid.
3. Bergische Schlotterkamm Kippen
De Bergische Schlotterkamm is een soort uit het Bergische land. Het is een van de oudste Duitse kippen en een van hun bedreigde rassen. Er zijn standaard- en krielversies van deze kippen. De standaard wordt beschouwd als een middelgrote kip met een enkele rode kam die opzij v alt. Er zijn vier geaccepteerde verenkleedkleuren, waaronder koekoek, goudgezoomd zwart, zwart en zilvergezoomd zwart.
De Bergische Schlotterkamm is een tweeledige vogel. Gemiddeld leggen de hennen ongeveer 150 eieren per jaar, met een lichte neiging tot broedsheid.
4. Bielefelder
De Bielefelder, of Bielefelder Kennhuhn, is een van de meest voorkomende gedomesticeerde kippenrassen. Gerd Roth ontwikkelde ze aanvankelijk in de jaren 70 door Mechelse en Welsumer-kippen te kruisen met de Plymouth Barred Rock uit Amerika. Er zijn standaard- en krielversies van deze kip.
De Bielefelder is een tweeledige vogel die wordt geproduceerd voor zowel vlees als eieren. Deze kippen leggen gemiddeld 230 grote eieren per jaar, met een gewicht van ongeveer 60 gram.
5. Duitse Langshan Kip
De Duitse Langshan is ontstaan via de Croad Langshan, een zwaar kippenras dat waarschijnlijk uit China is ontstaan. Deze vogels kwamen voor het eerst naar Europa in 1969 en werden vervolgens gekruist met de Minorca en Plymouth Rock om de Duitse Langshan te creëren. Deze kippen hebben ook een dubbel doel, maar worden voornamelijk gefokt voor hun vlees vanwege hun gewicht. Hanen kunnen tot 10 pond wegen. Ze hebben een enkele kam en hun poten zijn kaal en blauw.
6. Italiener / Duitse Leghorn Kip
De Leghorn-kip, of de Livorno, is voor het eerst ontstaan in Toscane, Italië. De Duitse Leghorn werd verder ontwikkeld nadat hij in de jaren 1800 naar andere landen was geëxporteerd. Ze worden voornamelijk gebruikt voor het leggen van eieren, omdat de kippen ongelooflijk productief kunnen zijn. Ze leggen witte eieren, gemiddeld 280 per jaar. Van bepaalde kippen is echter bekend dat ze meer dan 320 eieren per jaar leggen, met een gewicht van ongeveer 55 gram.
De Italiaanse Leghorn is de meest populaire variëteit, maar de Duitse Leghorn is gefokt om hun gewicht te verhogen om een kip voor twee doeleinden te worden.
7. Lohmann Bruin
De Lohmann Brown-kip was een van de eerste commerciële kippen omdat het een zeer flexibel ras is met een hoge productie-efficiëntie en eikwaliteit. Ze beginnen ook veel eerder eieren te leggen dan andere hennen, meestal rond week 14.
Lohmann Bruine kippen zijn relatief eenvoudig met oranjebruin verenkleed en een middelmatige lichaamsbouw. Ze zijn ongelooflijk winterhard, vriendelijk en minder vluchtig dan andere high-output eierleggers, zoals Leghorn-kippen.
8. Kraienkopp
De Kraienkopp-kip is ontwikkeld in het grensgebied tussen Nederland en Duitsland. Het zijn middelgrote tot grote kippen met een zeldzaam zacht verenkleed waardoor ze zich onderscheiden als showvogels. Het Kraienkopp-ras is ontstaan door Maleiers te kruisen met Leghorn-kippen met zilveren eendenvleugel. Ze werden eerst in 1920 in Nederland getoond en daarna in 1925 in Duitsland.
De Kraienkopp is tegenwoordig vrij zeldzaam omdat ze vooral bekend staan als showvogels en niet bijzonder nuttig zijn. De hennen leggen gebroken witte eieren en zijn er behoorlijk broeds mee.
9. Krüper / Duitse klimplant
De Krüper, of Duitse klimplant in het Engels, is een van de originele Europese klimplantkippen. Er zijn standaard- en krielvariëteiten van deze kip. Het ras is vrij oud en werd voor het eerst ontwikkeld in West-Duitsland. Ze werden in 1555 beschreven in “Avium Natura” en zijn een vogel uit het moderne Bergisches Land.
Het meest opvallende kenmerk van de Duitse klimplant zijn hun korte poten. Ze worden meestal slechts 7 tot 10 cm lang van de grond tot het lichaam. Deze kippen leggen jaarlijks ongeveer 180 witgekleurde eieren.
10. Lakenvelder
Het Lakenvelder-ras is een gedomesticeerde kip die momenteel wordt geclassificeerd als een bedreigd ras. Ze zijn zowel in Duitsland als nabijgelegen regio's in Nederland ontwikkeld. Het ras is vrij oud en hun oorsprong is onduidelijk. Ze werden voor het eerst geregistreerd in 1727. Ze hebben een typisch uiterlijk, met effen zwarte hoofd-, nek-, staart- en vleugelverkiezingen. De rest heeft een witachtige kleur met blauwe eieren.
De Lakenvelder staat vooral bekend om het leggen van eieren. Omdat ze niet langer een van de beste lagen zijn, zijn ze in populariteit gedaald. Ze leggen elk jaar ongeveer 160 witte eieren, elk met een gewicht van maximaal 50 gram.
11. Ostfriesische Möwe
De Ostfriesische Möwe is een van de traditionele gedomesticeerde kippen afkomstig uit Noord-Duitsland. Ook in Nederland komen ze veel voor. Deze vogels zijn een vrij zeldzaam ras, met slechts 130 geregistreerde fokkers in 2016 en ongeveer 1.000 vogels bij elkaar.
Deze vogels zijn prachtig. Ze hebben variëteiten met goudpotlood en zilverpotlood, en de krielversie is vaak met goudpotlood. Ze zijn ook relatief klein, de hanen wegen slechts zo'n 6,5 kilogram. De hennen leggen jaarlijks ongeveer 170 eieren van gemiddeld 55 gram per stuk.
12. Phönix / Feniks
De Phoenix-kip is een van de Duitse showrassen. Het is een kip met lange staart, schijnbaar rondlopend met golvende zwarte gewaden die een vlamkleurig lichaam volgen.
De Phoenix werd aanvankelijk gefokt door een Japanse langstaartkip, vergelijkbaar met hun Onagadori-soort, te kruisen met Duitse rassen, dus beide landen worden vaak gecrediteerd voor hun ontwikkeling.
13. Strupphuhn / Frizzle
Het Frizzle-kippenras ziet eruit hoe ze klinken. Ze hebben gekruld of gekroesd verenkleed over hun hele lichaam. De Verenigde Staten erkennen ze niet als ras omdat verschillende andere rassen dit ongebruikelijke gen voor krullend verenkleed kunnen dragen. Er is niet veel bekend over deze kippen, hoewel het idee is dat het gen eerst in Azië is gekweekt en later in Duitsland is ontwikkeld. Ze worden puur gebruikt als tentoonstellingskippen.
14. Vorwerk
De Vorwerk, of Vorwerkhuhm, is zowel een kip van standaardformaat als een kriel. Ze staan los van het Duitse bedrijf Vorwerk dat stofzuigers produceert. De kip is een van de zeldzame rassen met gouden verenkleed met zwarte kop- en staartveren.
Ze komen niet meer algemeen voor, maar waren het wel toen Oskar Vorwerk ze fokte in 1900. Deze vogels zouden ook wel de Gouden Lakenvelder genoemd kunnen worden omdat ze voor het eerst werden gefokt met Lakenvelder kippen. Het zijn kippen met een dubbel doel. De kippen produceren elk jaar ongeveer 170 eieren en de hanen kunnen tot 8 pond wegen.
15. Westfälische Totleger / Westfaalse Totleger
De Totleger-kip is een oude gedomesticeerde kip die momenteel in gevaar is. Ze werden meer dan 400 jaar geleden in Westfalen ontwikkeld en zijn nauw verwant aan de Ostfriesische Möwe-kippen. De naam van de kip komt van de oorspronkelijke naam van Alltagsleger, wat elke dag laag betekent, omdat de kippen zo productief zijn. Vanwege de Nederduitse invloed ontwikkelde de term zich tot 'Totleger', losjes vertaald naar 'legt eieren tot de dood'. De Totleger wordt geleverd in twee prachtige verenkleedpatronen, waaronder goud-potlood en zilver-potlood.
16. Yokohama
De Yokohama heeft een misleidende naam, waardoor het lijkt alsof het land van herkomst Japan is. In werkelijkheid komt dit chique kippenras uit Duitsland en staat bekend om hun unieke kleur en lange staartveren.
Hugo du Roi ontwikkelde ze in de jaren 1880 uit sierplanten in Europa en vulde ze vervolgens aan met Japanse sierkippen in de tweede helft van de jaren 50. Sommige van deze Japanse vogels werden vanuit Yokohama verscheept en de naam voor de Duitse versies bleef hangen. De hennen leggen slechts ongeveer 80 kleine eieren per jaar, dus deze vogels worden voornamelijk gehouden voor showdoeleinden.
